Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۸۱
ویرایش
(درج جعبه اطلاعات دعا و زیارت) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==ثواب قرائت== | ==ثواب قرائت== | ||
[[امام باقر(ع)]] فرمودند: [[علی(ع)|امیرالمومنین علی(ع)]] به [[امام حسین(ع)]] فرمود: فرزندم البته تقدیرات الهی در حق تو جاری خواهد شد به هر نحوهای که مصلحت او اقتضا کند، پس با من عهد کن که رازی را که با تو میگویم تا یکسال پس از [[شهادت]] من به هیچکس نگوئی، همانا من تو را خبری میدهم که اصل آن از [[خداوند]] متعال است و آن دعایی است که تو را تعلیم مینمایم تا هر صبح و شام بخوانی، و هزار هزار فرشته که هر یک را خداوند قدرت هزار هزار نویسنده عطا کرده به نوشتن ثواب آن پردازند، و خداوند هزار هزار [[فرشته]] را به طلب مغفرت تو برانگیزد که هر یک را نیروی هزار هزار استغفار کننده عطا فرماید، و در [[بهشت]] فردوس هزار هزار قصر برای تو بنا کند که در هر قصری هزار هزار خانه باشد، و همسایه جدت [[رسول خدا(ص)]] باشی و در دارالسلام برای تو خانهای قرار دهد که مجاور اهل خود باشی، و در بهشت عدن برای تو هزار شهر بنا فرماید و با تو از قبر نامهای محشور شود سخنگو، که به راستی و حق سخن گوید و اعلام دارد که بر صاحب من هیچ ترس و بیم و لغزش و عذابی نیست ... و آنگاه حضرت امام حسین(ع) عهد کرد که دعا را با همین شرایط پذیرا شود. سپس امیرالمومنین(ع) تاکید کرد: چون شهادت تو نزدیک شود این دعا را جز به خاندان و [[شیعیان]] و دوستان خود تعلیم مکن، که اگر چنین نکنی و به هر کسی بیاموزی همه نوع حاجت ـ حتی حوایج ناروا ـ به وسیله آن میخواهد و بر آورده شود.<ref>ر.ک:صدر حاج سید جوادی، ج ۷، ص۵۳۰؛ ابن طاووس، جمال الاسبوع، ص۴۵۶ـ۴۵۳</ref> | [[امام باقر(ع)]] فرمودند: [[علی(ع)|امیرالمومنین علی(ع)]] به [[امام حسین(ع)]] فرمود: فرزندم البته تقدیرات الهی در حق تو جاری خواهد شد به هر نحوهای که مصلحت او اقتضا کند، پس با من عهد کن که رازی را که با تو میگویم تا یکسال پس از [[شهادت]] من به هیچکس نگوئی، همانا من تو را خبری میدهم که اصل آن از [[خداوند]] متعال است و آن دعایی است که تو را تعلیم مینمایم تا هر صبح و شام بخوانی، و هزار هزار فرشته که هر یک را خداوند قدرت هزار هزار نویسنده عطا کرده به نوشتن ثواب آن پردازند، و خداوند هزار هزار [[فرشته]] را به طلب مغفرت تو برانگیزد که هر یک را نیروی هزار هزار استغفار کننده عطا فرماید، و در [[بهشت]] فردوس هزار هزار قصر برای تو بنا کند که در هر قصری هزار هزار خانه باشد، و همسایه جدت [[رسول خدا(ص)]] باشی و در دارالسلام برای تو خانهای قرار دهد که مجاور اهل خود باشی، و در بهشت عدن برای تو هزار شهر بنا فرماید و با تو از قبر نامهای محشور شود سخنگو، که به راستی و حق سخن گوید و اعلام دارد که بر صاحب من هیچ ترس و بیم و لغزش و عذابی نیست ... و آنگاه حضرت امام حسین(ع) عهد کرد که دعا را با همین شرایط پذیرا شود. سپس امیرالمومنین(ع) تاکید کرد: چون شهادت تو نزدیک شود این دعا را جز به خاندان و [[شیعیان]] و دوستان خود تعلیم مکن، که اگر چنین نکنی و به هر کسی بیاموزی همه نوع حاجت ـ حتی حوایج ناروا ـ به وسیله آن میخواهد و بر آورده شود.<ref>ر.ک:صدر حاج سید جوادی، ج ۷، ص۵۳۰؛ ابن طاووس، جمال الاسبوع، ص۴۵۶ـ۴۵۳</ref> | ||
خط ۶۴: | خط ۶۲: | ||
[[en:‘Asharat supplication]] | [[en:‘Asharat supplication]] | ||
[[ur:دعائے عشرات]] | [[ur:دعائے عشرات]] | ||
[[رده:مقالههای با درجه اهمیت ج]] | [[رده:مقالههای با درجه اهمیت ج]] |