سوره توبه: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[تفسیر نمونه]] آمده است تقریباً تمام [[تفسیر|مفسران]] و مورخان اتفاق نظر دارند که هنگامی که سوره توبه (یا آیات نخستین آن) [[نزول قرآن|نازل]] شد و پیمان‌هایی را که [[شرک|مشرکان]] با پیامبر اسلام(ص) داشتند لغو کرد، پیامبر(ص) برای ابلاغ این فرمان، آن را به ابوبکر داد تا در موقع حج در مکه برای عموم مردم بخواند؛ سپس آن را گرفت و به علی(ع) داد و امام علی(ع) مأمور ابلاغ آن گردید و در مراسم حج به همه مردم ابلاغ کرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۲۷۵.</ref> بسیاری از منابع اهل سنت این واقعه را گزارش کرده‌اند، اگرچه با عبارت‌های مختلف؛<ref>ر.ک: احمد بن حنبل، مسند، ج۳، ص۲۱۲ و ج۱، ص۱۵۰؛ نسایی، خصائص، ص۲۸؛ ابن‌کثیر، تفسیر، ج۲، ص۳۲۲؛ ابن‌اثیر، جامع الاصول، ج۹، ص۴۷۵؛ طبری، ذخائر العقبی، ص۶۹.</ref> برای مثال احمد بن حنبل در کتاب مسند نقل می‌کند پیامبر(ص) فلان شخص (یعنی ابوبکر) را فرستاد و سوره توبه را به او داد (تا به مردم ابلاغ کند) سپس علی(ع) را به دنبال او فرستاد و آن را از او گرفت و فرمود: «لایذهب بها الا رجل منی و انا منه: ابلاغ این سوره تنها به دست کسی باید باشد که او از من است و من از اویم».<ref>احمد بن حنبل، مسند، ج۱، ص۳۳۱.</ref>