کاربر ناشناس
محمد بن عباس خوارزمی: تفاوت میان نسخهها
جز
←زندگینامه
imported>A.atashinsadaf جز (←آثار) |
imported>A.atashinsadaf جز (←زندگینامه) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
ابوبکر به گفتۀ خود در خوارزم، در خانوادهای از اعیان و متموّلان شهر متولد شد.<ref>ص ۲۲۹؛ ثعالبی، یتیمه، ج۴، ص۲۰۴</ref> با این حال از آنجا که در جای دیگر ضمن اشاره به زادگاه مادرش، خود را زادۀ شهر [[آمل]] دانسته، برخی او را طبرستانی پنداشتهاند.<ref>نک : طه، ص۱۶۰</ref> وی ظاهراً از نوجوانی به دانش اندوزی و به خصوص حفظ اشعار کهن پرداخت.<ref>ثعالبی، یتیمه،ج۴، ص۱۹۴؛ ابن خلکان، ج۴، ص۴۰۱؛ صفدی، الوافی، ج۳، ص۱۹۲</ref> | |||
از آنجا که زادگاه خود و پدرش، [[خوارزم]] و مادرش از مردم [[طبرستان]] بود، خود راگاه «خوارزمی» وگاه «طبری» معرفی میکرده و دیگران نیزگاه او را با نسبتی مرکب از این دو لفظ، «طبرخزمی» و یا «طبرخزی» خواندهاند .<ref>ابوبکر، ص۴۷، ۶۱، ۸۱؛ ثعالبی، یتیمه، ج۴، ص۲۰۴؛ سمعانی، ج۹، ص۳۸؛ قس: ابن قیسرانی، ص۹۷</ref> | از آنجا که زادگاه خود و پدرش، [[خوارزم]] و مادرش از مردم [[طبرستان]] بود، خود راگاه «خوارزمی» وگاه «طبری» معرفی میکرده و دیگران نیزگاه او را با نسبتی مرکب از این دو لفظ، «طبرخزمی» و یا «طبرخزی» خواندهاند .<ref>ابوبکر، ص۴۷، ۶۱، ۸۱؛ ثعالبی، یتیمه، ج۴، ص۲۰۴؛ سمعانی، ج۹، ص۳۸؛ قس: ابن قیسرانی، ص۹۷</ref> | ||
===سفرها=== | ===سفرها=== | ||
او در نوجوانی پدر را از دست داد و به علت کجرفتاری اطرافیان از میراث پدری چشم پوشید و تهیدست خوارزم را ترک کرد.<ref>ابوبکر، ص47، 61، 81</ref> او که حافظهای سخت نیرومند داشت،<ref>سمعانی، ج۵، ص۲۱۴؛ ذهبی، ص۶۹</ref> در پی کسب علم و مال راهی [[عراق]] و [[شام]] شد. در بغداد از محضر [[اسماعیل بن محمد صفّار|ابوعلی اسماعیل بن محمد صفّار]] و [[ابن کامل]] (<small>راوی تاریخ طبری</small>) بهره برد <ref>ثعالبی، یتیمه، ج۴، ص۲۰۴؛ سمعانی،ج۵، ص۲۱۴، ج۹، ص۳۸؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۹۱، ج۲، ص۸۰</ref> و در [[حلب]] به دربار [[سیف الدوله حمدانی]] پیوست و با ادبا و علمای دربار، از جمله نحویان بزرگی چون [[ابن خالویه]]،<ref>نک : ابن انباری، ص۲۱۴؛ یاقوت، ادبا، ج۹، ص۲۰۴</ref> ابوالطیب لغوی و [[ابن جنی]]،<ref>نک : شکعه، ص۳۳</ref> مجالست یافت. در همانجا بود که با [[متنبی]] دیدار کرد و آنچنان شیفتۀ او گردید که چند سال بعد، یکی از کوشاترین ناشران شعر متنبی در خراسان گردید.<ref>نک : بلاشر، ص۳۸۱</ref> | او در نوجوانی پدر را از دست داد و به علت کجرفتاری اطرافیان از میراث پدری چشم پوشید و تهیدست خوارزم را ترک کرد.<ref>ابوبکر، ص47، 61، 81</ref> او که حافظهای سخت نیرومند داشت،<ref>سمعانی، ج۵، ص۲۱۴؛ ذهبی، ص۶۹</ref> در پی کسب علم و مال راهی [[عراق]] و [[شام]] شد. در بغداد از محضر [[اسماعیل بن محمد صفّار|ابوعلی اسماعیل بن محمد صفّار]] و [[ابن کامل]] (<small>راوی تاریخ طبری</small>) بهره برد <ref>ثعالبی، یتیمه، ج۴، ص۲۰۴؛ سمعانی،ج۵، ص۲۱۴، ج۹، ص۳۸؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۹۱، ج۲، ص۸۰</ref> و در [[حلب]] به دربار [[سیف الدوله حمدانی]] پیوست و با ادبا و علمای دربار، از جمله نحویان بزرگی چون [[ابن خالویه]]،<ref>نک : ابن انباری، ص۲۱۴؛ یاقوت، ادبا، ج۹، ص۲۰۴</ref> ابوالطیب لغوی و [[ابن جنی]]،<ref>نک : شکعه، ص۳۳</ref> مجالست یافت. در همانجا بود که با [[متنبی]] دیدار کرد و آنچنان شیفتۀ او گردید که چند سال بعد، یکی از کوشاترین ناشران شعر متنبی در خراسان گردید.<ref>نک : بلاشر، ص۳۸۱</ref> |