مدرسه علمیه حقانی (قم): تفاوت میان نسخه‌ها

چند تن از فضلا و مدرّسان [[حوزه علمیه قم]]، از جمله [[سید محمد حسینی بهشتی]] (شهادت 1360ش)، [[سیدمحمدرضا سعیدى]] (شهادت 1348 ش) و [[على مشكینى]] (متوفى 1386ش)، در دوره مرجعیت [[آیت الله بروجردی|آیت‌الله حاج‌آقا حسین بروجردى]] (متوفى 1340ش) درصدد اصلاح نظام آموزشى حوزه برآمدند.<ref>رجوع کنید به بهشتى، 1361ش، ص 6</ref> پیش از این نیز برخى از مدرّسان حوزه، باتوجه به تأكید و توصیه آیت‌اللّه بروجردى مبنى بر «ضرورت گزینش طلبه و نظم‌پذیرى حوزه» و برنامه‌ریزى براى جذب و تربیت افراد مستعد، تلاش هایى كرده بودند، اما این تلاش ها، به عللى، از جمله پاره‌اى مخالفت ها، بی‌نتیجه مانده بود.<ref>رجوع کنید به موسوى اردبیلى، ص 24؛ سلطانى طباطبائى، ص 44؛ دوانى، ج 12، ص 227ـ225</ref> در این میان [[حاج‌على حقانى]]، از خیران [[قم]]، درصدد بود مدارسى براى خدمت به حوزه علمیه قم و رشد و ترقى طلاب احداث كند. به همین منظور زمینى خرید و بخشى از آن را به ساختمان مدرسه اختصاص داد. پس از آنكه مدرسه آماده بهره‌بردارى شد، [[حسین حقانى]]، فرزند وى، از سیدمحمد بهشتى ـ كه طرح جدیدى براى دوره‌هاى آموزشى حوزه تدوین كرده بود ـ خواست كه این طرح را در مدرسه آنان اجرا كند. بهشتى این پیشنهاد را پذیرفت و فعالیت مدرسه شروع شد. چندى پس از آغاز فعالیت آن، آیت‌اللّه بروجردى از مدرسه بازدید كرد و برنامه‌هاى آن را ستود.<ref>حسین حقانى، توضیحات مورخ آبان 1387</ref> بنیان‌گذاران مدرسه حقانى عبارت بودند از: سیدمحمد حسینی‌بهشتى، على قدوسى، عبدالرحیم ربّانی‌شیرازى، مهدى حائری‌تهرانى، سیدمرتضى جزایرى و حسین حقانى (فرزند على حقانى).