شجره ممنوعه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شجره ممنوعه''' یا '''درخت ممنوع''' به درختی گفته می‌شود که حضرت آدم و حوا زمانی که در بهشت ساکن شدند به فرمان خدا از خوردن میوه آن منع شدند. اما با وسوسه شیطان آنها میوه درخت ممنوع را خوردند. به دنبال این نافرمانی، لباس‌های آدم و حوا از بدنشان افتاد و از بهشت اخراج شدند. داستان '''میوه ممنوع''' در قرآن سه مرتبه آمده است. تورات نیز با روایتی متفاوت به این ماجرا پرداخته است. درباره ماهیت درخت ممنوع چند دیدگاه وجود دارد. برخی آن را [[حسد]] و دیگران علم معنا کرده‌اند.

[[آدم]] و [[حوا]] پس از آنکه در [[بهشت]] ساکن و از زندگی سرشار از نعمت و خوشی برخوردار گشتند. خداوند به آن‌ها اجازه داد از میوه هر درختی که در باغ بود استفاده کنند تنها آنها را از نزدیک شدن به یک درخت معین ممنوع و از خطر وسوسه‌های [[شیطان]] آگاه کرد. خدا به آدم و حوا هشدار داد که اگر میوه آن را بخورند به خودشان ستم کرده‌اند. آدم و حوا با وسوسه شیطان، میوه درخت ممنوع را استفاده کردند. شیطان برای وسوسه آدم و حوا به آنان گفته بود در صورتی که میوه درخت ممنوع را بخورند به [[فرشته]] تبدیل خواهند شد یا زندگی [[خلود|بی‌پایان]] خواهند داشت. پس از خوردن میوه درخت ممنوع، بدن آنان برهنه و عورتشان آشكار شد و دستور خروج آنان از بهشت صادر شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش‌، ج۶، ص۱۱۴-۱۲۰.</ref>