پرش به محتوا

نامه دانشوران (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>A.atashinsadaf
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>A.atashinsadaf
خط ۳: خط ۳:
نامۀ دانشوران ناصری، دایرة‌المعارفی الفبایی، تألیف شده در عصر قاجار، در شرح‌احوال و بیان آثار مشاهیر علم و ادب در جهان اسلام.
نامۀ دانشوران ناصری، دایرة‌المعارفی الفبایی، تألیف شده در عصر قاجار، در شرح‌احوال و بیان آثار مشاهیر علم و ادب در جهان اسلام.
==نامگذاری==
==نامگذاری==
نام این کتاب، چنانکه از دیباچۀ آن پیداست (رجوع کنید به ج1، ص «ی»)، نامۀ دانشوران ناصری است که ظاهراً این نام را ناصرالدین‌شاه قاجار بر آن نهاده است.
نام این کتاب، چنانکه از دیباچۀ آن پیداست<ref>رجوع کنید به ج1، ص «ی»</ref>، نامۀ دانشوران ناصری است که ظاهراً این نام را [[ناصرالدین‌ شاه]] [[قاجاریه|قاجار]] بر آن نهاده است.
 
==مولفین==
==مولفین==
بانی تألیف و انتشار نامۀ دانشوران ناصری، علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه، پنجاه ‌و چهارمین پسر فتحعلی‌شاه قاجار و اولین وزیر علوم (وزارت: 1276-1298) در این عصر بود که ناصرالدین‌شاه او را به این کار مأمور کرد (رجوع کنید به ج1، ص «د»). اعتضادالسلطنه برای این کار و انتخاب نویسنده، دستور داد فرمان شاه را به حاکمان ولایات ابلاغ کنند تا اطلاعات راجع به علمای هر منطقه به‌طور مستند گردآوری شود. همچنین جمعی از فضلا و نویسندگان برجسته را، که برای تدوین این اثر مایل به همکاری بودند، فراخواند و پس از مصاحبه و امتحان، چهارتن را که واجد شرایط بودند انتخاب کرد و تألیف این کتاب را برعهدۀ آنان گذاشت (رجوع کنید به نامۀ دانشوران ناصری، ج1، ص هـ - و). نویسندگان منتخب عبارت بودند از شمس العلما شیخ ‌محمدمهدی عبد رب‌آبادی (متوفی 1331)، میرزا ابوالفضل ساوجی (متوفی 1312)، ملاعبدالوهاب قزوینی معروف به ملاآقا (متوفی 1306) ‌و میرزاحسن طالقانی (نامۀ دانشوران ناصری، ج1، ص «و»؛ قزوینی، ص57-58).
بانی تألیف و انتشار نامۀ دانشوران ناصری، علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه، پنجاه ‌و چهارمین پسر فتحعلی‌شاه قاجار و اولین وزیر علوم (وزارت: 1276-1298) در این عصر بود که ناصرالدین‌شاه او را به این کار مأمور کرد (رجوع کنید به ج1، ص «د»). اعتضادالسلطنه برای این کار و انتخاب نویسنده، دستور داد فرمان شاه را به حاکمان ولایات ابلاغ کنند تا اطلاعات راجع به علمای هر منطقه به‌طور مستند گردآوری شود. همچنین جمعی از فضلا و نویسندگان برجسته را، که برای تدوین این اثر مایل به همکاری بودند، فراخواند و پس از مصاحبه و امتحان، چهارتن را که واجد شرایط بودند انتخاب کرد و تألیف این کتاب را برعهدۀ آنان گذاشت (رجوع کنید به نامۀ دانشوران ناصری، ج1، ص هـ - و). نویسندگان منتخب عبارت بودند از شمس العلما شیخ ‌محمدمهدی عبد رب‌آبادی (متوفی 1331)، میرزا ابوالفضل ساوجی (متوفی 1312)، ملاعبدالوهاب قزوینی معروف به ملاآقا (متوفی 1306) ‌و میرزاحسن طالقانی (نامۀ دانشوران ناصری، ج1، ص «و»؛ قزوینی، ص57-58).
کاربر ناشناس