کاربر ناشناس
سید محمدسرور واعظ بهسودی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح الگو) |
imported>Fayaz جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| محل تحصیل = افغانستان • [[نجف]] | | محل تحصیل = افغانستان • [[نجف]] | ||
| محل زندگی = [[افغانستان]] | | محل زندگی = [[افغانستان]] | ||
| تاریخ وفات = | | تاریخ وفات = ۱۳۵۷ش (احتمالی) | ||
| شهر وفات = | | شهر وفات = کابل | ||
| محل دفن = | | محل دفن = نامعلوم | ||
| استادان = [[میر علی احمد حجت]] • [[آیت‌الله خویی]]• [[سید محسن طباطبائی حکیم|آیت‌الله حکیم]] | | استادان = [[میر علی احمد حجت]] • [[آیت‌الله خویی]]• [[سید محسن طباطبائی حکیم|آیت‌الله حکیم]] | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
<div style="text-align:justify"> | <div style="text-align:justify"> | ||
''' | '''سیدمحمد سَروَر'''، مشهور به '''واعظ بهسودی''' (۱۲۹۵-۱۳۵۷ش؟) از عالمان [[افغانستان]] است. سیدمحمد پس از اتمام تحصیلات مقدماتی، عازم [[نجف]] گردید. او بعد از چند سال تحصیل درس خارج [[سید محسن طباطبائی حکیم|آیت‌الله حکیم]] و [[سید ابوالقاسم خویی|آیت‌الله خویی]] موفق به دریافت [[اجازه اجتهاد]] از آیت‌الله حکیم گردید و به دستور وی، به افغانستان بازگشت و به فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی پرداخت. | ||
کتاب [[مصباح الاصول]] از تألیفات اوست. واعظ بهسودی در ۱۳۵۷ش به دستور نورمحمد تره‌کی رئیس‌جمهور دولت کمونیستی افغانستان، به زندان افتاد، و از آن زمان تاکنون از سرنوشت وی خبری در دست نیست. | کتاب [[مصباح الاصول]] از تألیفات اوست. واعظ بهسودی در ۱۳۵۷ش به دستور نورمحمد تره‌کی رئیس‌جمهور دولت کمونیستی افغانستان، به زندان افتاد، و از آن زمان تاکنون از سرنوشت وی خبری در دست نیست. | ||
== | ==کودکی== | ||
سید محمد سرور واعظ در ۱۲۹۵ش در | سید محمد سرور واعظ در ۱۲۹۵ش در کجاب، از روستاهای [[بهسود|بِهسود]]، در ولایت میدان به دنیا آمد. نام پدرش سیدحسن‌رضا بود. به دلیل فقر خانواده، سیدمحمد دوران کودکی خود را به چوپانی، حمل هیزم و کشاورزی گذراند و در کنار آن، به فراگیری [[قرآن کریم]] و برخی کتاب‌های معمول چون [[دیوان حافظ|دیوان حافظ]]، [[دیوان سعدی|سعدی]]، و... مشغول شد.<ref>ربانی خلخالی، شهدای روحانیت، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۵۳.</ref> | ||
==تحصیل== | |||
سید محمد، پس ا ز تعلیم [[قرآن کریم]] و کتاب‌های متداول فارسی، به فراگیری صرف و نحو (جامع المقدمات) نزد سید مصطفی بزرگ خاندان واعظ پرداخت. او در بیشتر محافل سوگواری [[اهل البیت علیهم السلام|اهلبیت عصمت و طهارت]](ع) شرکت می‌کرد و با بیان شیوا مصائب [[آل محمد]](ع) را برای حاضران بیان می‌کرد، از این رو، نزد مردم به واعظ کوچک مشهور گشت.{{مدرک}} | |||
== | ===کابل=== | ||
