ثقلین: تفاوت میان نسخه‌ها
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mgolpayegani جز ←منابع |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
*قرآن کریم | *قرآن کریم | ||
*ابراهیم انیس و دیگران، المعجم الوسیط، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۷ش | *ابراهیم انیس و دیگران، المعجم الوسیط، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۷ش | ||
*ابن درید، کتاب جمهرة اللغة، چاپ رمزی منیربعلبکی، بیروت، | *ابن درید، کتاب جمهرة اللغة، چاپ رمزی منیربعلبکی، بیروت، ۱۹۸۷-۱۹۸۸م | ||
*ابن منظور، لسان العرب | *ابن منظور، لسان العرب | ||
*ابن کثیر، تفسیرالقرآن العظیم، چاپ علی شیری، بیروت (بی‌تا) | *ابن کثیر، تفسیرالقرآن العظیم، چاپ علی شیری، بیروت (بی‌تا) | ||
*ابوالفتوح رازی، تفسیر روح الجنان و روح الجنان، چاپ ابوالحسن شعرانی و علی اکبر غفاری، تهران، | *ابوالفتوح رازی، تفسیر روح الجنان و روح الجنان، چاپ ابوالحسن شعرانی و علی اکبر غفاری، تهران، ۱۳۸۲-۱۳۸۷ش | ||
*علی بن ابراهیم قمی، تفسیرالقمی، چاپ طیب موسوی جزائری، قم، ۱۴۰۴ق | *علی بن ابراهیم قمی، تفسیرالقمی، چاپ طیب موسوی جزائری، قم، ۱۴۰۴ق | ||
*هاشم بن سلیمان بحرانی، البرهان فی تفسیرالقرآن، چاپ محمود بن جعفر موسوی زرندی، تهران، ۱۳۳۴ش | *هاشم بن سلیمان بحرانی، البرهان فی تفسیرالقرآن، چاپ محمود بن جعفر موسوی زرندی، تهران، ۱۳۳۴ش | ||
نسخهٔ ۱۳ آوریل ۲۰۱۶، ساعت ۱۴:۰۵
ثقلین؛ به معنای دو شیء گرانبها و ارزشمند است و اشتهار این لفظ در حدیث ثقلین پیامبر(ص) درباره اهل بیت(ع) می‌باشد.
معنای لغوی
در لغت ، ثَقَلْ به معنای بار و کالای مسافر[۱] و هر شیء گرانبها و ارزشمندی است که باید در نگهداری آن کوشش شود.[۲] برخی از اهل لغت ، ثِقْل و ثَقَل را به یک معنا دانسته‌اند، اما برخی دیگر میان آن دو تفاوت قائل شده‌اند.[۳] جمع هر دو واژه "اثقال" است.[۴]
"ثقل" در قرآن
واژه ثِقْل یا ثَقَل در قرآن به کار نرفته، اما اَثقال در چند آیه[۵] و ثَقَلان فقط در یک آیه به کار رفته است.[۶]
عموم مفسران مراد از صورت اخیر را دو گروه جن و انس[۷] و معدودی از مفسران هم مراد از آن را قرآن و عترت دانسته‌اند.[۸]
حدیث ثقلین
در حدیث ثقلین، پیامبراکرم (ص) امت خود را به حرمت نهادن به دو شیء گران‌قدر(ثقلین) سفارش و سپس آن دو را کتاب و عترت (اهل‌‌بیت) معنا کرده‌اند.
این حدیث، به سبب کاربرد همین واژه، به "ثَقَلَین" یا "ثِقْلَین" مشهور است.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ القاموس المحیط، ج۳، ص۳۴۲؛ ابن درید، ج۱، ص۴۳۰.
- ↑ ابن منظور، لسان العرب، ج۲، ص۱۱۴.
- ↑ ابراهیم انیس و دیگران، ج۱، ص۹۸
- ↑ ابن درید، ج۱، ص۴۳۰.
- ↑ نحل/سوره۱۶، آیه۷ ؛ زلزال/سوره۹۹، آیه۲؛ عنکبوت/سوره۲۹، آیه۱۳
- ↑ الرحمن/سوره۵۵، آیه۳۱
- ↑ ابن کثیر، ج۴، ص۴۴۷؛ ابوالفتوح رازی، ج۱۰، ص۳۹۶
- ↑ علی بن ابراهیم قمی، ج۲، ص۳۴۵؛ هاشم بن سلیمان بحرانی، ج۴، ص۲۶۷
منابع
- قرآن کریم
- ابراهیم انیس و دیگران، المعجم الوسیط، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۷ش
- ابن درید، کتاب جمهرة اللغة، چاپ رمزی منیربعلبکی، بیروت، ۱۹۸۷-۱۹۸۸م
- ابن منظور، لسان العرب
- ابن کثیر، تفسیرالقرآن العظیم، چاپ علی شیری، بیروت (بی‌تا)
- ابوالفتوح رازی، تفسیر روح الجنان و روح الجنان، چاپ ابوالحسن شعرانی و علی اکبر غفاری، تهران، ۱۳۸۲-۱۳۸۷ش
- علی بن ابراهیم قمی، تفسیرالقمی، چاپ طیب موسوی جزائری، قم، ۱۴۰۴ق
- هاشم بن سلیمان بحرانی، البرهان فی تفسیرالقرآن، چاپ محمود بن جعفر موسوی زرندی، تهران، ۱۳۳۴ش