عبیدالله بن زیاد: تفاوت میان نسخه‌ها

| دیگر فعالیت‌ها =

}}

'''عبید الله بن زیاد بن ابیه''' مشهور به '''ابن زیاد''' ([[سال ۳۳ هجری قمری|۳۳]] - [[سال ۶۷ هجری قمری|۶۷ق]])، فرمانده نظامی مشهور [[امویان]] و از عوامل اصلی [[شهادت]] [[امام حسین(ع)]] و همراهانش بود. عبیدالله والی [[بصره]] بود و [[یزید]] او را در [[سال ۶۰ هجری قمری|سال ۶۰ق]] پس از آشفتگی اوضاع [[کوفه]]، با حفظ سمت به امارت این شهر گماشت و سرکوب [[قیام امام حسین(ع)]] را به او سپرد. او در [[سال ۶۵ هجری قمری|سال ۶۵ق]] نیز [[قیام توابین]] را سرکوب کرد. عبیدالله به سبب نقشی که در [[واقعه کربلا]] داشت، از شخصیت‌های منفور نزد [[شیعیان]] است. او پس از [[قیام مختار]]، در [[جنگ خازر]] به دست [[ابراهیم بن اشتر]] کشته شد.

گفته‌اند که ابن زیاد، بسیار خشن، بی‌رحم و بی پروا بوده و برخی از زندگی‌نامه‌نویسان از او با عنوان «جبّار» یاد کرده‌اند<ref>زرکلی، الأعلام، ۲۰۰۲م، ج۴، ص۱۹۳.</ref> چنان که نقل کرده‌اند، در سرکوب [[خوارج]] در [[بصره]]، خشونتی شگفت‌انگیز از خود نشان داد.<ref>دینوری، اخبار، الاخبار الطوال، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۲۶۹-۲۷۰؛ طبری، تاریخ، ۱۳۸۷ق، ج۷، ص۱۸۵-۱۸۷.</ref> این خصلت عبیدالله باعث شد در جنگ با غیرمسلمانان در فتوحات نیز موفقیت‌هایی به دست آورد.<ref>نک: زرکلی، الأعلام، ۲۰۰۲م، ج۴، ص۱۹۳.</ref>

==مقام‌های سیاسی و حکومتی==

از مقام‌ها و فعالیت‌های سیاسی عبیدالله در آغاز جوانی، اطلاعاتی در منابع تاریخی نیامده است؛ ولی به گفته پژوهشگران، در قلمرو حکومتی پدرش [[زیاد بن ابیه]] که والی [[کوفه]] و [[بصره]] بود، از امور حکومتی بر کنار نبوده است.<ref>ابوعلی مسکویه احمد، تجارب الامم، ۱۳۶۶ش، ج۲، ص۲۸.</ref>