== | واعظ در حدود ۱۳۱۰ش، برای ادامه تحصیل عازم [[کابل]] گردید. او در پنج سال کتاب‌های مغنی، منطق، [[شرح لمعه]]، [[فرائد الاصول (کتاب)|رسائل]]، [[مکاسب]] و [[کفایة الاصول|کفایه]] را نزد [[میر علی احمد حجت|آیت‌الله میرعلی احمد حجت]] و شیخ محسن فرا گرفت و خود نیز در این مدت برخی دروسی را که خوانده بود، برای طلاب جلسه درس آیت‌الله حجت تدریس کرد. سپس به [[بهسود]] بازگشت و مدرسه محمدیه را در آن جا تأسیس نمود.{{مدرک}} | ||
=== | ===نجف=== | ||
سیدمحمد سرور پس از یک دهه فعالیت در زادگاهش، به قصد ادامه تحصیل به همراه خانواده عازم [[حوزه علمیه نجف]] گردید. در مسیر راه، مدت کوتاهی در [[حوزه علمیه قم]] توقف کرد و حدود شش ماهی در درس [[آیت‌الله بروجردی]] شرکت کرد.<ref>[http://nbo.ir/fa-ir/%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%B3%D8%B1%D9%88%D8%B1-%D8%A8%D9%87%D8%B3%D9%88%D8%AF%DB%8C__l-p-۰-۱--۶۸.aspx#_ftn۲ سایت فرهیختگان]</ref> | |||
او در نجف بیشتر در درس [[خارج فقه]] و اصول [[سید ابوالقاسم خویی|آیت‌الله خویی]] و [[سید محسن طباطبائی حکیم|آیت‌الله حکیم]] شرکت می‌کرد و در حلقه مباحثه و نقد و نظر [[سید محمدباقر صدر|سیدباقر صدر]] و [[سید محمدحسین فضل‌الله]] حضور داشت. سرور اوقات دیگرش را به تدریس [[کفایة الاصول|کفایة الاصول]] و تقریر [[درس خارج|خارج اصول]] خوئی اختصاص داد و توانست کتاب [[مصباح الاصول]] را پدید آورد و [[اجازه اجتهاد]] از حکیم دریافت نمود. سرور واعظ در مباحث [[فقه|فقهی]]، فلسفی، [[کلام امامیه|کلامی]]، علوم [[قرآن]] و [[حدیث]] نیز مطالعاتی داشت.<ref> رجوع شود به: ربانی خلخالی، شهدای روحانیت شیعه، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۵۴.</ref> | |||
سید | |||
==بازگشت به افغانستان== | |||
واعظ در حدود ۱۳۳۳ش با تشویق استادش، [[سید محسن طباطبائی حکیم|آیت‌الله حکیم]] به [[افغانستان]] بازگشت و فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی‌اش را بار دیگر آغاز کرد. او در شرایطی به افغانستان بازگشت که یکی از جریان‌های [[شیعه|شیعیان]] افغانستان به رهبری [[سید اسماعیل بلخی]] توسط حکومت وقت سرکوب و بلخی در زندان بود.{{مدرک}} در ۱۳۴۰ش به دستور داود، نخست‌وزیر وقت، واعظ به مدت سه سال به زندان افتاد. پس از برکناری داود، و روی کار آمدن محمد یوسف، وی با جمعی از روحانیون شیعه از جمله بلخی آزاد شد.<ref> ربانی خلخالی، شهدای روحانیت، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۵۵.</ref> | |||
پس از [[کودتای هفت ثور]] (اردیبهشت) ۱۳۵۷ش و روی کار آمدن رژیم کمونیستی در افغانستان، مخالفت رژیم با ارزش‌های اسلامی و فشار و اختناق دو چندان گردید. دستگیری فعالان مسلمان از کابل شروع شد و در کوتاه‌ترین زمان در دیگر مناطق نیز ادامه یافت. واعظ و صدها روحانی دیگر در زمان حکومت حفیظ‌الله امین، شبانه دستگیر و زندانی شدند. به دنبال اعتراض مردم، واعظ به طور موقت آزاد گردید، ولی دوباره دستگیر و به مکان نامعلومی انتقال داده شد. ببرک کارمل، رئیس بعدی دولت افغانستان با ادعای اینکه تمامی زندانیان سیاسی پیش از وی به قتل رسیده‌اند، برای آنان مراسم گرامی داشت و فاتحه برگزار کرد.<ref> ربانی خلخالی، شهدای روحانیت، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۵۸.</ref> | |||
