جزء (قرآن): تفاوت میان نسخه‌ها

'''جزء''' یکی از معیارهای تقسیم [[قرآن]] که معادل یک سی‌ام قرآن کریم است. هر جزء قرآنی تقریبا معادل بیست صفحه قرآن به خط [[عثمان طه]] است. هر جزء به چهار [[حزب(قرآن)|حزب]] و هر حزب نیز به نوبه خود به چهار ربع حزب تقسیم می‌شود. جزء سی‌ام با داشتن سی و هفت [[سوره]] بیشترین تعداد سوره را دارا است. در برخی فرهنگ‌ها، جزء‌های قرآنی را به نام شماره آن جزء یا به نام کلمه آغازکننده جزء می‌خوانند؛ مثلا «عَمّ جُزء» به معنای جزء سی‌ام است که با «عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ» آغاز می‌شود.

تقسیم‌بندی ابتدایی قرآن براساس روایتی از [[پیامبر(ص)]] به چهار قسمت [[سبع طوال]]، [[سوره‌های سنن|سنن]]، [[سوره‌های مثانی|مثانی]] و [[مفصلات|مفصل]] تقسیم می‌شده است. درباره تاریخِ شروعِ قسمت قرآن به سی جزء بین صاحب نظران اختلاف است. گفته شده است این تقسیم‌بندی در زمان [[حجاج بن یوسف ثقفی]] آغاز شده است.<ref>فیض کاشانی، المحجة البیضاء، بی‌تا، ج ۲، ص۲۲۴.</ref> برخی نیز گفته‌اند [[مأمون عباسی]] امر کرد که قرآن را اینگونه تقسیم‌بندی کنند.<ref>معرفت، التمهید، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۶۴.</ref> آنچه که مشخص است، تقسیم قرآن به جزء و حزب منشأ قرآنی و روایی ندارد.{{مدرک}}