فرسان الهیجاء (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

فرسان الهیجاء (''سواران نبرد'') در دو جلد نگاشته شده و حاوی نام ۲۳۰ تن از اصحاب امام حسین(ع) است. اصل کتاب به زبان عربی بوده و بعدها خود نویسنده آن را به فارسی برگردانده است.<ref>اسفندیاری، کتابشناسی تاریخی امام حسین، ص۱۶۵.</ref> و آن نسخه به زبان عربی فعلا موجود نیست.

جلد اول که در سال ۱۳۴۸ق پایان یافته، شامل ۱۴۰ تن از اصحاب حسین بن علی(ع) است که به ترتیب حروف الفبا از [[ابوثمامه صائدی|ابو ثمامه صائدی]] تا [[عمار بن حسان طائی]] است.<ref>مجاهدی، پژوهشی در مقتل‌های فارسی، ص۱۹۱و۱۹۲.</ref>

جلد دوم هم حاوی احوالات ۹۰ نفر از اصحاب امام است که از [[عمار بن ابی سلامه همدانی|عمار بن ابی سلامه همدانی]] آغاز شده و به [[یزید بن مهاجر]] پایان می‌یابد.<ref>مجاهدی، پژوهشی در مقتل‌های فارسی، ص۱۹۱و۱۹۲.</ref>

کتاب دارای بخش «خاتمه» است که در آن شرح حال [[محمد بن حنفیه]]<ref>محلاتی، فرسان الهیجاء، ج۲، ص۱۳۲-۱۹۸.</ref> را آورده و قسمتی هم با نام «تتمه نافعه» تشکیل داده که ماجرای [[مختار]]<ref>محلاتی، فرسان الهیجاء، ج۲، ص۱۹۸-۲۵۹.</ref> و رساله شمس الضحی پیرامون ورود سر امام حسین(ع)<ref>محلاتی، فرسان الهیجاء، ج۲، ص۲۶۰-۳۰۴.</ref> به مجلس [[یزید]] در آن آمده است.

نثر این کتاب، ساده و بدون پیچیدگی بوده و اسامی اصحاب اغلب با مقاتل معتبر همخوانی ندارد.<ref>مجاهدی، پژوهشی در مقتل‌های فارسی، ص۱۹۱و۱۹۲.</ref> محلاتی، درستی یا نادرستی برخی گفته‌ها را پیگیر نشده تا آن جا که افرادی که اصلا شهید نشدند، در زمره شهدا نام برده و یا دو بار نام یک فرد را به گمان اینکه اسم دو نفر بوده، آورده است.<ref>اسفندیاری، کتابشناسی تاریخی امام حسین، ص۱۶۵.</ref>