شاه نعمت‌الله ولی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پانویس            =

}}

او علاوه بر تحصیل علوم مرسوم،‌ به عبادت، ریاضت و هدایت مردم مشغول بود و طریقتی جدید در تصوف ایجاد نمود. سلسله نعمت اللهی پس از او به [[هند]] منتقل شد؛ اما با روی کار آمدن [[قاجار|حکومت قاجار]]، سلسله نعمت‌اللهی به [[ایران]] بازگشت.

شاه نعمت‌الله به شهر‌های مختلفی سفر کرد و ۲۵ سال آخر عمر خود را در ماهان از شهرهای [[کرمان]] گذراند و در همانجا از دنیا رفت.  

==زندگی‌نامه==

وی به نقاط مختلفی چون [[عراق]]، [[حجاز]]، [[هرات]]، [[ماوراء‌ النهر]]، [[شیراز]] و کرمان مسافرت کرد.<ref>فرزام، تحقیق در احوال شاه نعمت‌الله، ۱۳۷۹ش، ص۶۰-۱۰۵.</ref> او در مسافرتی که به [[مکه]] داشت، با [[شیخ عبدالله یافعی]] آشنا شد و به مدت هفت سال مبادی [[تصوف]] و [[عرفان]] را نزد او آموخت.<ref>زرین کوب، ارزش میراث صوفیه، ۱۳۴۴ش، ص۹۳.</ref> شاه ولی هنگام سیر و سیاحت در اطراف کرمان، گذرش به منطقه خوش آب و هوای ماهان افتاد.<ref>مستوفی بافقی، جامع مفیدی، ۱۳۴۰ش، ج۳، ص۳۱.</ref> در آنجا قصد اقامت کرد و ۲۵ سال آخر عمر خود را در آن دیار گذراند.<ref>Rieu, Catalogue of the Persian Manuscripts, 1966, vol. 2, p. 634-635.</ref>  

از او یک فرزند به نام سید خلیل‌الله باقی ماند.<ref>فرزام، تحقیق در احوال شاه نعمت‌الله، ۱۳۷۹ش، ص۱۹۷.</ref> پس از درگذشت شاه نعمت‌الله بنا به وصیت او، تنها فرزندش جانشین سلسله عرفانی او شد.<ref>مستوفی بافقی، جامع مفیدی، ۱۳۴۰ش، ج۱، ص۴۴.</ref>

==مذهب==

# شاگردی [[شیخ عبدالله یافعی]] سنی مذهب به مدت هفت سال.

# سلسله مشایخ شاه ولی به تصریح خود وی به [[احمد غزالی]] و [[حسن بصری]] می‌رسد که [[شیعه|تشیع]] آنها رد شده است.

# وجود اشعاری در دیوان او مانند:

{{شعر۲

|ره سنّی{{یادداشت|در نسخه‌های جدید «سنی» به «مستی» تحریف شده است. ولی در دیوان شاه نعمت‌الله ولی چاپ سنگی کرمان، چاپ ۱۳۳۷ق، به واژه سنی آمده است. (فرزام، تحقیق در احوال شاه نعمت‌الله، ۱۳۷۹ش، ص۵۹۲، پاورقی سوم.)}} گزین که مذهب ماست|ورنه گُم‌گشته‌ای و در خللی

|خط دوم=

|خط سوم=

|خط چهارم=

|دوستدار [[صحابه|صحابه‌ام]] بتمام|یار سنّی و خصم معتزلی<ref>شاه نعمت‌الله ولی، دیوان اشعار، ۱۳۳۷ق، ص۶۸۲. </ref>

==سلسله نعمت‌اللهی==

{{نوشتار اصلی|سلسله نعمت‌اللهی}}

از اوایل قرن سیزدهم، پس از به وجود آمدن [[قاجار|حکومت قاجار]] مشایخ سلسله نعمت‌اللهی تدریجا از هندوستان به [[ایران]] رفتند و این طریقه تصوف را در ایران گسترش دادند.<ref>نعمت‌اللهی، طرائق الحقائق، ۱۳۱۹ق، ج۳، ص۷۶-۷۷.</ref> پس از آن سلسله‌های دیگری شکل گرفت که همه از پیروان طریقه نعمت‌اللهی بودند.<ref>فرزام، تحقیق در احوال شاه نعمت‌الله، ۱۳۷۹ش، ص۲۱۸.</ref> معروف‌ترین این سلسله‌ها عبارتند از:

{{ستون|۳}}

*سلسله کوثریه

*سلسله گنابادیه

*سلسله شمسیه

==امام مهدی در کلام شاه نعمت‌الله==

{{شعر۲

|سبک نگارش=

*رساله منشآت

*رساله نفسیه (معرفت نفس)

{{پایان}}

==مطالعه بیشتر==

{{پانویس|۲}}

==منابع==

*زرین کوب، عبدالحسین، ارزش میراث صوفیه، تهران، انتشارات آریا، ۱۳۴۴ش.

*شاه نعمت‌الله ولی، دیوان اشعار، به تصحیح سید ابوالقاسم وفی‌علیشاه سیرجانی، کرمان، طبع سنگی، ۱۳۳۷ق.

*مستوفی بافقی، محمد مفید، جامع مفیدی، به کوشش ایرج افشار، تهران، کتابفروشی اسدی، ۱۳۴۰ش.

*نعمت‌اللهی، معصومعلی، طرائق الحقائق، تهران، بی‌نا، ۱۳۱۹ق.

{{چپ‌چین|lang=en}}

*Rieu, Catalogue of the Persian Manuscripts in the British Museum, vol II, Oxford, 1966.