تفسیر شریف لاهیجی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

| اندازه تصویر    =200px

'''تفسیر شریف لاهیجی''' [[تفسیر روایی]] نوشته بهاءالدین محمد بن علی شریف لاهیجی از عالمان قرن ۱۱ هجری قمری است.

این اثر که به زبان فارسی و تفسیر کل [[قرآن]] است، به بیانی ساده و قابل فهم برای مخاطبان نگاشته شده است. مفسر در تفسیر آیات، [[روایات]] [[اهل بیت]] را نقل کرده و به اختصار شرح داده است و از این رو تفسیر لاهیجی در زمره تفاسیر روایی محسوب می‌گردد.

بهاءالدین (قطب‌الدین) محمد بن شیخ علی لاهیجانی از اعلام اواخر قرن یازدهم هجری است. وی مفسری [[امامیه|امامی]] است که معاصر با [[فیض کاشانی]]، [[علامه مجلسی]] و [[شیخ حر عاملی]] بوده و از محضر [[میرداماد]] آموخته است. همه علمای رجال و تراجم که بر حال یا کتب وی واقف شده‌اند، به مراتب فضل و [[تقوا]] و شخصیت علمی وی اعتراف نموده و از او تجلیل کرده‌اند.<ref>شریف لاهیجی، تفسیر شریف لاهیجی، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۵.</ref>

گفته شده شریف لاهیجی تألیف تفسیرش را در «پنته» یا «پشا»ی [[هند]] در سال ۱۰۸۶ق به پایان رسانیده است.<ref>توحیدی، روش تفسیری شریف لاهیجی در بهره‌گیری از اختلاف قرائات، ۱۳۸۸ش؛ خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۷۱۸.</ref>

[[سید ابوالقاسم رضوی قمی]] در کتاب تفسیری [[لوامع التنزیل و سواطع التأویل]] ضمن معرفی تفاسیر معتبر شیعه، تفسیر لاهیجی را از مدارک تفسیر خود قرار داده و گفته است «'''و تفسیر ملا بهاء الدین، کنایه از آن بها می‌باشد'''» و تا آخر به همین عنوان آن را مورد استفاده قرار داده است.

در حاشیه جلد اول «لوامع التنزیل»، بیان شده است که خلاصه‌ای از تفسیر [[فاتحة الکتاب|فاتحه]] تا [[سوره کهف|کهف]]) تحت عنوان «'''تفسیر البهیة لملا بهاءالدین الهندی'''» در هندوستان چاپ شده است. در این کتاب مقدمه کتاب که مؤلف کتاب را معرفی می‌کند، حذف شده است. همچنین مطالبی از تفسیر کم و زیاد شده و تحریفاتی در آنها دیده می‌شود.<ref>شریف لاهیجی، تفسیر شریف لاهیجی، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۹ و ۱۰.</ref>

روش تفسیری شریف لاهیجی این گونه است که در آغاز چند آیه را ذکر می‌کند؛ آنگاه به ترجمه فارسی آمیخته به تفسیر آن به طور اجمال نه به شکل تحت اللفظی می‌پردازد. عبارات آن ساده و روان و خالی از پیچیدگی و برای متوسطین از مخاطبین به خوبی قابل فهم و درک است. سپس روایات اهل بیت را در تفسیر آیه، نقل و آنها را به اختصار شرح کرده است.<ref>توحیدی، روش تفسیری شریف لاهیجی در بهره‌گیری از اختلاف قرائات، ۱۳۸۸ش.</ref>