زیارت ناحیه مقدسه: تفاوت میان نسخه‌ها

بخش پایانی این زیارت به [[استغفار]] و [[دعا]] برای زائر و سایر [[مؤمن|مؤمنین]] اختصاص داشته و با [[نماز زیارت]] به پایان می‌رسد.در این بخش بیش ازهفتاد دعا از پیشگاه خداوند در خواست شده مانند: مصونیت از لغزش‌ها و خطاها، ازبین رفتن غم و اندوه، پذیرش [[توبه]] ، توسعه روزی، رسیدن به آرزوها، استجابت [[دعاها]]، هلاکت دشمنان، شفای بیماری‌ها، بهره‌مندی از دانشی مفید، دلی خاشع، یقینی صادق، عملی پاک، صبری جمیل، پاداشی فراوان.  <ref>أَللَّهُمَّ لاتَدَعْ لي في هذَا الْمَشْهَدِ الْمُعَظَّمِ، وَالْمَحَلِّ الْمُكَرَّمِ ذَنْباً إِلّا غَفَرْتَهُ،

|و در آستانِ تو طواف می‌كنند، و برای زیارت تو وارد می‌شوند، سلام بر تو من به سوی تو رو آورده ام، و به رستگاری درپیشگاه تو امید بسته ام، سلام بر تو سلامِ آن كسی كه به حُرمتِ توآشناست، و درولایت و دوستی تو مُخلص و بی‌ریا است، و به سببِ محبّت و ولای تو به خدا تقرّب جسته، و از دشمنانت بیزار است، سلام كسیكه قلبش ازمصیبت تو جریحه دار، و اشكش به هنگام یاد تو جاری است، سلام كسیكه دردناك و غمگین و شیفته و فروتن است، سلام كسیكه اگر با تو دركربلاء می‌بود، باجانش(دربرابرِ) تیزی شمشیرها از تو محافظت می‌نمود، و نیمه جانش را به خاطر تو بدست مرگ می‌سپرد، و در ركاب تو جهاد میكرد، و تورابرعلیه ستمكاران یاری داده،جان وتن ومال وفرزندش رافدای تو می‌نمود، وجانش فدای جان تو، وخانواده‌اش سپربلای اهل بیت تومی بود، اگرچه زمانه مرا به تأخیر انداخت، و مُقدَّرات الهی مرا ازیاری تو بازداشت، و نبودم تا با آنانكه باتو جنگیدند بجنگم، و با كسانیكه با تو اظهاردشمنی كردند خصومت نمایم، (درعوض) صبح و شام بر تو مویه میكنم، وبه جای اشك برای تو خون گریه میكنم، ازروی حسرت و تأسّف و افسوس بر مصیبت هائی كه برتو وارد شد، تا جائی كه از فرط اندوهِ مصیبت، وغم و غصّه شدّتِ حزن جان سپارم، گواهی میدهم كه تو نماز رابپاداشتی، وزكات دادی، وامربه معروف كردی، واز منكر وعداوت نَهی نمودی، و اطاعتِ خداكردی و نافرمانی وی ننمودی، و به خداوریسمان اوچنگ زدی تا وی را راضی نمودی، و از وی درخوف و خشیت بوده نظاره گر ِاو بودی، و او را اجابت نمودی، و سنّتهای نیكو بوجود آوردی، وآتشهای فتنه را خاموش نمودی، و دعوت به هدایت و استقامت كردی، و راه‌های صواب و حقّ را روشن وواضح گرداندی، ودرراه خدا بحقّ جهاد نمودی، و فرمانبردارِخداوند، و پیرو جدّت محمّدبن عبدالله بودی، و شنوای كلام پدرت علی بودی، و پیشی گیرنده به(انجامِ) سفارش برادرت امام حسن بودی، و رفعت دهنده پایه شرافتِ دین، و خوار و سركوب كننده طغیان، وكوبنده سركشان، وخیرخواهو نصیحت گرِاُمّت بودی، در هنگامی كه در شدائدِ مرگ دستوپا میزدی، و مبارزه كننده با فاسقان بودی، و قیام كننده باحُجَج و براهین الهی، و ترحُّم كننده بر اسلام و مسلمین بودی،

