اصحاب کهف: تفاوت میان نسخه‌ها

===روایت===

در روایات، اصحاب کهف جوانانی اشراف‌زاده معرفی شدند که در عید بزرگی به بیرون شهر رفتند. خداوند در دل‌هایشان نور ایمان برافروخت و آنان به خداوند ایمان آوردند، هر چند در آغاز ایمان خود را از یکدیگر پوشیده می‌داشتند، امّا به تدریج ایمان خود را به یکدیگر اظهار کردند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۵، ص۲۵۶.</ref> بر پایه برخی روایات دقیانوس به اصحاب کهف مدتی مهلت داد تا از ایمان خود بازگردند. آنان از این فرصت استفاده کرده و به غار پناه بردند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۵، ص۲۵۳.</ref> برخی دیگر از روایات، آنان را امین و رازدار پادشاه عصر خود قلمداد کرده‌اند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۵، ص۲۵۳.</ref>

===در ادبیات===

اصحاب کهف، خصوصا سگ همراه‌شان در شعر فارسی از جمله در اشعار [[سنائی|سنایی]]،<ref>[https://ganjoor.net/sanaee/divans/ghaside-sanaee/sh14/ سایت گنجور سنائی، قصیدهٔ شماره۱۴.]</ref> عطار،<ref>[https://ganjoor.net/attar/mosibatname/mbkhsh25/sh1/ سایت گنجور عطار، مصیبت‌نامه بخش۲۵.]</ref> مولوی<ref>[https://ganjoor.net/moulavi/shams/ghazalsh/sh676/ سایت گنجور مولوی، غزلیات شمس، غزل۶۷۶.]</ref> و سعدی بازتاب‌هایی داشته است، بیت زیر از سعدی نمونه‌ای از آن است: