پرش به محتوا

وهب بن وهب: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ اکتبر ۲۰۱۷
افزودن جستار وابسته
imported>Naimi
(←‏منابع: افزودن ناوبری)
imported>Naimi
(افزودن جستار وابسته)
خط ۳۱: خط ۳۱:
درباره نحوه شهادت وهب مختلفی وجود دارد <ref>مقایسه کنید: صدوق،امالی، ۱۳۷۶، ص ۱۶۱ و  نفس المهموم، ۱۳۷۹، ص۲۵۸-۲۵۹ و خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲،ص ۱۶.</ref> و به نظر با روایات مربوط به شهادت [[عبدالله بن عمیر کلبی]] به شدت مخلوط و در هم شده است. نقل‌هایی مانند اینکه همسرش نیز به میدان جنگ رفته، لباس او را گرفت و گفت بازنمی‌گردم تا با تو بمیرم و [[امام حسین(ع)]] وی را با وعده پاداش خیر در آخرت به خیمه‌ها باز گرداند<ref> ابن طاووس، لهوف، ۱۳۵۳، ص۱۰۶.</ref>{{یادداشت| مقایسه کنید با این روایت طبری از جنگ عبدالله بن عمیر کلبی: «همسرش ام‌وهب عمودی برداشت و به سوی او رفت. عبدالله می‌خواست او را به سوی خیمه برگرداند ولی او لباس شوهرش را گرفته بود و می‌گفت: تو را رها نمی‌کنم تا همراه تو به شهادت برسم. در این هنگام امام حسین(ع) او را صدا زد و فرمود: خدا از جانب اهل بیت به شما جزای خیر دهد. برگرد (خدا تو را رحمت کند) و نزد زنان بنشین که جنگیدن بر زنان واجب نیست.» (طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۴۳۰.)}} پس او نزد زنان بازگشت. گفته شده وهب در جریان نبردش دوازده نفر پياده و  نوزده نفر سواره را از سپاه دشمن کشته است<ref>قمی، نفس المهموم، ۱۳۷۹، ص۲۵۹.</ref> و در پی اسیر شدن با دستور [[عمر سعد]] گردن زده می‌شود و سرش به سمت لشكر حسين(ع) پرتاب می‎گردد.<ref> صدوق،امالی، ۱۳۷۶، ص ۱۶۱؛ خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲،ص ۱۵.</ref>
درباره نحوه شهادت وهب مختلفی وجود دارد <ref>مقایسه کنید: صدوق،امالی، ۱۳۷۶، ص ۱۶۱ و  نفس المهموم، ۱۳۷۹، ص۲۵۸-۲۵۹ و خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲،ص ۱۶.</ref> و به نظر با روایات مربوط به شهادت [[عبدالله بن عمیر کلبی]] به شدت مخلوط و در هم شده است. نقل‌هایی مانند اینکه همسرش نیز به میدان جنگ رفته، لباس او را گرفت و گفت بازنمی‌گردم تا با تو بمیرم و [[امام حسین(ع)]] وی را با وعده پاداش خیر در آخرت به خیمه‌ها باز گرداند<ref> ابن طاووس، لهوف، ۱۳۵۳، ص۱۰۶.</ref>{{یادداشت| مقایسه کنید با این روایت طبری از جنگ عبدالله بن عمیر کلبی: «همسرش ام‌وهب عمودی برداشت و به سوی او رفت. عبدالله می‌خواست او را به سوی خیمه برگرداند ولی او لباس شوهرش را گرفته بود و می‌گفت: تو را رها نمی‌کنم تا همراه تو به شهادت برسم. در این هنگام امام حسین(ع) او را صدا زد و فرمود: خدا از جانب اهل بیت به شما جزای خیر دهد. برگرد (خدا تو را رحمت کند) و نزد زنان بنشین که جنگیدن بر زنان واجب نیست.» (طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۴۳۰.)}} پس او نزد زنان بازگشت. گفته شده وهب در جریان نبردش دوازده نفر پياده و  نوزده نفر سواره را از سپاه دشمن کشته است<ref>قمی، نفس المهموم، ۱۳۷۹، ص۲۵۹.</ref> و در پی اسیر شدن با دستور [[عمر سعد]] گردن زده می‌شود و سرش به سمت لشكر حسين(ع) پرتاب می‎گردد.<ref> صدوق،امالی، ۱۳۷۶، ص ۱۶۱؛ خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲،ص ۱۵.</ref>


==جستارهای وابسته==
*[[عبدالله بن عمیر کلبی]]
*[[ام وهب دختر عبد]]
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس۲}}
{{پانویس۲}}
کاربر ناشناس