|یاری گرِ حق بودی، در هنگام بلاء شكیبا و صابر، حافظ و مراقب دین، و مدافع حریم آئین بودی،(طریقِ) هدایت را حفظ نموده یاری مینمودی، عدل و داد را گسترش داده و وسعت می‌بخشیدی، دین و آئینِ الهی رایاری نموده آشكار می‌نمودی، یاوه گویان را (ازادامه راه) بازداشته جلوگیری میكردی، حقّ ضعیف را از قوی باز میستاندی، در قضاوت و داوری بین ضعیف و قوی برابر حُكم مینمودی، تو بهار ِسر سبز ِیتیمان بودی، نگاهبان و حافظ مردم بودی، مایه عزّت و سرافرازی اسلام، معدنِ احكام الهی، هم پیمان نیكی و احسان بودی، پوینده طریقه جدّ و پدرت و در سفارشات و وصایا همسانِ برادرت بودی، وفادار به پیمانها، دارای سجایای پسندیده، و باجود و كَرَمِ آشكار بودی، شب زنده‌دار (به عبادت) در دلِ شبهای تاریك، معتدل ومیانه رودرروشها،باسجایاواخلاقِ كریمانه،دارای سوابقِ باعظمتوارزشمند، دارای نَسَبِ شریف، وحَسَبِ والا، بادرجات ورتبه‌های رفیع وعالی، مناقب وفضائلِ بسیار، سِرِشتهاو طبیعتهای مورد ستایش، و با عطایا و مواهبِ بزرگ بودی، حلیم وصبور، هدایت شده، بازگشت كننده بسوی خدا، باجود و سخاوت دانا توانا و قاطع، پیشوای شهید، بسیار نالان و گریان در پیشگاه خداوند، محبوب و باهیبت بودی، تو برای پیامبر كه درود خدا بر او و آل او باد فرزند، و برای قرآن پشتوانه{نجات دهنده}،و برای امّتِ اسلام بازوی توانا، و در طاعتِ حقّ كوشا بودی، تو حافظِ عهد و پیمانِ الهی، دوری كننده از طُرُقِ فاسقان بودی، {و} توآنچه در توان داشتی (برای اِعلاءِكلمه حقّ) بذل نمودی، دارای ركوع و سجود طولانی بودی، تو مانند كسیكه از دنیا رخت برخواهد بست ازآن روگردان بودی، و مانند كسانیكه ازدنیادروحشت وهراس بسر میبرند به آن نگاه میكردی، آرزوهایت از (تعلّق به) دنیا بازداشته شده، و همّت و كوششت از زیوردنیا رو گردانده بود، دیدگانت از بهجت و سرور دنیا بربسته، و اشتیاق و مِیلَت به آخرت شهره آفاق است، تا آنكه جور و ستم دستِ تعدّی دراز نمود، و ظلم وسركشی نقاب از چهره بركشید، وضلالت و گمراهی پیروان خویش را فرا خواند، با آنكه تو در حَرَمِ جدّت متوطّن بودی، و از ستمكاران فاصله گرفته بودی، و مُلازمِ منزل ومحرابِ عبادت بوده، واز لذّتها وشهوات دنیوی كناره گیر بودی، وبرحسب طاقت و تَوانَت مُنكَر راباقلب و زبانت انكارمی نمودی، پس ازآن علم و دانشت اقتضای انكارِ آشكارنمود، و برتو لازم گشت [لازم نمود[بابدكاران رؤیاروی جهادكنی، بنابراین درمیان فرزندان و خانواده ات،

|وپیروان ودوستانت روانه شدی، و حق ّو برهان را آشكار نمودی، و باحكمت و پند و اندرزِ نیكو (مردم را) بسوی خدا فراخواندی، و به برپاداری حدودِ الهی، و طاعتِ معبود امر نمودی، و از پلیدی‌ها و سركشی نهی فرمودی، ولی آنها به ستم و دشمنی رؤیاروی تو قرار گرفتند، پس تو نیز با آنان به جهاد برخاستی پس ازآنكه(حقّ را)به آنان گوشزد نمودی [آنها رابه عذابِ الهی تهدید نمودی]، و حجّت را بر آنها مؤكّد فرمودی، ولی عهد و پیمان وبیعت تو را شكستند،و پروردگار تو جدّت را بخشم آوردند و با تو ستیز آغازیدند، پس توبه جهت زد و خورد و پیكار استوار شدی، ولشكریان فاجر راخورد و آسیا نمودی، ودرگَرد وغُبار ِنبرد فرو رفتی، وچنان با ذوالفقار جنگیدی، كه گویا علی مرتضی هستی، پس چون تورابا قلبی مطمئن، بدون