کاربر ناشناس
مغیرة بن شعبة: تفاوت میان نسخهها
←در زمان خلفا
imported>Sayedisphahani |
imported>Sayedisphahani |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
مغیره در برخی نبردهای زمان خلفای اول و دوم از جمله [[جنگ یمامه]] با پیروان [[مسیلمه]] و [[جنگ یرموک]] با روم و نیز در فتح [[شام]] و [[عراق]] شرکت داشت.<ref>عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۱۵۶</ref> | مغیره در برخی نبردهای زمان خلفای اول و دوم از جمله [[جنگ یمامه]] با پیروان [[مسیلمه]] و [[جنگ یرموک]] با روم و نیز در فتح [[شام]] و [[عراق]] شرکت داشت.<ref>عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۱۵۶</ref> | ||
[[عمر بن خطاب]] او را به حکومت [[بحرین]] فرستاد. ولی مردم او را نخواستند و از او نزد عمر شکایت بردند؛ به همین جهت عمر بن خطاب او را عزل و به فرمانداری [[بصره]] منصوب کرد. پس از آنکه عدهای شهادت دادند که مغیره [[زنا]] کرده است، عمر او را از حکومت بصره، عزل و به فرمانداری [[کوفه]] گماشت.<ref>ذهبی، تاریخ الإسلام، ج۴، ص۱۲۱؛ عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۱۵۷؛ مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۱۶۲</ref> او را نخستین کسی دانستهاند که | [[عمر بن خطاب]] او را به حکومت [[بحرین]] فرستاد. ولی مردم او را نخواستند و از او نزد عمر شکایت بردند؛ به همین جهت عمر بن خطاب او را عزل و به فرمانداری [[بصره]] منصوب کرد. پس از آنکه عدهای شهادت دادند که مغیره [[زنا]] کرده است، عمر او را از حکومت بصره، عزل و به فرمانداری [[کوفه]] گماشت.<ref>ذهبی، تاریخ الإسلام، ج۴، ص۱۲۱؛ عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۱۵۷؛ مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۱۶۲</ref> او را نخستین کسی دانستهاند که با لقب «امیر» به او سلام داده شد.<ref>عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۱۵۷</ref> در منابع آمده است، [[ابولولو]] قاتل [[عمر بن خطاب]]، غلام مغیره بوده است.<ref>دیار بکری، تاریخ الخمیس، بیتا، ج۲، ص۱۸۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳ ص۲۶۶</ref> | ||
[[عثمان بن عفان]] یک سال پس از رسیدن به خلافت مغیره را از فرمانداری کوفه عزل کرد<ref>طبری، تاریخ، ۱۳۷۸ق، ج۴، ص۲۴۴؛ ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۱۵۷</ref> و سپس برای مدتی به فرمانداری ارمنستان و آذربایجان گماشت.<ref>ابن أعثم، الفتوح، ج۲، ص۳۴۶</ref> | [[عثمان بن عفان]] یک سال پس از رسیدن به خلافت مغیره را از فرمانداری کوفه عزل کرد<ref>طبری، تاریخ، ۱۳۷۸ق، ج۴، ص۲۴۴؛ ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۱۵۷</ref> و سپس برای مدتی به فرمانداری ارمنستان و آذربایجان گماشت.<ref>ابن أعثم، الفتوح، ج۲، ص۳۴۶</ref> |