پرش به محتوا

محمداسماعیل دولابی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>M.r.seifi
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۹: خط ۳۹:
| منصب =
| منصب =
| مکتب =
| مکتب =
| استادان = آیت‌الله سید محمدشریف شیرازی • آیت‌الله [[محمدعلی شاه‌آبادی|شاه‌آبادی]] • آیت‌الله [[تقی بافقی]] • شیخ [[محمدجواد انصاری همدانی]]
| استادان = آیت‌الله سید محمدشریف شیرازی • [[محمدعلی شاه‌آبادی|آیت‌الله شاه‌آبادی]] • آیت‌الله [[تقی بافقی]] • [[محمدجواد انصاری همدانی]]
| آثار =  
| آثار =  
| خویشاوندان سرشناس =
| خویشاوندان سرشناس =
خط ۴۹: خط ۴۹:
| پانویس =
| پانویس =
}}
}}
'''محمداسماعیل دولابی''' معروف به '''حاج اسماعیل دولابی''' (۱۲۸۲–۱۳۸۱ش)، عارف و استاد اخلاق شیعی قرن چهاردهم شمسی. وی جلساتی در [[تهران]] برگزار می‌کرد و مفاهیم عرفانی و اخلاقی را به زبان ساده بیان می‌نمود. او در [[۹ بهمن]] ۱۳۸۱ درگذشت و در [[حرم حضرت معصومه]] دفن شد.
'''محمداسماعیل دولابی''' معروف به '''حاج اسماعیل دولابی''' (۱۲۸۲–۱۳۸۱ش)، عارف و استاد اخلاق شیعی قرن چهاردهم شمسی. وی جلساتی در [[تهران]] برگزار می‌کرد و مفاهیم عرفانی و اخلاقی را به زبان ساده بیان می‌نمود. او در [[۹ بهمن]] ۱۳۸۱ش درگذشت و در [[حرم حضرت معصومه]] دفن شد.


==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
محمداسماعیل دولابی، در سال ۱۲۸۲ شمسی در روستای دولاب از توابع [[تهران]] زاده شد.<ref>[http://imamalicenter.se/fa/Doulabi/Zendeginameh پایگاه تحلیلی خبری مرکز اسلامی امام علی(ع)]</ref> در جوانی به شغل کشاورزی اشتغال داشت و در عین حال در جلسات درس علمای دینی مانند آیت‌الله سید محمدشریف شیرازی، آیت‌الله [[محمدعلی شاه‌آبادی|شاه‌آبادی]]، آیت‌الله [[تقی بافقی]]، شیخ غلامعلی قمی و شیخ [[محمدجواد انصاری همدانی]] شرکت کرد. وی جلسات وعظی در تهران برگزار می‌کرد و مفاهیم عرفانی و [[اخلاق|اخلاقی]] را به زبان ساده بیان می‌نمود. او در ۹ بهمن ۱۳۸۱ درگذشت و در [[حرم حضرت معصومه]] دفن شد.<ref>[http://www.farhangnews.ir/content/61787 پایگاه خبری فرهنگ انقلاب اسلامی، بازدید، ۱۳۹۲/۱۱/۸]</ref>
محمداسماعیل دولابی، در سال ۱۲۸۲ش در روستای دولاب از توابع [[تهران]] زاده شد.<ref>[http://imamalicenter.se/fa/Doulabi/Zendeginameh پایگاه تحلیلی خبری مرکز اسلامی امام علی(ع)]</ref> در جوانی به شغل کشاورزی اشتغال داشت و در عین حال در جلسات درس علمای دینی مانند آیت‌الله سید محمدشریف شیرازی، آیت‌الله [[محمدعلی شاه‌آبادی|شاه‌آبادی]]، آیت‌الله [[تقی بافقی]]، شیخ غلامعلی قمی و شیخ [[محمدجواد انصاری همدانی]] شرکت کرد. وی جلسات وعظی در تهران برگزار می‌کرد و مفاهیم عرفانی و [[اخلاق|اخلاقی]] را به زبان ساده بیان می‌نمود. او در ۹ بهمن ۱۳۸۱ش درگذشت و در [[حرم حضرت معصومه]] دفن شد.<ref>[http://www.farhangnews.ir/content/61787 پایگاه خبری فرهنگ انقلاب اسلامی، بازدید، ۱۳۹۲/۱۱/۸]</ref>


