حسن حسن‌زاده آملی: تفاوت میان نسخه‌ها

حسن‌زاده آملی به گفته خود، [[مکاشفه|مکاشفاتی]] داشته<ref>حسن‌زاده آملی، انسان در عرف عرفان، ۱۳۸۳ش، ص۱۸.</ref> و تعدادی از آنها را در کتاب انسان در عرف عرفان گرد آورده است.<ref>حسن‌زاده آملی، انسان در عرف عرفان، ۱۳۸۳ش، ص۵۰.</ref> [[عبدالله جوادی آملی]] مفسر و فیلسوف شیعه نیز، حسن‌زاده آملی را عارفی کم‌نظیر خوانده که هم راه [[عقل]] و هم راه [[معرفت شهودی|شهود]]{{یادداشت|شهود در اصطلاح عرفان، ادراکی درونی بدون استفاده از حس و استدلال است که از شناخت حسی و عقلانی قوی‌تر شمرده شده است. (رودگر، «معرفت شهودی به حق تعالی در عرفان وحیانی»، ص۷.)}} را پیموده است. او همچنین [[چله‌نشینی]]، [[شب زنده‌داری]]، [[سحرخیزی]] و روزه‌داری ماه‌های [[رجب]] و [[شعبان]] را از سیره‌های عملی حسن‌زاده شمرده است.<ref>«[https://www.farsnews.ir/media/14000704000956 پیام تسلیت آیت‌الله جوادی‌آملی به‌مناسبت ارتحال علامه حسن‌زاده‌آملی]»، خبرگزاری فارس.</ref>