عالم غیب: تفاوت میان نسخه‌ها

عالم غیب (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۲۷

۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۱۸

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Roohish

Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor

۶٬۲۱۵

ویرایش

@@ خط ۱۹: / خط ۱۹: @@
 ==علم غیب ائمه==
 {{اصلی|علم غیب امامان}}
-علماء شیعه بر این باورند که علاوه بر [[پیامبر]](ص)، [[دوازده امام]] نیز با عالَم غیب درارتباط‌اند؛ زیرا به باور آنها جانشینان پیامبر نیز لازم است آگاهی‌های فوق بشری داشته باشند.<ref>مرتضوی و شکراللهی «تحلیل ملا صدرا از امکان ارتباط انسان با عالم غیب براساس ارتباط با ملائکه»، ص۴۸.</ref> در حدیثی آمده است که [[امام باقر(ع)]] در پاسخ به سؤالی درباره آیات ۲۶ و ۲۷ [[سوره جن]] که می‌گوید: خدا هر که را بخواهد از علم غیبش مطلع می‌کند، گفته است  که [[امام]] نیز از علم غیب بهره‌مند می‌شود.<ref>کلینی، اصول کافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۵۶، ۲۵۷.</ref><br />
+علماء شیعه بر این باورند که علاوه بر [[پیامبر]](ص)، [[دوازده امام]] نیز با عالَم غیب درارتباط‌اند؛ زیرا به باور آنها جانشینان پیامبر نیز لازم است آگاهی‌های فوق بشری داشته باشند.<ref>مرتضوی و شکراللهی «تحلیل ملا صدرا از امکان ارتباط انسان با عالم غیب براساس ارتباط با ملائکه»، ص۴۸.</ref> در حدیثی آمده است که [[امام باقر(ع)]] در پاسخ به سؤالی درباره آیات ۲۶ و ۲۷ [[سوره جن]] که می‌گوید: خدا هر که را بخواهد از علم غیبش مطلع می‌کند، گفته است که [[امام]] نیز از علم غیب بهره‌مند می‌شود.<ref>کلینی، اصول کافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۵۶، ۲۵۷.</ref><br />
 احادیث متفاوتی نیز در این زمینه وجود دارد که برطبق آنها امامان در شرایط عادی علم غیب ندارند؛ اما هرگاه بخواهند خدا آنان را از عالَم غیب مطلع می‌کند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به کلینی، اصول کافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۵۷، ۲۵۸.</ref>
 ===چگونگی علم غیب امامان===
-[[شیعه امامیه|شیعیان]] درباره میزان آگاهی [[امامان]](ع) از عالم غیب اختلاف‌نظر دارند. برخی معتقدند که دانش آنها به معارف دینی چون [[احکام]] و [[اصول عقاید|عقاید دینی]] محدود می‌شود. برخی نیز بر این باورند که علم امام محدودیت ندارد.<ref>مروی و مصطفوی، «مبانی عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم»، ص۷.</ref> همچنین برخی از علماء شیعه چون [[شیخ مفید]] و [[علامه طبرسی]]، معتقدند که امامان نیز چون [[پیامبران]] خود به علم غیب دست پیدا نمی کنند؛ بلکه از طریق تعلیم  [[پیامبر]](ص) به علم غیب دست پیدا می‌کنند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به مفید، اوائل المقالات،۱۴۱۳ق، ص۶۷؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳۱۳، ۳۱۴.</ref>
+[[شیعه امامیه|شیعیان]] درباره میزان آگاهی [[امامان]](ع) از عالم غیب اختلاف‌نظر دارند. برخی معتقدند که دانش آنها به معارف دینی چون [[احکام]] و [[اصول عقاید|عقاید دینی]] محدود می‌شود. برخی نیز بر این باورند که علم امام محدودیت ندارد.<ref>مروی و مصطفوی، «مبانی عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم»، ص۷.</ref> همچنین برخی از علماء شیعه چون [[شیخ مفید]] و [[علامه طبرسی]]، معتقدند که امامان نیز چون [[پیامبران]] خود به علم غیب دست پیدا نمی‌کنند؛ بلکه از طریق تعلیم [[پیامبر]](ص) به علم غیب دست پیدا می‌کنند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به مفید، اوائل المقالات،۱۴۱۳ق، ص۶۷؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳۱۳، ۳۱۴.</ref>
 ==امکان ارتباط انسان با عالم غیب==
