پرش به محتوا

احمد الحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ آوریل ۲۰۲۳
اصلاح عنوان
(اصلاح متن)
(اصلاح عنوان)
خط ۱: خط ۱:
'''احمد الحسن الیمانی''' (۱۹۶۸م-؟) یا '''احمد اسماعیل البصری'''، مدعی [[قیام یمانی|یمانی]] که خود را سفیر و وزیر، اولین وصی امام دوازدهم شیعیان و اولین تن از [[دوازده مهدی|مهدیان دوازده‌گانه]] پس از حکومت امام زمان معرفی کرده است. وی همچنین خود را فرزند باواسطه [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام دوازدهم]] و مأمور از سوی وی می‌خواند. احمد الحسن با تکیه بر روایات، صفات پرشماری برای خود برمی‌شمرد؛ از جمله آنکه خود را کسی می‌داند که زمین را پر از قسط و عدل می‌کند، باقیمانده آل محمد است، [[حجرالاسود]] است و نامش در تورات و انجیل آمده است.  
'''احمد اسماعیل البصری''' (۱۹۶۸م-؟) یا '''احمد الحسن الیمانی'''، مدعی [[قیام یمانی|یمانی]] که خود را سفیر و وزیر، اولین وصی امام دوازدهم شیعیان و اولین تن از [[دوازده مهدی|مهدیان دوازده‌گانه]] پس از حکومت امام زمان معرفی کرده است. وی همچنین خود را فرزند باواسطه [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام دوازدهم]] و مأمور از سوی وی می‌خواند. احمد الحسن با تکیه بر روایات، صفات پرشماری برای خود برمی‌شمرد؛ از جمله آنکه خود را کسی می‌داند که زمین را پر از قسط و عدل می‌کند، باقیمانده آل محمد است، [[حجرالاسود]] است و نامش در تورات و انجیل آمده است.  


احمد الحسن برای اثبات مدعاهای خود دلایلی از جمله رؤیا، [[استخاره]] و مکاشفه یاران خود را مورد استناد قرار می‌دهد و همچنین خود را مصداق [[حدیث وصیت]] می‌داند. دست‌کم بیست اثر از سوی خود احمد الحسن یا حامیانش انتشار یافته که در راستای توضیح مدعاهای او و آراء فقهی و تفسیری وی است و آثاری نیز در نقد مدعاهای وی به چاپ رسیده است؛ از جمله «دجال البصره»، نوشته علی کورانی، و «ستیز با آفتاب» که از سوی مرکز تخصصی مهدویت در قم انتشار یافته است.
احمد الحسن برای اثبات مدعاهای خود دلایلی از جمله رؤیا، [[استخاره]] و مکاشفه یاران خود را مورد استناد قرار می‌دهد و همچنین خود را مصداق [[حدیث وصیت]] می‌داند. دست‌کم بیست اثر از سوی خود احمد الحسن یا حامیانش انتشار یافته که در راستای توضیح مدعاهای او و آراء فقهی و تفسیری وی است و آثاری نیز در نقد مدعاهای وی به چاپ رسیده است؛ از جمله «دجال البصره»، نوشته علی کورانی، و «ستیز با آفتاب» که از سوی مرکز تخصصی مهدویت در قم انتشار یافته است.
۳۸۶

ویرایش