داغستان: تفاوت میان نسخه‌ها

داغستان به معنای سرزمین کوهستان‌هاست.<ref>اشراقی، [https://www.hawzahnews.com/news/417145/جایگاه-شیعیان-و-مسلمانان-در-جمهوری-داغستا «جایگاه شیعیان و مسلمانان در جمهوری داغستان»]، خبرگزاری حوزه.</ref> این کشور از جمهوری‌های خودمختار فدراسیون [[روسیه]] است<ref>اشراقی، [https://www.hawzahnews.com/news/417145/جایگاه-شیعیان-و-مسلمانان-در-جمهوری-داغستا «جایگاه شیعیان و مسلمانان در جمهوری داغستان»]، خبرگزاری حوزه.</ref> که در ساحل غربی دریای خزر و منطقه شرقی قفقاز شمالی واقع شده است، از شمال با جمهوری خودمختار کلموک، از شرق با دریای خزر، از جنوب با [[آذربایجان (کشور)|آذربایجان]] و از جنوب غربی با [[گرجستان]] و جمهوری‌های خودمختار کارباردین-بالکار و آسیتای شمالی همسایه است. مساحت آن ۵۰۳۰۰ کیلومتر مربع و پایتخت آن ماخاچکالا (مخاچ قلعه) است.<ref> آکینر، اقوام مسلمان اتحاد شوروی، ۱۳۶۶ش، ص۱۵۴.</ref>

داغستان از ۶۶۴ میلادی پیوسته مورد حمله اعراب قرار می‌گرفت و در نیمه اول قرن هشتم (در زمان [[خلافت]] [[هشام بن عبدالملک|هشام]])، اعراب موفق شدند پایگاهی در [[دربند]] ایجاد کنند.<ref>آکینر، اقوام مسلمان اتحاد شوروی، ۱۳۶۶ش، ص۱۵۱.</ref> این منطقه در قرن‌های چهارم و پنجم میلادی به [[آلبانی|دولت آلبانی]] تعلق داشت که مسیحیت در مناطق ساحلی و کوهستانی آن اشاعه داشت.<ref>آکینر، اقوام مسلمان اتحاد شوروی، ۱۳۶۶ش، ص۱۵۲.</ref> وقتی اعراب [[اسلام]] را عرضه کردند، تعدادی از قبایل مانند کاتیاک‌ها، لک‌ها و طَبَرسَران‌ها بلافاصله [[اسلام]] را پذیرفتند، اما گرویدن همه این اقوام به اسلام، تا قرن شانزدهم میلادی و پس از آن به طول انجامید. منطقه داغستان به مدت ده قرن بخشی از [[جهان اسلام]] شناخته می‌شد.<ref>آکینر، اقوام مسلمان اتحاد شوروی، ۱۳۶۶ش، ص۱۵۲.</ref>

اگر چه داغستانی‌ها تحت حکومت حکام خارجی از قبیل خان اردوی زرین یا سلطان عثمانی بودند، اما رهبران محلی قدرتمندی داشتند؛ به خصوص در طول قرن‌های پانزدهم و شانزدهم میلادی. پس از آنکه در قرن هجدهم میلادی داغستان ضمیمه خاک [[روسیه]] شد، روس‌ها حکومت‌های محلی را برچیدند.<ref>آکینر، اقوام مسلمان اتحاد شوروی، ۱۳۶۶ش، ص۱۵۳.</ref>