شجره ممنوعه: تفاوت میان نسخه‌ها

شجره ممنوعه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۰:۴۶

۱٬۹۲۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۱۷

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Mahdiemadi

@@ خط ۵: / خط ۵: @@
 ==ماهیت درخت ممنوع==
-قرآن در سوره‌های [[سوره بقره|بقره]] <small>(آیه ۳۵-۳۸)</small>، [[سوره اعراف|اعراف]] <small>(آیه ۱۹-۲۳)</small> و [[سوره طه|طه]] (<small>آیه ۱۲۰-۱۲۲)</small> به داستان درخت ممنوع پرداخته است اما نوع درخت را مشخص نکرده است. در این میان در روایات اسلامی و منابع تفسیری دو برداشت از شجره شده است:
+قرآن در سوره‌های [[سوره بقره|بقره]] <small>(آیه ۳۵-۳۸)</small>، [[سوره اعراف|اعراف]] <small>(آیه ۱۹-۲۳)</small> و [[سوره طه|طه]] (<small>آیه ۱۲۰-۱۲۲)</small> به داستان درخت ممنوع پرداخته است اما نوع درخت را مشخص نکرده است. در این میان در روایات اسلامی و منابع [[تفسیر قرآن|تفسیری]] دو برداشت از شجره شده است:
 '''برداشت ظاهری'''
-برخی مفسران با تکیه بر روایاتی، معنای ظاهری درخت را در نظر گرفته‌اند. در نوع درخت ممنوعه در میان مفسران اختلاف نظر وجود دارد که عبارت است از: خوشه گندم، درخت انگور، انجیر، نخل، ترنج (از مرکبات) و کافور.
+برخی مفسران با تکیه بر روایاتی، معنای ظاهری درخت را در نظر گرفته‌اند. درباره نوع درخت ممنوعه نظرات متعددی ارائه شده است که عبارتند از: خوشه گندم،<ref>ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۸۳؛ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۶۹؛ طبری، جامع البیان عن تأویل آی القرآن ، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۳۰؛ ابوالفتوح، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۲۰.</ref> درخت انگور،<ref>طبری، جامع البیان عن تأویل آی القرآن ، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۳۲؛ ابوالفتوح، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۲۰؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۱۶۵.</ref> انجیر،<ref>طبری، جامع البیان عن تأویل آی القرآن ، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۳۳؛ ابوالفتوح، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۲۰؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۱۶۵.</ref> نخل،<ref>سیوطی، الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور،۱۹۸۳م، ج۱، ص۵۳.</ref> ترنج (از مرکبات)،<ref>سیوطی، الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور،۱۹۸۳م، ج۱، ص۵۳.</ref> کافور<ref>ابوالفتوح، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۲۰.</ref> و عناب.<ref>حسن بن علی العسکری (ع)، التفسیر المنسوب إلی الإمام ابی محمد الحسن بن علی العسکری (ع)، ۱۴۰۹ق، ص۲۲۲؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۱۹۰.</ref>
 '''تأویل درخت ممنوع'''
-#'''درخت حسد:'''برخی روایات درخت ممنوعه را حسد دانسته‌اند و بر این باورند پس از سجده فرشتگان بر آدم، او با خود گفت «آیا خداوند بشری بهتر از من آفریده است؟» خدا او را به مقام افرادی از فرزندانش یعنی پیامبر اسلام، علی(ع)، فاطمه(س) و امام حسن و حسین(ع) که از او برتر بودند آشنا کرد. خدا آدم را از حسادت به مقام آنان برحذر داشت اما با وسوسه شیطان حالت حسادت در او ایجاد شد. بر اساس این دیدگاه معنای غیر ظاهری از درخت در جای دیگری از قرآن نیز آمده است مانند شجره ملعونه که منظور آن مشرکان و طاغوت بوده است.
+#'''درخت حسد:'''برخی روایات درخت ممنوعه را حسد دانسته‌اند<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، المکتبة العلمیة الإسلامیة، ج۲، ص۹؛ صدوق، معانی الأخبار، ۱۳۶۱ش، ص۱۲۴؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۱۶۴.</ref> و بر این باورند پس از سجده فرشتگان بر آدم، او با خود گفت «آیا خداوند بشری بهتر از من آفریده است؟» خدا او را به مقام افرادی از فرزندانش یعنی پیامبر اسلام، علی(ع)، فاطمه(س) و امام حسن و حسین(ع) که از او برتر بودند آشنا کرد. خدا آدم را از حسادت به مقام آنان برحذر داشت اما با وسوسه شیطان حالت حسادت در او ایجاد شد. بر اساس این دیدگاه معنای غیر ظاهری از درخت در جای دیگری از قرآن نیز آمده است مانند شجره ملعونه که منظور آن مشرکان و طاغوت بوده است.
 #'''درخت علم و ولایت:''' برخی مفسران با استناد به روایات بر این باورند منظور از درخت ممنوع، علم یا ولایت محمد و آل‌محمد است. ماجرای درخت ممنوع بر اساس این روایات اینگونه نقل شده است که خداوند به آدم مقام ولایت پنج تن آل‌عبا را نشان داد و گفت آن‌ها از تو و همه مخلوقات برترند، اگر آنها نبودند نه تو را خلق می‌کردم و نه بهشت، جهنم، آسمان و زمين را. سپس خدا آدم را از غبطه خوردن بر مقام پنج تن برحذر داشت اما آدم در دل آرزوی جایگاه آنها را کرد و شیطان او را وسوسه کرد با خوردن میوه درخت ممنوع، زندگی جاودانه‌ای پیدا می‌کند.
 *'''شجره ممنوعه در تورات'''