سعید بن عبدالله حنفی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←شهادت
جز (←شهادت) |
جز (←شهادت) |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
برخی بر این عقیده‌اند که او در [[روز عاشورا]] پس از [[نماز ظهر]] به شهادت رسیده است. برخی دیگر از تاریخ‌نگاران، شهادت سعید را بعد از زوال آفتاب ظهر عاشورا و بعد از [[نماز ظهر]] نوشته‌اند.<ref> طبری، تاریخ طبری، ج۴، ص۳۲۶.</ref> رجز ذیل به او منسوب است: | برخی بر این عقیده‌اند که او در [[روز عاشورا]] پس از [[نماز ظهر]] به شهادت رسیده است. برخی دیگر از تاریخ‌نگاران، شهادت سعید را بعد از زوال آفتاب ظهر عاشورا و بعد از [[نماز ظهر]] نوشته‌اند.<ref> طبری، تاریخ طبری، ج۴، ص۳۲۶.</ref> رجز ذیل به او منسوب است: | ||
{{شعر2 | {{شعر2 | ||
|أقدم حسین الیوم تلق أحمدا| | {{ب|أقدم حسین الیوم تلق أحمدا| و شیخک الخیر علیا ذا الندی}}(ای حسین پیش بیا که امروز هم جدت را که برگزیده ی خداست وهم پدرت را که اهل جود وبخشش است دیدار خواهی کرد.)<ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج۴، ص۱۱۲.</ref>}} | ||
ظهر عاشورا هنگامی که [[امام حسین(ع)]] [[نماز خوف]] به جا آورد، سعید بن عبدالله وزهیربن قین به امر امام (ع) {{یادداشت|وحضرت صلاة الظهر ، فأمر الحسين (ع)زهير بن القين وسعيد بن عبدالله الحنفي أن يتقدما أمامه بنصف من تخلف معه ، ثم صلى بهم صلاة الخوف... فوصل إلى الحسين (ع)سهمٌ ، فتقدم سعيد بن عبدالله الحنفي ، ووقف يقيه بنفسه ما زال ، ولا تخطى حتى سقط إلى الأرض وهو يقول : اللهم العنهم لعن عادٍ وثمود ، اللهم أبلغ نبيك عني السلام ، وأبلغه ما لقيت من ألم الجراح ، فإني أردت ثوابك في نصر ذرية نبيك ، ثم قضى نحبه رضوان الله عليه .}}مقابل حضرت ایستادند و با صورت، سینه، پهلوها و دست هایشان، از اصابت تیرها به امام(ع) جلوگیری می‌کردند.<ref> السيد بن طاووس، الملهوف على قتلى‌الطّفوف، ج۱، ص ۱۶۵. تستری، قاموس الرجال، ج۵، صص۱۰۷-۱۰۸؛ سماوی، ابصار العین، ص۲۱۷؛ ابی‌مخنف، وقعة الطف، ص۲۶۶؛ امین، اعیان الشیعه، ج۷، ص۲۴۱.</ref> نقل کرده اند که زمانی که به زمین افتاد و در حال جان دادن بود این دعا را می‌خواند | ظهر عاشورا هنگامی که [[امام حسین(ع)]] [[نماز خوف]] به جا آورد، سعید بن عبدالله وزهیربن قین به امر امام (ع) {{یادداشت|وحضرت صلاة الظهر ، فأمر الحسين (ع)زهير بن القين وسعيد بن عبدالله الحنفي أن يتقدما أمامه بنصف من تخلف معه ، ثم صلى بهم صلاة الخوف... فوصل إلى الحسين (ع)سهمٌ ، فتقدم سعيد بن عبدالله الحنفي ، ووقف يقيه بنفسه ما زال ، ولا تخطى حتى سقط إلى الأرض وهو يقول : اللهم العنهم لعن عادٍ وثمود ، اللهم أبلغ نبيك عني السلام ، وأبلغه ما لقيت من ألم الجراح ، فإني أردت ثوابك في نصر ذرية نبيك ، ثم قضى نحبه رضوان الله عليه .}}مقابل حضرت ایستادند و با صورت، سینه، پهلوها و دست هایشان، از اصابت تیرها به امام(ع) جلوگیری می‌کردند.<ref> السيد بن طاووس، الملهوف على قتلى‌الطّفوف، ج۱، ص ۱۶۵. تستری، قاموس الرجال، ج۵، صص۱۰۷-۱۰۸؛ سماوی، ابصار العین، ص۲۱۷؛ ابی‌مخنف، وقعة الطف، ص۲۶۶؛ امین، اعیان الشیعه، ج۷، ص۲۴۱.</ref> نقل کرده اند که زمانی که به زمین افتاد و در حال جان دادن بود این دعا را می‌خواند | ||