محاربه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←آیه محاربه
جز (←مجازات محارِب) |
جز (←آیه محاربه) |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
{{اصلی|آیه محاربه}} | {{اصلی|آیه محاربه}} | ||
[[پرونده:Aya muharaba.png|بندانگشتی|۴۰۰px|[[آیه]] ۳۳ [[سوره مائده]] که در آن مجازات محاربه بیان شده است، به خط کوفی در نسخه‌ای قدیمی از [[قرآن]]]] | [[پرونده:Aya muharaba.png|بندانگشتی|۴۰۰px|[[آیه]] ۳۳ [[سوره مائده]] که در آن مجازات محاربه بیان شده است، به خط کوفی در نسخه‌ای قدیمی از [[قرآن]]]] | ||
مستند اصلی [[فقیهان]] برای حکم محاربه، [[آیه]] ۳۳ [[سوره مائده]] است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به موسوی اردبیلی، فقه الحدود و التعزیرات، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۴۹۳.</ref> در این آیه آمده است: '''«إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِینَ یحَارِبُونَ | مستند اصلی [[فقیهان]] برای حکم محاربه، [[آیه]] ۳۳ [[سوره مائده]] است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به موسوی اردبیلی، فقه الحدود و التعزیرات، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۴۹۳.</ref> در این آیه آمده است: '''«إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِینَ یحَارِبُونَ اللهَ وَرَسُولَهُ وَیسْعَوْنَ فِی الْأَرْضِ فَسَادًا أَن یُقَتَّلُوا أَوْ یُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَیدِیهِمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلَافٍ أَوْ یُنفَوْا مِنَ الْأَرْضِ...»''' (سزای کسانی که با [دوستداران] خدا و پیامبر او می‌جنگند و در زمین به فساد می‌کوشند، جز این نیست که کشته شوند یا بر‌دار آویخته گردند یا دست و پایشان در خلاف جهت یکدیگر بریده شود یا از آن سرزمین تبعید گردند).<ref>ترجمه فولادوند.</ref> | ||
[[شأن نزول]] آیه را داستان اسلام‌آوردن گروهی از [[شرک|مشرکان]] دانسته‌اند که به جهت آنکه آب و هوای [[مدینه]] برایشان مناسب نبود، به دستور [[پیامبر اسلام(ص)]]، به منطقه‌ای خوش‌آب‌و‌هوا نقل مکان کردند. از آنجا که آن منطقه محل چرای شتران بود، روزی این افراد دست و پای چوپان‌های [[مسلمان]] را بریده، شتران را دزدیدند و از [[اسلام]] بیرون رفتند. آیه درخصوص این افراد نازل شد و مجازات آنها را بیان کرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۳۵۸و۳۵۹.</ref> | [[شأن نزول]] آیه را داستان اسلام‌آوردن گروهی از [[شرک|مشرکان]] دانسته‌اند که به جهت آنکه آب و هوای [[مدینه]] برایشان مناسب نبود، به دستور [[پیامبر اسلام(ص)]]، به منطقه‌ای خوش‌آب‌و‌هوا نقل مکان کردند. از آنجا که آن منطقه محل چرای شتران بود، روزی این افراد دست و پای چوپان‌های [[مسلمان]] را بریده، شتران را دزدیدند و از [[اسلام]] بیرون رفتند. آیه درخصوص این افراد نازل شد و مجازات آنها را بیان کرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۳۵۸و۳۵۹.</ref> | ||