Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
زینت السادات همایونی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==آشنایی با بانو امین== | ==آشنایی با بانو امین== | ||
بانو امین و سلطان‌آغا از دوستان نزدیک یکدیگر بودند، به همین جهت زینت‌السادات از شاگردان ویژۀ بانو امین شد. او اولین شاگرد بانو امین بود و پنجاه سال شاگردی بانو امین را کرد. تدریس هر روز بعد از ظهر در منزل بانو امین بود. منابع درسی ابتدا [[قرآن]] بود و به مرور به [[دعای کمیل]] و بعد [[جامع المقدمات]] و صرف و نحو و تصریف | بانو امین و سلطان‌آغا از دوستان نزدیک یکدیگر بودند، به همین جهت زینت‌السادات از شاگردان ویژۀ بانو امین شد. او اولین شاگرد بانو امین بود و پنجاه سال شاگردی بانو امین را کرد. تدریس هر روز بعد از ظهر در منزل بانو امین بود. منابع درسی ابتدا [[قرآن]] بود و به مرور به [[دعای کمیل]] و بعد [[جامع المقدمات]] و صرف و نحو و تصریف و شرح [[باب حادی عشر|حادی عشر]] رسید. بعد از آن هم بانو همایونی نزد بانو امین [[اسرارالحکم]] [[ملا هادی سبزواری|سبزواری]] را خواند.<ref>علویه همایونی، سفرنامه، ۱۳۸۷ش، ص۳-۳۲.</ref> | ||
گفته شده است که ارتباط بانو امین و بانو همایونی به | گفته شده است که ارتباط بانو امین و بانو همایونی به گونه‌ای بود که بانو همایونی حتی یک روز را هم نمی‌توانست بی‌درس و ملاقات استاد بگذراند و هنگام وفات بانو امین، تنها کسی که بر بالین او حاضر بود بانو همایونی بوده است.<ref>طیبی، زندگانی بانوی ایرانی، ۱۳۸۰ش، ص۱۴۱.</ref> | ||
==تحصیل== | ==تحصیل== | ||
زینت السادات همایونی تحصیلات ابتدایی را در منزل نزد مادر آغاز کرد و ضمن تحصیل خانگی، هنرهای زنانۀ متداول در زمان خود را نیز فرا‌گرفت. در سال ۱۳۱۳ به شاگردی [[بانو امین]] پرداخت. او به جز تحصیل نزد بانو امین، ادبیات عرب و [[علم منطق|منطق]] را نزد حیدر علی محقق خواند. مدتی نیز نزد صدر کوپایی منطق و [[شرح منظومه]] [[ملاهادی سبزواری]] و کتاب مغنی و معالم و [[شرح لمعه]] خواند. او مدتی نیز نزد آیت‌الله نورالدین اشنی (قودجانی)[[اسفار اربعه]] [[ملاصدرا]] را خواند. <ref>علویه همایونی، سفرنامه، ۱۳۸۷ش، ص۴۵-۳۴.</ref> | زینت السادات همایونی تحصیلات ابتدایی را در منزل نزد مادر آغاز کرد و ضمن تحصیل خانگی، هنرهای زنانۀ متداول در زمان خود را نیز فرا‌گرفت. در سال ۱۳۱۳ به شاگردی [[بانو امین]] پرداخت. او به جز تحصیل نزد بانو امین، ادبیات عرب و [[علم منطق|منطق]] را نزد حیدر علی محقق خواند. مدتی نیز نزد صدر کوپایی منطق و [[شرح منظومه]] [[ملاهادی سبزواری]] و کتاب مغنی و معالم و [[شرح لمعه]] خواند. او مدتی نیز نزد آیت‌الله نورالدین اشنی (قودجانی)[[اسفار اربعه]] [[ملاصدرا]] را خواند.<ref>علویه همایونی، سفرنامه، ۱۳۸۷ش، ص۴۵-۳۴.</ref> | ||
