صحابه: تفاوت میان نسخه‌ها

::«آنها از نظر یاران معتزلی ما بدون اختلاف نظر در دوزخند. به طور کلی، یاران ما هر [[فاسق]]ی را که در حال فسق بمیرد دوزخی می‌دانند و شکی نیست که [[یاغی]] و خروج کننده بر امام حق، فاسق است.»<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، قاهره، ج۱، ص۹.</ref>

اما به باور برخی عالمان مسلمان این آیه دلالتی بر عادل بودن همه صحابه ندارد، چرا که اولا در خود [[قرآن]] آمده است که در دل‌های برخی از آنها مرض است،<ref>رجوع کنید به: سوره انفال، آیه ۴۹.</ref> برخی از آنها برای منافقان جاسوسی می‌کنند، برخی از آنها فاسقند، [[پیامبر(ص)]] از کارهای برخی از آنها بیزاری جسته است و خداوند نیز از آنان ناخشنود است؛<ref>سوره توبه، آیه۹۶.</ref> ثانیا برتری و رضایت خدا از آنها، مقید به [[ایمان]] و عمل صالح است و ستودن مؤمنین در آیه ۱۰۰ [[سوره توبه]]، در سیاقی است که منافقان را به سبب [[کفر]] و کارهای بدشان سرزنش می‌کند. در آیات مختلف قرآن آمده که خداوند از فاسقان ناخشنود است<ref>سوره توبه، آیه۹۶.</ref> و بدکاران را کیفر می‌دهد<ref>سوره نساء، آیه۱۲۳.</ref>.<ref>الطباطبائی، المیزان، جماعة المدرسین، ج۹، ص۳۷۵-۳۷۴.</ref>

به گفته برخی عالمان دینی، این آیه نیز هیچ دلالتی بر نظریه مذکور ندارد؛ چرا که برای بهترین امت بودن کافی است که گروهی «بهترین» در آنها باشد که در دیگر امت‌ها نبوده باشد. به علاوه اگر بر عدالت همه امت اسلامی دلالت کند، نباید در میانشان منافق و مرتد یافت شود، در حالی که قطعا چنین نیست.<ref>امین، اعیان الشیعة،‌ دار التعارف، ج۱، ص۱۱۴.</ref>