نماز جماعت: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جز (←تکنگاری) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
===به جماعت خواندن نمازهای مستحب=== | ===به جماعت خواندن نمازهای مستحب=== | ||
از نظر فقیهان شیعه، به جماعت خواندن نمازهای مستحب به جز [[نماز باران]]، [[بدعت]] است.<ref>طوسی، | از نظر فقیهان شیعه، به جماعت خواندن نمازهای مستحب به جز [[نماز باران]]، [[بدعت]] است.<ref>طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۳۰؛ سید یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۷۶۵.</ref> با این حال به نظر برخی از فقهای شیعه، خواندن [[نماز عیدین]] در [[غیبت امام زمان (عج)|عصر غیبت]] مستحب است.<ref>سید یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۷۶۵؛ امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۳۸۷ش، ص۲۳۴.</ref> بنابر نظر مشهور شیعه، نماز عیدین را چه در صورت وجوب و چه در صورت استحباب باید به جماعت خواند.<ref>صدوق، المقنع، ۱۴۱۵ق، ص۱۴۹؛ نراقی، مستند الشیعه، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۶.</ref> در مقابل، بیشتر فقیهان اهل سنت، به جماعت خواندنِ تمامی [[نمازهای مستحب]] مانند [[نماز تراویح]] را مجاز میدانند.<ref>جزیری، الفقه علی المذاهب الاربعة، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۳۷۰ـ۳۷۱.</ref> مالکیان و حنفیان، به جماعت خواندن برخی [[نوافل]] در غیر نمازهای مستحبیِ [[ماه رمضان]] و نیز [[نماز آیات]] را مکروه دانستهاند.<ref>جزیری، الفقه علی المذاهب الاربعة، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۳۷۰.</ref> | ||
===شرایط امام جماعت=== | ===شرایط امام جماعت=== | ||
خط ۹۸: | خط ۹۸: | ||
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، المبسوط فی فقه الامامیة، تصحیح محمد تقی کشفی، تهران، مرتضویه، ۱۳۸۷ش. | * شیخ طوسی، محمد بن حسن، المبسوط فی فقه الامامیة، تصحیح محمد تقی کشفی، تهران، مرتضویه، ۱۳۸۷ش. | ||
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، تصحیح: حسن موسوی خرسان، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق. | * شیخ طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، تصحیح: حسن موسوی خرسان، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق. | ||
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، | * شیخ طوسی، محمد بن حسن، الخلاف، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۰۷ق. | ||
* علامه حلی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقهاء، قم، موسسه آل البیت، ۱۴۱۴ق. | * علامه حلی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقهاء، قم، موسسه آل البیت، ۱۴۱۴ق. | ||
* کاشانی، ملا فتح الله، زبدة التفاسیر، قم، بنیاد معارف اسلامی، ۱۴۲۳ق. | * کاشانی، ملا فتح الله، زبدة التفاسیر، قم، بنیاد معارف اسلامی، ۱۴۲۳ق. |