کامل بهائی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

در میان شیعیان امامی قرن ششم و هفتم، دو نفر با نام عمادالدین طبری شهرت دارند و هر کدام آثاری از خود بر جای گذاشته ‏اند. یکی حسن بن علی طبری مؤلف [[تحفة الابرار]]، کامل بهایی و [[مناقب الطاهرین]] است که تا سال ۷۰۱ در حیات بوده و دیگری [[محمد بن علی طبری]] مؤلف [[بشارة المصطفی]] است که تا سال ۵۵۳ زنده بوده است.<ref>طبری، مقدمه کامل بهایی.</ref>

نام دیگر این کتاب را ''کامل السقیفة'' گفته‌اند؛ زیرا درباره غصب خلافت و ماجراهای بعد از رحلت رسول خدا(ص) در سقیفه سخن می‌گوید.<ref>الذریعة، ج۱۷، ص۲۵۵.</ref> مؤلف در مقدمه می‌نویسد: کتاب [[مناقب الطاهرین]] در موضوع [[تولی]] بود و لازم بود درباره [[تبری]] هم کتابی بنویسم و به [[استخاره]] نام آن را «‌الکامل البهایی فی السقیفة‌» گذاشتم.<ref>کامل بهایی، ص۲۸.</ref>

کتاب کامل بهایی در شرایطی تالیف شده که با تسلط [[ایلخانان]] و گرایش برخی از آنان به [[تشیع]] یا دست کم تسامح مذهبی آنان، فرصتی برای شیعه پیدا شد تا به طرح برخی مطالب و تالیف کتاب‌هایی مانند آثار عمادالدین طبری بپردازند. این آثار با تعابیر خاصی از خلفا و دشمنان [[اهل بیت(ع)]] یاد می‌کنند.<ref>طبری، کامل بهایی، ص۶. </ref>

کامل بهایی که تالیف آن‌ در سال ۶۷۵ هجری به پایان رسیده<ref>طبری، الذریعة، ج۵، ص۲۵۰.</ref> دو جلد در یک مجلد تنظیم شده است.

* زندگینامه [[معاویه]] و بسیاری مباحث دیگر.<ref>طبری، برگرفته از فهرست کتاب.</ref>