کاربر ناشناس
دعای عشرات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mahboobi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{subst:الگوی خالی|{{خطا|فراموش کردید الگو را جابنشانید. به جای {{ویرایش}} باید {{جا:ویرایش}} را تایپ کنید.}}}}{{در دست ویرایش ۲|ماه=ژوئن|روز=۱۹|سال=۲۰۱۴|چند = 2}} | {{subst:الگوی خالی|{{خطا|فراموش کردید الگو را جابنشانید. به جای {{ویرایش}} باید {{جا:ویرایش}} را تایپ کنید.}}}}{{در دست ویرایش ۲|ماه=ژوئن|روز=۱۹|سال=۲۰۱۴|چند = 2}} | ||
دعای عشرات را سید بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع، از شیخ طوسی و شیخ طوسی از احمد بن محمد بن سعید بن عقده از علی بن حسن بن علی بن فضال از ثعلبه بن میمون از صالح بن فیض از ابن مریم از عبدالله بن عطا که می گوید فرمود به من امام محمد باقر(علیه السلام) از پدرش حضرت علی بن الحسین(علیه السلام) از پدرش امام حسین(علیه السلام) و امام حسین(علیه السلام) از امیرالمومنین(علیه السلام) که امیرالمومنین(علیه السلام) این دعا را به امام حسین(علیه السلام) تعلیم می فرماید | دعای عشرات را سید بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع، از شیخ طوسی و شیخ طوسی از احمد بن محمد بن سعید بن عقده از علی بن حسن بن علی بن فضال از ثعلبه بن میمون از صالح بن فیض از ابن مریم از عبدالله بن عطا که می گوید فرمود به من امام محمد باقر(علیه السلام) از پدرش حضرت علی بن الحسین(علیه السلام) از پدرش امام حسین(علیه السلام) و امام حسین(علیه السلام) از امیرالمومنین(علیه السلام) که امیرالمومنین(علیه السلام) این دعا را به امام حسین(علیه السلام) تعلیم می فرماید.<ref>ر.ک:ابن طاووس، جمال الاسبوع، ص 454 ـ 453</ref> البته مرحوم سید در اقبال این دعا را به طرق دیگری نیز از امام محمد باقر(علیه السلام) روایت کرده است. مرحوم مجلسی در بحارالانوار، ج 87، ص 73 این دعا را از جمال الاسبوع سید بن طاووس و در جلد 92، ص 409 این دعا را از مهج الدعوات با سند دیگری از امام صادق(علیه السلام) از پدرانشان از امیرالمومنین(علیه السلام) نقل می کند. | ||
==وجه تسمیه== | ==وجه تسمیه== | ||
وجه نامگذاری این دعا به عشرات آن است که قسمتی از جملات پایانی آن ده بار باید تکرار شود. | وجه نامگذاری این دعا به عشرات آن است که قسمتی از جملات پایانی آن ده بار باید تکرار شود. | ||
==ثواب قرائت== | |||
امام باقر(ع) فرمودند: حضرت امیرالمومنین علی(ع) به حضرت امام حسین(ع) فرمود: فرزندم البته تقدیرات الهی در حق تو جاری خواهد شد به هر نحوه ای که مصلحت او اقتضا کند، پس با من عهد کن که رازی را که با تو می گویم تا یکسال پس از شهادت من به هیچکس نگوئی، همانا من تو را خبری می دهم که اصل آن از خداوند متعال است و آن دعایی است که تو را تعلیم می نمایم تا هر صبح و شام بخوانی و هزار هزار فرشته که هر یک را خداوند قدرت هزار هزار نویسنده عطا کرده به نوشتن ثواب آن پردازند و خداوند هزار هزار فرشته را به طلب مغفرت تو برانگیزد که هر یک را نیروی هزار هزار استغفار کننده عطا فرماید و در بهشت فردوس هزار هزار قصر برای تو بنا کند که در هر قصری هزار هزار خانه باشد و همسایه جدت رسول خدا باشی و در دارالسلام برای تو خانه ای قرار دهد که مجاور اهل خود باشی و در بهشت عدن برای تو هزار شهر بنا فرماید و با تو از قبر نامه ای محشور شود سخنگو، که به راستی و حق سخن گوید و اعلام دارد که بر صاحب من هیچ ترس و بیم و لغزش و عذابی نیست .... و آنگاه حضرت امام حسین عهد کرد که دعا را با همین شرایط پذیرا شود. سپس امیرالمومنین تاکید کرد: چوو شهادت تو نزدیک شود این دعا را جز به خاندان و شیعیان و دوستان خود تعلیم مکن، که اگر چنین نکنی و به هر کسی بیاموزی همه نوع حاجت ـ حتی حوایج ناروا ـ به وسیله آن می خواهد و بر آورده شود. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس|2}} | {{پانویس|2}} | ||