در سال ۱۳۴۳ ه.ش که همسر بانو همایونی فوت کرد، او به اصرار برادرش در امتحان طلاب در [[مدرسۀ سپهسالار]] شرکت کرد. گفته شده است در آن زمان جز بانو امین زن دیگری در حوزۀ علوم دینی وجود نداشت و تا آن روز هیچ زنی در آزمون مدرسه سپهسالار شرکت نکرده بود. امتحان در دو رشتۀ منقول و معقول برگزار می‌شد. از ۳۷۰ نفری که داوطلب شرکت در امتحان بودند، تنها پنج نفر در رشتۀ معقول ثبت‌نام کرده بودند. پاسخگویی به سوالات امتحان برای زینت السادات همایونی دشوار نبود. چون بیش از آنچه مورد انتظار بود آموخته بود. | در سال ۱۳۴۳ ه.ش که همسر بانو همایونی فوت کرد، او به اصرار برادرش در امتحان طلاب در [[مدرسۀ سپهسالار]] شرکت کرد. گفته شده است در آن زمان جز بانو امین زن دیگری در حوزۀ علوم دینی وجود نداشت و تا آن روز هیچ زنی در آزمون مدرسه سپهسالار شرکت نکرده بود. امتحان در دو رشتۀ منقول و معقول برگزار می‌شد. از ۳۷۰ نفری که داوطلب شرکت در امتحان بودند، تنها پنج نفر در رشتۀ معقول ثبت‌نام کرده بودند. پاسخگویی به سوالات امتحان برای زینت السادات همایونی دشوار نبود. چون بیش از آنچه مورد انتظار بود آموخته بود. | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
==تأسیس مکتب فاطمه(س)== | ==تأسیس مکتب فاطمه(س)== | ||
ایدۀ تاسیس مدرسه‌ای برای بانوان که در آن علوم دینی تدریس شود (یعنی همان حوزه علمیه بانوان) بعد از تجربۀ تحصیل در تهران به ذهن بانو همایونی رسید. او این ایده را با استادش [[بانو امین]] در میان گذاشت. ایدۀ تاسیس مدرسۀ علوم دینی بانوان با ایدۀ تاسیس دبیرستانی دخترانه که معلم مرد نداشته باشد، به هم پیوند خورد. بانو امین با ورقۀ [[اجتهاد]] خود | ایدۀ تاسیس مدرسه‌ای برای بانوان که در آن علوم دینی تدریس شود (یعنی همان حوزه علمیه بانوان) بعد از تجربۀ تحصیل در تهران به ذهن بانو همایونی رسید. او این ایده را با استادش [[بانو امین]] در میان گذاشت. ایدۀ تاسیس مدرسۀ علوم دینی بانوان با ایدۀ تاسیس دبیرستانی دخترانه که معلم مرد نداشته باشد، به هم پیوند خورد. بانو امین با ورقۀ [[اجتهاد]] خود برای هر دو مدرسه مجوز گرفت. مجوز مدرسۀ دینی بانوان با عنوان جواز تاسیس کلاس [[قرآن]] و [[رساله توضیح المسائل|رساله]] صادر شد. این نام به این دلیل بود که تا پیش از این مدرسه‌ای با این ماهیت سابقه نداشت. | ||
دستور خرید | دستور خرید خانه‌ای به عنوان محل مدرسه از جانب بانو امین صادر شد و امورات مربوط به آن به وکیل بانو امین، میرزا علی خان تابش و عروس بانو امین، فروغ‌السادات سپرده شد. این گونه دبیرستان دخترانۀ امین و مکتب فاطمه(س) در سال تحصیلی ۴۵-۱۳۴۴ تاسیس شدند. | ||
پس از آن بانو امین کلیۀ امور مربوط به مکتب را به بانو همایونی واگذار کرد. او نیز با الهام از برنامۀ درسی [[دانشکده الهیات دانشگاه تهران]]، برای مکتب فاطمه برنامۀ درسی نوشت. اساتید آن هم از میان شاگردان بانو امین انتخاب شدند و کار اولین حوزۀ علیمۀ بانوان با عنوان مکتب فاطمه با ۶۰ نفر بانویی که شوق آموختن علوم دینی داشتند، آغاز شد. | پس از آن بانو امین کلیۀ امور مربوط به مکتب را به بانو همایونی واگذار کرد. او نیز با الهام از برنامۀ درسی [[دانشکده الهیات دانشگاه تهران]]، برای مکتب فاطمه برنامۀ درسی نوشت. اساتید آن هم از میان شاگردان بانو امین انتخاب شدند و کار اولین حوزۀ علیمۀ بانوان با عنوان مکتب فاطمه با ۶۰ نفر بانویی که شوق آموختن علوم دینی داشتند، آغاز شد. | ||