پرش به محتوا

سید عبدالرزاق موسوی مقرم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=سپتامبر|روز=۲۵|سال=۲۰۱۴|چند = 2}}
{{در دست ویرایش ۲|ماه=سپتامبر|روز=۲۵|سال=۲۰۱۴|چند = 2}}
'''سيد عبدالرزاق بن محمد موسوی مقرّم''' از عالمان شیعه در قرن چهاردهم هجری است. خاندان او همگی از اهل علم بوده و نسب‌شان به امام كاظم عليه السلام مى‌رسد. مقرم در علم انساب هم وارد بود و برخى كتب نسب را حاشيه زد چنانكه در شعر هم دستى داشت و اشعار خوبى از وى بر جاى مانده است.
'''سيد عبدالرزاق بن محمد موسوی مقرّم''' از عالمان [[شیعه]] در قرن چهاردهم هجری است. [[آل مقرم|خاندان مقرم]]، همگی از اهل علم بوده و نسب‌شان به [[امام كاظم]] (ع) مى‌رسد. سید عبدالرزاق نزد [[محمدرضا کاشف الغطاء|محمدرضا كاشف الغطاء]]، شيخ [[حسین حلی نجفی|حسين حلى نجفى]]، [[سید محسن حکیم|سيد محسن حكيم]]، [[آقا ضیاء عراقی|آقا ضياء عراقى]]، [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[ميرزای نائینی|ميرزاى نائينى]] و [[سید ابوالقاسم خوئی]] شاگردى كرد و با شيخ [[محمد جواد بلاغی|محمد جواد بلاغى]] مراوده و دوستى داشت و در نشر آثارش او را يارى كرد. او همچنين از [[محمد حسين غروی اصفهانی]] در [[فلسفه]] و [[کلام|كلام]] بهره برد و با او دوستى داشت.
 
مقرم در [[علم انساب]] هم وارد بود و برخى كتب نسب را حاشيه زد چنان‌كه در شعر هم دستى داشت و اشعار خوبى از وى بر جاى مانده است.
 
وی دارای تألیفات متعددی است که برخی از آثار وی چاپ و منتشر شده است. [[مقتل مقرم|مقتل امام حسین]] (ع) از جمله آثار مشهور اوست.


== ولادت‏ و نسب ==
== ولادت‏ و نسب ==
وى در سال 1316 قمرى در نجف اشرف متولد شد. نسب ايشان با 22 واسطه با امام همان ابو الحسن حضرت موسى كاظم عليه السّلام مى‏رسد. آل مقرم همگی اهل علم بودند. پدرش سيد محمد بن سيد عباس بود که بسيارى از اوقات خود را به اعتكاف در مسجد جامع كوفه مى‏‌گذراند و نماز جماعت را در آن برپا مى‏‌داشت. مادرش هم كه از سادات بود از قاريان قرآن به شمار مى رفت.
وى در سال 1316 قمرى در [[نجف اشرف]] متولد شد. نسب ايشان با 22 واسطه بهحضرت موسى كاظم عليه السّلام مى‌‏رسد. آل مقرم همگی اهل علم بودند. پدرش سيد محمد بن سيد عباس بود که بسيارى از اوقات خود را به [[اعتکاف|اعتكاف]] در [[مسجد کوفه|مسجد كوفه]] مى‏‌گذراند و [[نماز جماعت]] را در آن برپا مى‏‌داشت. مادرش هم كه از [[سادات]] بود از قاريان [[قرآن]] به شمار مى رفت.


عموى ايشان سيد مهدى بن سيد عباس در بين شهرها رفت و آمد زيادى داشتند و اين رفت و آمد به خاطر خويشاوندانى بود كه در ميان نعمانيّه و ديوانيّه، هند و ساير اماكن پراكنده شده بودند و او دشمن عثمانيها بود و هميشه آنها را به خاطر اذيّتها و ستمهای‌شان سرزنش مى‌‏كرد تا اينكه در مكانى بنام «الكوت» بر او دست يافتند و او را در سال 1334 ه. ق به دار آويختند.
عموى ايشان سيد مهدى بن سيد عباس در بين شهرها رفت و آمد زيادى داشتند و اين رفت و آمد به خاطر خويشاوندانى بود كه در ميان [[نعمانیه|نعمانيّه]] و [[دیوانیه|ديوانيّه]]، [[هند]] و ساير اماكن پراكنده شده بودند و او دشمن [[عثمانی|عثمانی‌ها]] بود و هميشه آنها را به خاطر اذيّت‌ها و ستمهای‌شان سرزنش مى‌‏كرد تا اينكه در مكانى بنام «الكوت» بر او دست يافتند و او را در سال 1334 ق به دار آويختند.


جدّ مادرى سید عبدالرزاق، سيد حسين [متوفای 1334 ق‏] امام جماعت بود و به تدريس نيز اشتغال داشت. دائى مقرم، سيد احمد بن سيد حسين كه ايشان هم در [1334] از دنيا رفت. سید احمد چهار فرزند داشت كه معروف‌ترين آنها سيد ابراهيم بن سيد احمد بود و در 1358 ق از دنيا رفت. ايشان هم صاحب نظر بودند و تسلّط فقهى وسيعى داشت و بسيارى از ره يافتگان به مقامهاى علمى در محضر وی حاضر مى‌‏شدند و زمان‌هاى طولانى در مدرسه شيخ محمد حسين كاشف الغطاء تدريس مى‏‌کرد.<ref>ترجمه مقتل مقرم، ص 29 و 30.</ref>
جدّ مادرى سید عبدالرزاق، سيد حسين [متوفای 1334 ق‏] امام جماعت بود و به تدريس نيز اشتغال داشت. دائى مقرم، سيد احمد بن سيد حسين كه ايشان هم در [1334 ق] از دنيا رفت. سید احمد چهار فرزند داشت كه معروف‌‌ترين آنها سيد ابراهيم بن سيد احمد بود و در 1358 ق از دنيا رفت. ايشان هم صاحب نظر بودند و تسلّط فقهى وسيعى داشت و بسيارى از ره يافتگان به مقامهاى علمى در محضر وی حاضر مى‌‏شدند و زمان‌هاى طولانى در مدرسه شيخ [[محمد حسین کاشف الغطاء|محمد حسين كاشف الغطاء]] تدريس مى‏‌کرد.<ref>ترجمه مقتل مقرم، ص 29 و 30.</ref>


== اساتيد ==
== اساتيد ==
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۹۵

ویرایش