==سرگذشت عرفانی==
==سرگذشت عرفانی==
[[پرونده:محل دفن دولابی.jpg|بندانگشتی|محل دفن محمد اسماعیل دولابی در [[حرم حضرت معصومه]](س)]]
[[پرونده:محل دفن دولابی.jpg|بندانگشتی|محل دفن محمد اسماعیل دولابی در [[حرم حضرت معصومه]](س)]]
درباره سرگذشت عرفانی محمد اسماعیل دولابی در کتاب مصباح الهدی به قلم شاگردش مهدی طیب آمده که وی در ايام جوانی به همراه پدرش به [[نجف]] رفت و به [[امام علی]](ع) [[توسل|متوسل]] شد تا در آنجا مشغول تحصیل علوم دینی شود، اما به توصیه علمای نجف و به دلیل کمک به پدر به [[ایران]] بازگشت. در مسیر بازگشت ضمن رفتن به [[کربلا]] و [[زیارت]] [[امام حسین]](ع) احساس می‌کند که آن التهاب تحصیل در نجف فرو نشسته و آرام شده است. اسماعیل دولابی پس از این سفر وقتی به ایران بازمی‌گردد، در منزلش دچار مکاشفه‌ای می‌شود و در آن لحظه خود را بالای سر [[ضریح]] امام حسین(ع) می‌بیند، به گفته خود وی در این حال به او می فهمانند که هر آنچه می‌خواستی از حالا به بعد بگیر. وی می‌گوید از همان‌جا شروع شد، آن اتاق تا ۳۰ سال [[سوگواری|عزاخانه]] امام حسین(ع) بود. پس از این جریان عالمانی چون ملا آقا جان، شيخ محمد بافقی و آيت‌الله شاه آبادی به دیدار وی می‌رفتند.<ref>طیب، مصباح الهدی، ۱۳۹۱ش، ص۱۳.</ref>
درباره سرگذشت عرفانی محمد اسماعیل دولابی در کتاب مصباح الهدی به قلم شاگردش مهدی طیب آمده که وی در ایام جوانی به همراه پدرش به [[نجف]] رفت و به [[امام علی]](ع) [[توسل|متوسل]] شد تا در آنجا مشغول تحصیل علوم دینی شود، اما به توصیه علمای نجف و به دلیل کمک به پدر به [[ایران]] بازگشت. در مسیر بازگشت ضمن رفتن به [[کربلا]] و [[زیارت]] [[امام حسین]](ع) احساس می‌کند که آن التهاب تحصیل در نجف فرو نشسته و آرام شده است. اسماعیل دولابی پس از این سفر وقتی به ایران بازمی‌گردد، در منزلش دچار مکاشفه‌ای می‌شود و در آن لحظه خود را بالای سر [[ضریح]] امام حسین(ع) می‌بیند، به گفته خود وی در این حال به او می‌فهمانند که هر آنچه می‌خواستی از حالا به بعد بگیر. وی می‌گوید از همان‌جا شروع شد، آن اتاق تا ۳۰ سال [[سوگواری|عزاخانه]] امام حسین(ع) بود. پس از این جریان عالمانی چون ملا آقا جان، شیخ محمد بافقی و آیت‌الله شاه آبادی به دیدار وی می‌رفتند.<ref>طیب، مصباح الهدی، ۱۳۹۱ش، ص۱۳.</ref>


==دیدگاه‌ها==
==دیدگاه‌ها==
گفته شده است دولابی در سلوک عرفانی، دیدگاه‌هایی نو دارد. روش‌ها و آداب توصیه شده توسط وی را ساده دانسته‌اند؛ او مشقی را برای رسیدن به چیزی تجویز نمی‌کرد. رهیافتش تماشا در فضای آرامش بود.<ref>شهدادی، سپهر تماشا، ۱۳۸۲ش، ص۲.</ref> وی معتقد بود: از راه [[امامان شیعه|ائمه]] می‌توان به مقصد رسید، اما راه امام حسین خیلی سریع انسان را به نتیجه می‌رساند.<ref>طیب، مصباح الهدی، ۱۳۹۱ش، ص۱۴.</ref>
گفته شده است دولابی در سلوک عرفانی، دیدگاه‌هایی نو دارد. روش‌ها و آداب توصیه شده توسط وی را ساده دانسته‌اند؛ او مشقی را برای رسیدن به چیزی تجویز نمی‌کرد. رهیافتش تماشا در فضای آرامش بود.<ref>شهدادی، سپهر تماشا، ۱۳۸۲ش، ص۲.</ref> وی معتقد بود: از راه [[امامان شیعه|ائمه]] می‌توان به مقصد رسید، اما راه امام حسین خیلی سریع انسان را به نتیجه می‌رساند.<ref>طیب، مصباح الهدی، ۱۳۹۱ش، ص۱۴.</ref>


==آثار==
==آثار==
خط ۶۵: خط ۶۵:


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس2}}
{{پانویس۲}}
==منابع==
==منابع==
*[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/97853 احمد شهدادی، سپهر تماشا، درنگی در بصیرت‌های مشرقی عارف معاصر محمد اسماعیل دولابی، خردنامه همشهری، آبان ۱۳۸۲ش، بازدید، ۱۳۸۲/۸/۷]
*[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/97853 احمد شهدادی، سپهر تماشا، درنگی در بصیرت‌های مشرقی عارف معاصر محمد اسماعیل دولابی، خردنامه همشهری، آبان ۱۳۸۲ش، بازدید، ۱۳۸۲/۸/۷]
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۷۱

ویرایش