کاربر ناشناس
محمداسماعیل دولابی: تفاوت میان نسخه‌ها
←زندگی نامه
imported>Alikhosravi |
imported>Alikhosravi |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
محمداسماعیل دولابی در روستای دولاب از توابع [[تهران]] زاده شد. در جوانی به شغل کشاورزی اشتغال داشت و در عین حال به صورت آزاد به دانش‌آموزی در جلسات علمای دینی معاصر مانند آیت‌الله سید محمد شریف شیرازی، آیت‌الله [[محمدعلی شاه‌آبادی|شاه‌آبادی]]، آیت‌الله [[تقی بافقی]]، شیخ غلامعلی قمی و شیخ [[محمدجواد انصاری]] پرداخت. | محمداسماعیل دولابی در روستای دولاب از توابع [[تهران]] زاده شد. در جوانی به شغل کشاورزی اشتغال داشت و در عین حال به صورت آزاد به دانش‌آموزی در جلسات علمای دینی معاصر مانند آیت‌الله سید محمد شریف شیرازی، آیت‌الله [[محمدعلی شاه‌آبادی|شاه‌آبادی]]، آیت‌الله [[تقی بافقی]]، شیخ غلامعلی قمی و شیخ [[محمدجواد انصاری]] پرداخت. | ||
==سرگذشت عرفانی== | |||
درباره سرگذشت عرفانی محمد اسماعیل دولابی در کتاب مصباح الهدی به قلم شاگردش مهدی طیب آمده که وی در ايام جوانی به همراه پدرش به [[نجف]] می‌رود و به [[امام علی]](ع) [[توسل|متوسل]] می‌شود تا در آنجا مشغول تحصیل علوم دینی شود، اما به توصیه علمای نجف و به دلیل کمک به پدر مجبور به بازگشت به [[ایران]] می‌شود. در مسیر بازگشت ضمن رفتن به [[کربلا]] و [[زیارت]] [[امام حسین]](ع) احساس می‌کند که آن التهاب فرو نشسته و آرام شده است. اسماعیل دولابی پس از این سفر وقتی به ایران بازمی‌گردد، در منزلش دچار مکاشفه‌ای می‌شود و در آن لحظه خود را بالای سر [[ضریح]] امام حسین(ع) می‌بیند، به گفته خود وی در این حال به او می فهمانند که هر آنچه می‌خواستی از حالا به بعد بگیر. وی می‌گوید از همان جا شروع شد، آن اتاق تا سی سال [[سوگواری|عزاخانه]] اباعبدالله(ع) بود و افرادی که به آنجا مي‌آمدند بی آنکه لازم به [[روضه‌خوانی|ذکر مصيبت]] باشد، همه می‌گریستند. در اثر این عنایت کار به گونه‌ای می‌شود که بسیاری از اساتید بزرگ مثل حاج ملا آقا جان، شيخ محمد بافقی و آيت‌الله شاه آبادی بدون درخواست دولابی و با علاقه به نزد وی می‌روند. <ref>طیب، مصباح الهدی: در نگرش و روش عرفانی اهل محبت و ولاء، ۱۳۹۱ش، ص۱۳.</ref> | |||
محمد اسماعیل دولابی معتقد بود: از راه سایر [[امامان شیعه|ائمه]] هم می‌توان به مقصد رسید، ولی راه امام حسین خیلی سریع انسان را به نتیجه می‌رساند. چون کشتی امام حسین در آسمان های غیب سریع راه می‌رود.<ref>طیب، مصباح الهدی: در نگرش و روش عرفانی اهل محبت و ولاء، ۱۳۹۱ش، ص۱۴.</ref> | |||
==دیدگاه‌ها== | ==دیدگاه‌ها== | ||