ترس و هراس یافتند، شرورِ مكر و حیله شان را بر تو برافراشتند و از در ِنیرنگ و فساد با تو قتال نمودند، وآن ملعون لشكریانش را فرمان داد، تا تو را از آب و استفاده آن منع نمودند، و با تو قتال نمودند، و به جنگو مبارزه با تو شتافتند، و تیرها و خدنگها بسوی تو پرتاب نمودند، و برای استیصال و ناچار نمودن تو دست دراز كردند، و حُرمتی برای تو مراعات نكردند، و از هیچ گناهی در مورد تو خودداری ننمودند، چه دركشتن آنها دوستانت را، و چه درغارت اثاثیه خیمه هایت، (باری)تو در گَرد و غُبارهای جنگ پیش تاختی، و آزار و اذیتهای فراوانی تحمّل نمودی، آنچنانكه فرشتگانِ آسمانها ازصبر و شكیبائی توبه شگفت آمدند، پس دشمنان از همه طرف به تو هجوم آوردند، و تورا به سبب زخم‌ها و جراحتها ناتوان نمودند، و راه خلاص و رفتن بر تو بستند، تاآنكه هیچ یاوری برایت نماند، ولی توحسابگر(عمل خویش برای خدا)و صبوربودی، اززنان وفرزندانت دفاع وحمایت مینمودی، تاآنكه تورااز اسبِ سواری ات سرنگون نمودند، پس بابدن مجروح برزمین سقوط كردی، درحالیكه اسبها تورابا سُم‌های خویش كوبیدند،وسركشان باشمشیرهای تیزِشان برفرازت شدند، پیشانی تو به عرقِ مرگ مرطوب شد، و دستانِ چپ و راستت به باز و بسته شدن در حركت بود، پس گوشه نظری به جانب خِیام و حَرَمَت گرداندی، در حالیكه از زنان و فرزندانت(روگردانده)به خویش مشغول بودی، اسبِ سواری‌ات با حال نفرت شتافت، شیهه كشان و گریان، بجانبِ خیمه‌ها رو نمود، پس چون بانوانِ حَرَم اسبِ تیز پای تو را خوار و زبون بدیدند،

|و زینِ تو را بر او واژگونه یافتند، از پسِ پرده ها(ی خیمه) خارج شدند،درحالیكه گیسوان برگونه هاپراكنده نمودند، بر صورت‌ها طپانچه می‌زدند و نقاب ازچهره‌ها افكنده بودند، وبصدای بلندشیون میزدند،و از اوجِ عزّت به حضیض ذلّت درافتاده بودند، و به سوی قتلگاه تو می‌شتافتند، درهمان حال شِمرِملعون برسینه مباركت نشسته، و شمشیرخویش رابرگلویت سیراب مینمود، بادستی مَحاسنِ شریفت را درمُشت میفِشرد، (وبادست دیگر) باتیغِ آخته‌اش سر از بدنت جدا می‌كرد، تمامِ اعضاوحواسّت ازحركت ایستاد، نَفَسهای مباركت درسینه پنهان شد،و سرِ مقدّست برنیزه بالارفت، اهل و عیالت چون بردِگان به اسیری رفتند، و درغُل و زنجیر آهنین بر فراز جهازِشتران دربند شدند، گرمای (آفتابِ) نیمروز چهره هاشان می‌سوزاند، درصحراها وبیابانها كشیده میشدند، دستانشان به گَردَنها زنجیر شده، در میان بازارها گردانده میشدند،‌ای وای براین سركشان گناهكار!، چه اینكه باكُشتنِ تو اسلام را كُشتند، و نماز و روزه (خدا) را بدون یاور رها نمودند، و سُنّتها و احكام(دین) راازبین برده شكستند، و پایه‌های ایمان را منهدم نمودند، و آیاتِ قرآن را تحریف كرده، در (وادی)جنایت و عداوت پیش تاختند، براستی رسولِ خدا «كه درود خدابر او وآل او باد» (با شهادتِ تو) تنهاماند!