فرزندخوانده: تفاوت میان نسخهها
←احکام
(←نسب) |
(←احکام) |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
در [[اسلام]]، فرزندخواندگی به شیوه [[جاهلیت]] و در نظر گرفتن تمام آثار فرزند واقعی، نفی شد. [[قرآن]] با صراحت آن را در [[آیه]] چهارم [[سوره احزاب]] رد میکند: «و خدا فرزندخواندگانتان را فرزندانتان نساخت. اینها چیزهایی است که به زبان میگویید». این [[آیه]] با واژه «اَدعیاء» (جمع «دَعی») از فرزندخواندگی یاد و بیان میکند که رابطه فرزند با پدر و مادر، رابطهای حقیقی و طبیعی است نه تشریفاتی و قراردادی.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۹، ص۳۲۹.</ref> همچنین در آیه بعدی نیز تأکید میکند که فرزندان را به نام پدرانشان بخوانید که این نزد خدا منصفانهتر است و اگر پدرانشان را نمیشناسید آنان را موالی و [[برادران دینی]] خود بدانید. | در [[اسلام]]، فرزندخواندگی به شیوه [[جاهلیت]] و در نظر گرفتن تمام آثار فرزند واقعی، نفی شد. [[قرآن]] با صراحت آن را در [[آیه]] چهارم [[سوره احزاب]] رد میکند: «و خدا فرزندخواندگانتان را فرزندانتان نساخت. اینها چیزهایی است که به زبان میگویید». این [[آیه]] با واژه «اَدعیاء» (جمع «دَعی») از فرزندخواندگی یاد و بیان میکند که رابطه فرزند با پدر و مادر، رابطهای حقیقی و طبیعی است نه تشریفاتی و قراردادی.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۹، ص۳۲۹.</ref> همچنین در آیه بعدی نیز تأکید میکند که فرزندان را به نام پدرانشان بخوانید که این نزد خدا منصفانهتر است و اگر پدرانشان را نمیشناسید آنان را موالی و [[برادران دینی]] خود بدانید. | ||
پیامبر اسلام، قبل از [[بعثت]]، [[زید بن حارثه]] را که هشت سال داشت فرزندخوانده خود برگزید و این فرزندخواندگی سی سال طول کشید.<ref>عالمی طامه، «عقد فرزندخواندگی»، ۱۳۸۷ش، ص۵۲.</ref> اما پس از آن که قرآن فرزندخواندگی را باطل اعلام کرد، پیامبر برای نفی این سنت، با همسر پسرخواندهاش پس از آن که زید از او ([[زینب دختر جحش]]) [[طلاق]] گرفت [[ازدواج]] کرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۱۹۶.</ref> [[قرآن]] در [[آیه |آیات]] ۳۶ تا ۴۰ [[سوره احزاب]] به ماجرای این ازدواج اشاره میکند. همچنین برای پاسخ به این اعتراض که چرا پیامبر با همسر پسرش ازدواج کرد، در آیه چهلم تأکید میکند که [[محمد]] پدر تکوینی و طبیعی (زیستی) هیچ یک از مردان شما نیست، بلکه او [[رسول خدا]] و خاتم پیامبران است.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۲۴.</ref> | پیامبر اسلام، قبل از [[بعثت]]، [[زید بن حارثه]] را که هشت سال داشت فرزندخوانده خود برگزید و این فرزندخواندگی سی سال طول کشید.<ref>عالمی طامه، «عقد فرزندخواندگی»، ۱۳۸۷ش، ص۵۲.</ref> اما پس از آن که قرآن فرزندخواندگی را باطل اعلام کرد، پیامبر برای نفی این سنت، با همسر پسرخواندهاش پس از آن که زید از او ([[زینب دختر جحش]]) [[طلاق]] گرفت [[ازدواج]] کرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۱۹۶.</ref> [[قرآن]] در [[آیه |آیات]] ۳۶ تا ۴۰ [[سوره احزاب]] به ماجرای این ازدواج اشاره میکند. همچنین برای پاسخ به این اعتراض که چرا پیامبر با همسر پسرش ازدواج کرد، در آیه چهلم تأکید میکند که [[محمد]] پدر تکوینی و طبیعی (زیستی) هیچ یک از مردان شما نیست، بلکه او [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله |رسول خدا]] و خاتم پیامبران است.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۲۴.</ref> | ||
[[قرآن]]، سه اثر مرسوم فرزندخواندگی، یعنی [[نسب|نَسَب]]، [[محارم|مَحرَمیت]] و [[ارث]] را نفی میکند: | [[قرآن]]، سه اثر مرسوم فرزندخواندگی، یعنی [[نسب|نَسَب]]، [[محارم|مَحرَمیت]] و [[ارث]] را نفی میکند: |