 برخی از علماء مسلمان بر این باورند که انسان‌های عادی به علت مادی‌بودن، سنخیتی با عالَم غیب ندارند و ازاین‌رو ارتباط با عالم غیب برای آنها ممکن نیسست؛ اما جمعی دیگر بر این باورند که انسان‌ ویژگی‌ها و توانایی‌های معنوی و روحانی دارد و ازین‌رو می‌تواند با عالم غیب ارتباط برقرار کند.<ref>مرتضوی و شکراللهی «تحلیل ملا صدرا از امکان ارتباط انسان با عالم غیب»، ص۴۸.</ref> [[ملاصدرا]] معتقد است که انسان از قوه عقل برخودار است و هنگامی که در تعقل به کمال برسد، امکان ارتباط با عالم غیب و ملائکه را پیدا می‌کند و چیزهای غیرمحسوس را نیز می‌بیند.<ref>مرتضوی و شکراللهی «تحلیل ملا صدرا از امکان ارتباط انسان با عالم غیب»، ص۵۴.</ref>
-به عقیده قائلان امکان ارتباط انسان‌های عادی با عالم غیب‌، تفاوت میان انسان‌های عادی و [[پیامبران]] و [[امامان]] در این است که آنها از راه‌های عادی به علم غیب دست پیدا می کنند؛‌اما پیامبران و امامان از راه‌های غیرعادی از عالَم غیب آگاه می‌شوند.<ref>مروی و مصطفوی، «مبانی عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم»، ص۱۴.</ref>
+به عقیده قائلان امکان ارتباط انسان‌های عادی با عالم غیب‌، تفاوت میان انسان‌های عادی و [[پیامبران]] و [[امامان]] در این است که آنها از راه‌های عادی به علم غیب دست پیدا می‌کنند؛‌ اما پیامبران و امامان از راه‌های غیرعادی از عالَم غیب آگاه می‌شوند.<ref>مروی و مصطفوی، «مبانی عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم»، ص۱۴.</ref>
 ==غیب مطلق و نسبی==
-به گفته [[جوادی آملی]] در  کتاب [[تسنیم]]،  غیب  دو قسم مطلق و نسبی دارد: غیب مطلق آن است که  هموراه و بر همه پوشیده است؛ مانند ذات خداوند که شناخت آن برای کسی جز او ممکن نیست. غیب نسبی به چیزی می‌گویند بر برخی پوشیده است؛ اما برخی نیز به آن علم دارند؛ مانند [[قیامت]] و [[فرشتگان]] که برخی آنها را مشاهده می‌کنند.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۹ش، ج۲، ص۱۷۱.</ref>
+به گفته [[جوادی آملی]] در کتاب [[تسنیم]]، غیب دو قسم مطلق و نسبی دارد: غیب مطلق آن است که هموراه و بر همه پوشیده است؛ مانند ذات خداوند که شناخت آن برای کسی جز او ممکن نیست. غیب نسبی به چیزی می‌گویند بر برخی پوشیده است؛ اما برخی نیز به آن علم دارند؛ مانند [[قیامت]] و [[فرشتگان]] که برخی آنها را مشاهده می‌کنند.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۹ش، ج۲، ص۱۷۱.</ref>
 ==جستارهای وابسته==
@@ خط ۴۳: / خط ۴۳: @@
 ==پانویس==
-{{پانویس2}}
+{{پانویس۲}}
 ==منابع==
@@ خط ۵۱: / خط ۵۱: @@
 * شاکر اشتیجه، محمدتقی و رضا برنجکار، «آگاهی از غیب و امکان آن از نگاه مفسران»، مطالعات تفسیری، ش۱۰، ۱۳۹۱ش.
 * طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیرالقرآن، قم، انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق.
-* طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البيان فى تفسير القرآن، تهران: ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش.
+* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران: ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش.
-* کلینی، محمد بن ‌یعقوب، الکافی، تحقیق علی‌اکبر غفارى و محمد آخوندى، تهران، دار الكتب الإسلامية، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق‏.
+* کلینی، محمد بن ‌یعقوب، الکافی، تحقیق علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران،‌ دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
 * مرتضوی سیدمحمد و حسن شکراللهی «تحلیل ملا صدرا از امکان ارتباط انسان با عالم غیب براساس ارتباط با ملائکه»، اندیشه نوین دینی، ش۳۴، ۱۳۹۲ش.
 * مروی احمد و سیدحسن مصطفوی، «مبانی عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم»، قبسات، ش۶۳، ۱۳۹۱ش.
 * مفید، محمد بن محمد، اوائل المقالات، قم، المؤتمر العالمی لألفیة الشیخ المفید، ۱۴۱۳ق.
-* مكارم شيرازى، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
+* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران،‌ دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
 {{عالم غیب}}