(یامظلومواقع شد)، و كتاب خداوندِ عزّوجلّ مَتروك گردید، وآنگاه كه تومقهور و مغلوب گشتی، حقّ وحقیقت موردِ خیانت واقع شد، و به فقدانِ تو تكبیرِ خدا و كلمه توحید، حرام وحلالِ دین، و تنزیل و تأویلِ قرآن جملگی ازبین رفت، و پس از تو تغییر و تبدیلِ (احكام)، كفرو اِلحاد و بی‌سرپرستی دین، هویوهوس هاوگمراهیها، فتنه‌ها و باطلها جملگی (برصفحه روزگار) ظاهر شد، پس پیكِ مرگ نزدِ قبرِجدّت رسول خدا «كه رحمتِ بی‌پایانِ خداوندی بر او و آلِ او باد» ایستاد، وبااشكِ ریزان خبرِ مرگِ تو را یهوی داد، و اینگونه گفت كه:‌ای رسولِ خدا! دخترزاده جوانمردت شهید شد، خاندان وحَریمَت مُباح گردید، پس از تو فرزندانت به اسیری رفتند، و وقایع ناگواری به عترت و خانواده‌ات وارد شد، پس (از شنیدنِ این خبر) رسول خدا مضطرب و پریشان گردید، و قلبِ هراسناكَش بگریست، و فرشتگان وانبیاء (بخاطر مصیبتِ تو) او راتسلیت وتعزیت گفتند، و مادرت زهراء (ازاندوهِ مصیبتِ تو) دردناك شد، و دسته‌های ملائكه مقرّبین در آمد و شد بودند، پدرت امیرمؤمنان راتعزیت میگفتند، مجالسِ ماتم و سوگواری برای تو در اعلاعلیین برپا شد،

|و حورالعین به جهت تو به سر و صورت زدند، (در عزای تو) آسمان و ساكنانش، بهشت‌ها و نگهبانانش، كوه‌ها و كوهپایه‌ها، دریا‌ها و ماهیانش، [شهرمكّه و پایه هایش]، فردوس‌ها و جوانانش، خانه كعبه و مقام ابراهیم، و مشعرالحرام، و حلّ و حَرَم جملگی گریستند، بار خدایا! به حُرمتِ این مكانِ رفیع، بر محمّد و آلِ او رحمت فرست، و مرا در زمره آنان محشور فرما، و به شفاعت و وساطتِ آنها مرا داخلِ بهشت گردان، بار خدایا! من به تو توسّل می‌جویم‌ای سریعترینِ حسابگران، و‌ای بخشنده‌ترین كَریمان، و‌ای فرمانروای حاكمان، به (حقِّ) محمّد آخرینِ پیامبران، و فرستاده تو بسوی تمامِ جهان‌ها، و به (حقِّ) برادرش و پسرعمویش آن بلند پیشانی میان پُر، آن دانشمندِ عالی مرتبه، یعنی علی فرمانروای مؤمنان، و به (حقِّ) فاطمه سروَرِ بانوانِ جهانیان، و به (حقِّ) حسنِ مجتبی كه پاك و مبرّا و پناهگاه مُتّقین است، و به (حقِّ) أبی عبدالله الحسین گرامیترینِ شهداء، و به (حقِّ) فرزندانِ مقتولش، و خانواده مظلومش، و به (حقّ) علی بن الحسین زیورِ عابدان، و به محمّد بن علی قبله توبه كنندگان، و جعفر بن محمّد راستگوترینِ صادقان، و موسی بن جعفر آشكار كننده دلائل و براهین، و علی بن موسی یاورِ دین، و محمّد بن علی اُسوه و الگوی هدایت شوندگان، و علی بن محمّد زاهدترینِ پارسایان، و حسن بن علی وارثِ جانشینان، و حُجّتِ خدا بر تمامِ آفریدگان، اینكه درود فرستی بر محمّد و آلِ او، آن راستگویانِ نیكوكار، همان آلِ طه و یس، و اینكه مرا در قیامت از كسانی قرار دهی كه (از عذابِ تو) ایمن و با آرامشِ خاطر و رستگار و مسرور و بشارت یافته‌اند، بارخدایا! (نامِ) مرا در زُمره مسلمین نگاشته، و مرا به صالحین ملحق فرما، و نامِ مرا بر زبان اُمّتهای آتیه نیكو قرار ده، و مرا بر علیه ظالمین یاری ده، و از مكرِ حسودان حفظ فرما، و (نیز) حیله حیله گران را از من برگردان، و دست ستمكاران را از من (دور) نگهدار، و بینِ من و آن سرورانِ با میمنت در اعلاعلیین جمع بفرما،