پس از [[کودتای هفت ثور]] (اردیبهشت) ۱۳۵۷ش و روی کار آمدن رژیم کمونیستی در افغانستان، مخالفت رژیم با ارزش‌های اسلامی و فشار و اختناق دو چندان گردید. دستگیری فعالان مسلمان از کابل شروع شد و در کوتاه‌ترین زمان در دیگر مناطق نیز ادامه یافت. | |||
==فعالیت‌های علمی و فرهنگی== | ==فعالیت‌های علمی و فرهنگی== | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۶: | ||
# تأسیس مسجد محمدیه [[کابل]]<ref>بختیاری، شیعیان افغانستان، ۱۳۸۵ش، ص۳۸۵.</ref> | # تأسیس مسجد محمدیه [[کابل]]<ref>بختیاری، شیعیان افغانستان، ۱۳۸۵ش، ص۳۸۵.</ref> | ||
# تأسیس مدرسه علمیه محمدیه [[کابل]] | # تأسیس مدرسه علمیه محمدیه [[کابل]] | ||
# راه‌اندازی ماهنامه برهان: این ماهنامه که با همکاری جمعی از نویسندگان و دانشمندان به منظور آگاهی بخشی جوانان با آموزه‌های اسلامی و مبارزه با اندیشه‌های مارکسیستی منتشر می‌شد، پس از انتشار یازده شماره، از سوی حکومت وقت توقیف گردید. | # راه‌اندازی ماهنامه برهان: این ماهنامه که با همکاری جمعی از نویسندگان و دانشمندان به منظور آگاهی بخشی جوانان با آموزه‌های اسلامی و مبارزه با اندیشه‌های مارکسیستی منتشر می‌شد، پس از انتشار یازده شماره، از سوی حکومت وقت توقیف گردید.{{مدرک}} | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
# مصباح الاصول: این کتاب تقریرات [[درس خارج]] اصول [[سید ابوالقاسم خویی | # مصباح الاصول: این کتاب تقریرات [[درس خارج]] اصول [[سید ابوالقاسم خویی]] است. | ||
# خاطرات زندان: این کتاب که در زندان‌های [[کابل]] | # خاطرات زندان: این کتاب که در زندان‌های [[کابل]] نوشته شده، برداشتی از حلقه‌های درس اخلاق او بوده و در بردارنده موضوعاتی است که در زندان مطرح شده است. | ||
# سیف الاسلام: انگیزه نوشتن و موضوع این کتاب، پاسخ به کتاب سیف الابرار است که شخصی به نام مولوی مبارک به تحریک برخی مسئولین دولتی با تمایلات وهابی، و با هدف ایجاد جدایی و درگیری بین [[شیعه]] و [[سنی]] افغانستان نوشته بود. | # سیف الاسلام: انگیزه نوشتن و موضوع این کتاب، پاسخ به کتاب سیف الابرار است که شخصی به نام مولوی مبارک به تحریک برخی مسئولین دولتی با تمایلات وهابی، و با هدف ایجاد جدایی و درگیری بین [[شیعه]] و [[سنی]] افغانستان نوشته بود. | ||
# تحفة الفقیه: بحث فقهی پیرامون حدود (کر) است. | # تحفة الفقیه: بحث فقهی پیرامون حدود (کر) است. | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۰: | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* ربانی خلخالی، علی، | *ربانی خلخالی، علی، «شهدای روحانیت شیعه در یکصد ساله اخیر»، قم، پیام اسلام، ۱۴۲۰ق. | ||
*شریف رازی، محمد، | *شریف رازی، محمد، «گنجینه دانشمندان»، قم، اسلامیه، ۱۳۵۴ش. | ||
* بختیاری، محمدعزیز، | *بختیاری، محمدعزیز، «شیعیان افغانستان»، قم، موسسه شیعه‌شناسی، ۱۳۸۵ش. | ||
{{فقیهان شیعه (قرن ۱۴ قمری)}} | {{فقیهان شیعه (قرن ۱۴ قمری)}} | ||
{{تشیع در افغانستان}} | {{تشیع در افغانستان}} | ||