درایة الحدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

درایه، مصدر ثلاثی مجرد از ریشه '''دری''' به معنای "دانستن" است؛ البته دانشی که به دنبال یک سلسله مقدمات و با نوعی تدبیر به دست آید؛<ref>راغب اصفهانی، ذیل «دری»</ref> دانشی که به شیوه غیر معمول به دست می‌آید نه از طریق مقدمات معمولی؛<ref> مصطفوی، ذیل «دری»</ref> دانشی که به دنبال شک کردن ایجاد شده باشد.<ref>مامقانی، ج۱، ص ۴۰</ref>

به نظر می‌رسد کاربرد واژه درایه در این معنی در احادیث، در پیدایش و کاربرد اصطلاح درایة الحدیث به ویژه نزد شیعیان بسیار تأثیرگذار بوده است.