دحو الارض: تفاوت میان نسخه‌ها

[[قرآن]] در آیه سی‌ام [[سوره نازعات]]{{متن قرآن|''' وَالْأَرْ‌ضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا'''|ترجمه= و پس از آن، زمين را با غلتانيدن گسترد|سوره=[[سوره نازعات|نازعات]]|آیه=۳۰}} {{یادداشت| دَحا از ماده «د ـ ح ـ و»، صیغه مفرد مذکر غایبِ فعلِ ماضی آن از باب «‌فَعَلَ یفعُلُ»}}،  درباره چگونگی آفرینش و گسترش زمین سخن گفته‌است و مفسران در توضیح آن سخن گفته‌اند.

 

[[فخر رازی]] ذیل آیه قول دیگری را به دو قول مذکور افزوده است که بر اساس آن مراد از «‌دحو‌» گستردن محض زمین نیست، بلکه منظور نوعی گستردن است که زمین را آماده رویاندن گیاهان کند و این تنها پس از خلقت آسمان حاصل می‌شود. <ref>فخر رازی،التفسیر الکبیر، دار احياء التراث العربيی، ج٣١، ص ۴۶.</ref> [[علامه مجلسی|محمد بن باقر مجلسی]] اشکالات وارد بر خلق و گسترش زمین را پاسخ داده است<ref>بحار الانوار، ج۵۴، ص۲۲–۲۵</ref> و [[روایات]] را بر آن تطبیق داده است.<ref>بحار الانوار، ص۲۵–۲۱۶</ref>