|همراه باكسانیكه برآنها اِنعام فرمودی یعنی پیامبران، و راستگویانِ درعمل و گفتار و شهداء و نیكویان، به رحمتت‌ای مهربانترینِ مهربانان، بارخدایا! تو را سوگند میدهم به حقّ پیامبرِ معصومت، و به حقّ حُكمِ حتمی و قطعی ات، و به حقّ نهی پنهانی ات، و بحقّ این آرامگاهی كه (مردم از هرطرف به جهت زیارت) بر او گِرد می‌آیند، و این امامِ معصومِ مقتولِ مظلوم در جانبِ آن تكیه زده، اینكه غم و غصّه‌ها را از من بر طرف فرمائی، و شُرورِ قضا و قَدَرِ حتمی را از من برگردانی، و مرا از آتش(عذابت) كه دارای بادهای سوزان است پناه دهی (و نگاهداری)، بارخدایا! مرا با نعمت خود بپوشان (یا بزرگ گردان)، و به عطایای خود راضی وخوشحال فرما، وبه جود و كَرَمَت مرا بپوشان، و از مكر و انتقام خود دورَم ساز، بارخدایا مرا از لغزش و خطا حفظ فرما، و در گفتاروكردار به راه صحیح هدایتم فرما، و در مدّت زندگی ام وسعت ده، و مرا از دردها و بیماریها عافیت بخش، و مرا به مولای و سرورانم برسان و به فضل(وكَرَمِ) خویش مرا به بالاترینِ آرزوها نائل فرما، بارخدایا بر محمّد و آلِ او رحمت فرست و توبه مرا قبول فرما، و بر اشكِ چشمم ترحّم نما، و لغزش مرا چشم پوشی فرما، و حُزن واندوه مرا زائل كن، و گناهم را برمن ببخشای، و خاندان و نسلِ مرا برایم اصلاح فرما، بارخدایا در این مشهدِ والامقام و در این محلّ گرامی، برایم وامَگُذار گناهی را مگرآنكه ببخشی، و نه عیبی را مگر آنكه مستورنمائی، و نه غم وغصّه‌ای را مگربرطرف فرمائی، و نه رزقی را مگر گسترش دهی، ونه قدر و منزلتی را مگر باقی بداری، و نه فسادی را مگر اصلاح فرمائی، و نه آرزوئی را مگر نائل كنی، و نه دعائی را مگر اجابت فرمائی، و نه تنگنائی را مگر بگشائی، و نه امور مُتشتّتی را مگر جمع و برقرار نمائی، ونه امری را مگر تمام فرمائی، و نه مالی را مگر فراوانی بخشی، و نه خُلق و صفتی را مگر نیكوگردانی، و نه انفاقی را مگرجایگزین فرمائی، و نه حالی را مگر آباد فرمائی، و نه حسودی را مگر ذلیل نمائی، ونه دشمنی را مگر هلاك گردانی، ونه شرّی را مگر منع فرمائی، ونه بیماریی رامگرشفابخشی، و نه (امرِ) دوری را مگر نزدیك فرمائی (ودردسترسم قراردهی)، و نه تفرّقواختلالی رامگرجمع (و اصلاح)نمائی، و نه خواهشی [خواسته ای] را مگر عطا فرمائی، بارخدایا! من از تودرخواست میكنم خیرِ دنیا و ثوابِ آخرت را، بارخدایا! مرا به سبب حلالت از حرام مستغنی كن، و به فضل و احسانت از جمیع خلق بی‌نیاز فرما، بارخدایا! از تو درخواست میكنم دانشی مفید،

|قلبی خاشع، یقینی سلامت بخش، عملی صالح و پاك، صبری زیبا، و اجری عظیم را، بارالها! شكر نعمتت بر من را روزیم كن، و احسان و كَرَمَت برمن زیاد فرما، و گفته مرا درمیان مردم شنوده نما، و عمل مرا به نزد خویش بالا بَر،و سنّت باقیمانده مرا در امورِ خیر مورد پیروی قرارده، و دشمنم را خوار و ذلیل گردان، بارخدایا! بر محمّدوآلِ او كه نیكانند، درتمامی لحظات شبانه روز رحمت فرست، و مرا از شرّ بَدان محفوظ بدار، و از (كثافاتِ) گناهان و سنگینی وِ زر و وَبال پاك و مبرّا گردان، واز آتش (عذابت) پناهم ده، و در سرای جاوید وارد فرما، و (گناهانِ) مرا و تمامی خواهران و برادران مؤمنِ مرا ببخشای، به رحمتت‌ای مهربانترین مهربانان.