پرش به محتوا

استجابت دعا: تفاوت میان نسخه‌ها

۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۱۸
جز
imported>Mgolpayegani
imported>Mgolpayegani
خط ۱۲: خط ۱۲:


==اسباب و شرایط==
==اسباب و شرایط==
استجابت دعا در [[آیات]] و [[روایات]] مشروط به رعایت برخی از شروط و آماده کردن اسباب آن شده است. همسو بودن قلب و زبان در [[دعا]]، طلب فقط از [[خداوند]]، دعا همراه با شناخت خدا، دعا با خضوع و خشوع، دعا همراه با [[عمل صالح]]، حسن ظن به و اعتماد به خدا، دعا همراه با [[استغفار]]، دعا در جمع [[مؤمنین]]، دعا همراه با [[توسل]] به [[اهل بیت (ع)]] و دعا در حق دیگران از جمله شرایط و اسباب استجابت دعا معرفی شده است.
استجابت دعا در [[آیات]] و [[روایات]] مشروط به رعایت برخی از شروط و آماده کردن اسباب آن شده است. همسو بودن قلب و زبان در [[دعا]]، فقط از خداوند درخواست کردن، دعا همراه با شناخت خدا، دعا با خضوع و خشوع، دعا همراه با [[عمل صالح]]، حسن ظن به و اعتماد به خدا، دعا همراه با [[استغفار]]، دعا در جمع [[مؤمنین]]، دعا همراه با [[توسل]] به [[اهل بیت (ع)]] و دعا در حق دیگران از جمله شرایط و اسباب استجابت دعا معرفی شده است.
* '''همسویی زبان و قلب در دعا:''' در آیه ۱۸۲ [[سوره بقره]] خداوند استجابت دعا بندگان را امری قطعی دانسته است به این شرط که با دعای حقیقی خدا را بخوانند. [[علامه طباطبایی]] ذیل این آیه دعای حقیقی را به خواندن خدا همزمان با قلب و زبان تفسیر می‌کند.<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۳.</ref> [[امام علی(ع)]] نیز از دعاکردن زمانی که دل غافل باشد نهی کرده و می‌فرماید خداوند دعایی که با دل غافل همراه باشد را مستجاب نمی‌کند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۷۳.</ref>
* '''همسویی زبان و قلب در دعا:''' در آیه ۱۸۲ [[سوره بقره]] خداوند استجابت دعا بندگان را امری قطعی دانسته است به این شرط که با دعای حقیقی خدا را بخوانند. [[علامه طباطبایی]] ذیل این آیه دعای حقیقی را به خواندن خدا همزمان با قلب و زبان تفسیر می‌کند.<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۳.</ref> [[امام علی(ع)]] نیز از دعاکردن زمانی که دل غافل باشد نهی کرده و می‌فرماید خداوند دعایی که با دل غافل همراه باشد را مستجاب نمی‌کند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۷۳.</ref>
* '''طلب فقط از خداوند:''' از دیگر شرایط استجابت دعا را دل کندن از اسباب ظاهری و خیالی و خواندن خداوند از روی [[اخلاص]] قرار داده‌اند؛ به این دلیل که خداوند در آیه ۱۸۲ سوره بقره طلب کردن بندگان را به خود مستند کرده است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۳؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۲۶۲.</ref>
* '''فقط از خداوند درخواست کردن:''' از دیگر شرایط استجابت دعا را دل کندن از اسباب ظاهری و خیالی و خواندن خداوند از روی [[اخلاص]] قرار داده‌اند؛ به این دلیل که خداوند در آیه ۱۸۲ سوره بقره طلب کردن بندگان را به خود مستند کرده است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۳؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۲۶۲.</ref>
* '''دعا همراه با شناخت خدا:''' شناخت نسبت به خداوند در هنگام دعا و اینکه از چه کسی طلب می‌شود، از شرایط استجابت دعا قرار داده شده است. در روایتی آمده گروهی از [[امام صادق(ع)]] درباره عدم استجابت دعا سوال کردند و امام در پاسخ نداشتن شناخت و معرفت نسبت به شخصی که خوانده می‌شود را دلیل عدم اجابت دعا بیان کرد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۰، ص۳۶۸.</ref>
* '''دعا همراه با شناخت خدا:''' شناخت نسبت به خداوند در هنگام دعا و اینکه از چه کسی طلب می‌شود، از شرایط استجابت دعا قرار داده شده است. در روایتی آمده گروهی از [[امام صادق(ع)]] درباره عدم استجابت دعا سوال کردند و امام در پاسخ نداشتن شناخت و معرفت نسبت به شخصی که خوانده می‌شود را دلیل عدم اجابت دعا بیان کرد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۰، ص۳۶۸.</ref>
* '''خضوع و خشوع:''' آیه ۵۵ [[سوره اعراف]] خواندن خدا را با حالت حاضعانه و خاشعانه از [[مؤمنین]] طلب می‌کند. [[امام ششم(ع)]] نیز یکی از زمان‌های استجابت دعا را موقعی می‌داند که شخص با چشمانی اشکبار، بدنی لرزان و قلبی شکسته مقابل خداوند قرار گیرد.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۷، ص۷۳.</ref>
* '''خضوع و خشوع:''' آیه ۵۵ [[سوره اعراف]] خواندن خدا را با حالت حاضعانه و خاشعانه از مؤمنان طلب می‌کند. [[امام صادق(ع)]] نیز یکی از زمان‌های استجابت دعا را موقعی می‌داند که شخص با چشمانی اشکبار، بدنی لرزان و قلبی شکسته مقابل خداوند قرار گیرد.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۷، ص۷۳.</ref>
* '''دعا همراه با عمل صالح:''' برای استجابت دعا انجام [[عمل صالح]] و به ویژه دادن صدقه مورد تاکید قرار گرفته شده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۱۶۵؛ ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۱۱۱.</ref> در آیه ۲۶ [[سوره شوری]] خداوند به کسانی که [[ایمان]] آورده و عمل صالح انجام می‌دهند وعده اجابت درخواست آنان را داده است.
* '''دعا همراه با عمل صالح:''' برای استجابت دعا انجام [[عمل صالح]] و به ویژه دادن صدقه مورد تاکید قرار گرفته شده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۱۶۵؛ ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۱۱۱.</ref> در آیه ۲۶ [[سوره شوری]] خداوند به کسانی که [[ایمان]] آورده و عمل صالح انجام می‌دهند وعده اجابت درخواست آنان را داده است.
* دعا در جمع مؤمنین: حضور در جمع [[مؤمنین]] و دعا همراه آنان از علل مهم استجابت دعا قرار داده شده است. در [[حدیث|روایتی]] از [[امام صادق(ع)]] آمده است، هیچ جماعت چهل نفری مؤمنین نیستند که به درگاه خداوند دعا کنند و خدا دعای آنان را رد کند و خود ایشان نیز هنگام مشکلات خانواده و فرزندان خود را جمع کرده، دعا می‌کرد و آنها آمین می‌گفتند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۸۷.</ref>
* دعا در جمع مؤمنین: حضور در جمع مؤمنان و دعا همراه آنان از علل مهم استجابت دعا قرار داده شده است. در روایتی از امام صادق(ع) آمده است، هیچ جماعت چهل نفری مؤمنین نیستند که به درگاه خداوند دعا کنند و خدا دعای آنان را رد کند و خود ایشان نیز هنگام مشکلات خانواده و فرزندان خود را جمع کرده، دعا می‌کرد و آنها آمین می‌گفتند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۸۷.</ref>


== موانع ==
== موانع ==
کاربر ناشناس