قبرستان تخت فولاد: تفاوت میان نسخه‌ها

===مزار بابا رکن الدین===

وجه نامگذاری تخت فولاد به مزار بابا رکن الدین ، وجود مدفن این عارف و صوفی سدة هشتم در غرب این گورستان است (هنرفر، همانجا؛ نیز رجوع کنید به شاردن ، ص 69ـ70؛ بهشتیان ، ص 44). اگرچه آغاز تاریخ تخت فولاد را دورة الجایتو دانسته اند، شهرت وجود مقبره ای به نام لسان الارض در شمال شرقی آن ، تاریخش را به گذشته های بسیار دور پیوند می زند. لسان الارض را متعلق به یوشع ، از پیامبران بنی اسرائیل ، دانسته اند (جابری انصاری ، 1378ش ، ج 2، ص 173، ج 4، ص 444؛ خوانساری ، ج 1، ص 19 آن را متعلق به اشعیا می داند) و از قدیم مردم در شبهای جمعه برای عبادت و دعا در آنجا گرد می آمده اند (ارباب اصفهانی ، ص 47). برخی ، تاریخ بنای مقبرة لسان الارض را به دورة دیالمه بازمی گردانند. این ناحیه در روزگار دیلمیان و آل زیار محل رخدادهای مهمی بوده است ، از جمله آتش بازی معروف مرداویچ ، پسر زیار، در جشن سدة 323 که به کشته شدن وی انجامید (مهدوی ، ص 29؛ جابری انصاری ، 1321ش ، ص 77؛ بزرگزاد، ص 106ـ 108). عارفان و زاهدان سده های پنجم تا نهم ، در این ناحیه زوایا و عبادتگاههایی ساخته بودند (مهدوی ، ص 24؛ نیز رجوع کنید به ادامة مقاله )؛ چنانکه کمال الدین اسماعیل اصفهانی (متوفی 635)، شاعر معروف ، در یکی از همین تکایای تخت فولاد به دست مغولان کشته شد (ظل السلطان ، ج 1، ص 380ـ381). در سده های هفتم وهشتم شماری از عرفای بزرگ ــ که در آن عصر معمولاً به «بابا» یا «عمو» شهرت داشتند ــ در تخت فولاد ساکن شدند که مشهورترین آنان بابا رکن الدین بود. در مجاورت قبر بابا رکن الدین اتاقهایی متصل به هم وجود داشته است که در یکی از آنها، معروف به چله خانه ، سابقاً مرتاضان چله نشینی می کرده اند (هنرفر، ص 500).

==در دوره معاصر==

در دورة معاصر در تخت فولاد برای برخی از بزرگان و اندیشمندان ، بقعه و بنای یادبود احداث کرده اند، از جمله : بنای یادبود بهاءالدین محمد اصفهانی (فاضل هندی )، آیت اللّه حاج آقارحیم ارباب ، حکیم جهانگیرخان قشقایی ، ملااسماعیل خواجویی ، استاد جلال تاج اصفهانی ، آیت اللّه شمس آبادی ، بانو نصرت الحاجیه امین .