انسان کامل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←فضایل و ویژگی‌ها
imported>Kheradmand |
جز (←فضایل و ویژگی‌ها) |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
* '''عبودیت و فنا:''' [[عبودیت]] انسان کامل عبودیت مطلق دانسته شده است، بدین معنا که از انانیت خود خارج گشته و در ذات و صفات خدا فانی گشته<ref>قیصری، شرح فصوص الحکم، ۱۳۷۵ش، ص۳۳۸- ۳۳۹.</ref> و به مقام کمال انقطاع الهی (الهی هب لی کمال الانقطاع الیک)<ref>ابن طاووس، الاقبال الاعمال، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۹۹.</ref> رسیده است. | * '''عبودیت و فنا:''' [[عبودیت]] انسان کامل عبودیت مطلق دانسته شده است، بدین معنا که از انانیت خود خارج گشته و در ذات و صفات خدا فانی گشته<ref>قیصری، شرح فصوص الحکم، ۱۳۷۵ش، ص۳۳۸- ۳۳۹.</ref> و به مقام کمال انقطاع الهی (الهی هب لی کمال الانقطاع الیک)<ref>ابن طاووس، الاقبال الاعمال، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۹۹.</ref> رسیده است. | ||
* '''برگزیدگی:''' در قرآن مقام برگزیدگی را اعطاشده به انسان کامل می‌داند.<ref>سوره آل عمران، آیه ۳۳؛ سوره انعام، آیه ۸۶ - ۸۷؛ سوره ص، آیه ۴۵-۴۶؛ سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref> | * '''برگزیدگی:''' در قرآن مقام برگزیدگی را اعطاشده به انسان کامل می‌داند.<ref>سوره آل عمران، آیه ۳۳؛ سوره انعام، آیه ۸۶ - ۸۷؛ سوره ص، آیه ۴۵-۴۶؛ سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref> | ||
* '''یگانگی و وحدت:''' انسان کامل به لحاظ اصل و ریشه یک حقیقت است که از آن به [[حقیقت محمدیه]] تعبیر می‌شود؛<ref>الغفاری، مصباح الانس، ۱۴۱۶ق، ص۳۳۸-۳۳۹؛ امام خمینی، مصباح الهدایه، ۱۳۷۶ش، ص۲۵.</ref> ولی بر حسب اقتضائات و زمان‌های متفاوت، مظاهر و تجلیات متعددی در صورت‌های پیامبران و اولیای معصوم پیدا می‌کند.<ref>قیصری، شرح فصوص الحکم،۱۳۷۵ش، ص۱۲۸.</ref> [[قرآن]] [[پیامبران]] را پشتیبان و تایید کننده همدیگر می‌داند<ref>سوره صف، آیه ۶.</ref> که هیچ تفرقه‌ای میان آنان نیست<ref>سوره بقره، آیه۲۸۵.</ref> البته همین مصادیق نیز بر اساس آیات قرآن برخی بر دیگران برتری دارند.<ref>سوره بقره، آیه۲۵۳.</ref> | * '''یگانگی و وحدت:''' انسان کامل به لحاظ اصل و ریشه یک حقیقت است که از آن به [[حقیقت محمدیه]] تعبیر می‌شود؛<ref>الغفاری، مصباح الانس، ۱۴۱۶ق، ص۳۳۸-۳۳۹؛ امام خمینی، مصباح الهدایه، ۱۳۷۶ش، ص۲۵.</ref> ولی بر حسب اقتضائات و زمان‌های متفاوت، مظاهر و تجلیات متعددی در صورت‌های پیامبران و اولیای معصوم پیدا می‌کند.<ref>قیصری، شرح فصوص الحکم،۱۳۷۵ش، ص۱۲۸.</ref> [[قرآن]] ،[[پیامبران]] را پشتیبان و تایید کننده همدیگر می‌داند<ref>سوره صف، آیه ۶.</ref> که هیچ تفرقه‌ای میان آنان نیست<ref>سوره بقره، آیه۲۸۵.</ref> البته همین مصادیق نیز بر اساس آیات قرآن برخی بر دیگران برتری دارند.<ref>سوره بقره، آیه۲۵۳.</ref> | ||
* '''علم و قدرت:''' انسان کامل را به عنوان خلیفه خداوند، مظهر دو اسم [[علیم]] و [[قدیر]] خداوند دانسته‌اند، بر همین اساس طبق آیات قرآن گستره علم او را تا مرز اطلاع بر [[علم غیب|غیب]]،<ref>سوره جن، آیات۲۶-۲۷.</ref> مشاهده ملکوت،<ref>سوره انعام، آیه ۷۵.</ref> دانستن زبان دیگر حیوانات<ref>سوره نمل، آیه ۱۶.</ref> و... نفوذ داده و قدرت او را نیز تا سرحد خلق و ایجاد<ref>سوره آل عمران، آیه ۴۹.</ref> و زنده کردن مردگان<ref>سوره آل عمران، آیه۴۹.</ref> و ... توسعه داده‌اند.<ref>حسن زاده آملی، انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه، قم، ص۷۹؛ رمضانی، «انسان کامل»، ص۵۰۸-۵۰۹.</ref> | * '''علم و قدرت:''' انسان کامل را به عنوان خلیفه خداوند، مظهر دو اسم [[علیم]] و [[قدیر]] خداوند دانسته‌اند، بر همین اساس طبق آیات قرآن گستره علم او را تا مرز اطلاع بر [[علم غیب|غیب]]،<ref>سوره جن، آیات۲۶-۲۷.</ref> مشاهده ملکوت،<ref>سوره انعام، آیه ۷۵.</ref> دانستن زبان دیگر حیوانات<ref>سوره نمل، آیه ۱۶.</ref> و... نفوذ داده و قدرت او را نیز تا سرحد خلق و ایجاد<ref>سوره آل عمران، آیه ۴۹.</ref> و زنده کردن مردگان<ref>سوره آل عمران، آیه۴۹.</ref> و ... توسعه داده‌اند.<ref>حسن زاده آملی، انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه، قم، ص۷۹؛ رمضانی، «انسان کامل»، ص۵۰۸-۵۰۹.</ref> | ||