درایة الحدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

این اصطلاح مرکب است از دو کلمه «درایة» و «الحدیث»؛ درایه مصدر ثلاثی مجرد است از ریشه دری به معنای دانستن؛ البته نه مطلق دانستن بلکه نوعی خاص از آن: دانشی که در پی یک سلسله مقدمات و با نوعی تدبیر به دست آید.<ref>راغب اصفهانی، ذیل «دری»</ref> دانشی که نه با تحصیل و از طریق مقدمات معمول بلکه به شیوه‌ای غیرمعمول حاصل شود<ref> مصطفوی، ذیل «دری» </ref> و سرانجام دانش که مسبوق به شک باشد. <ref>عبدالله مامقانی، ج۱، ص ۴۰</ref>