کاربر ناشناس
سوره توبه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
حذف بخش قرائت‌های توصیه شده
imported>Salvand جز (←فضیلت و خواص: استفاده از شیخ صدوق به جای ابن بابویه) |
imported>Salvand جز (حذف بخش قرائت‌های توصیه شده) |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
*دلیل دیگر هم آنکه «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» آيت رحمت و امان است ولى سوره برائت براى برداشتن امان و رفع آن، به همین دلیل بسم اللَّه در آغاز اين سوره نیامده.<ref>رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۹، ص۱۶۳.</ref> | *دلیل دیگر هم آنکه «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» آيت رحمت و امان است ولى سوره برائت براى برداشتن امان و رفع آن، به همین دلیل بسم اللَّه در آغاز اين سوره نیامده.<ref>رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۹، ص۱۶۳.</ref> | ||
*وجه دیگر احتمالا [[حدیث|روایتی]] است که از [[ابن عباس]] نقل شده، که وی می‌گوید: به [[عثمان]] گفتم چرا سوره برائت را كه از [[سوره‌های مئين|مئين]] است با سوره انفال كه از [[سوره های مثانى|مثانى]] است هر دو را در [[سبع طوال]] قرار داديد، و ميان آنها «بسم اللَّه» ننوشتيد؟ عثمان گفت: شيوه پیامبر چنان بود كه چون آيات قرآن بر او نازل می‌شد به يكى از نويسندگان [[وحى]] می‌فرمود: اين آيات را در فلان سوره بگذار، و سوره انفال از نخستين سوره‌هايى بود كه در [[مدينه]] نازل شد، و سوره برائت از آخرين سوره‌هايى بود كه در آن شهر نازل گشت، و چون داستان اين دو سوره شبيه به هم بود ما گمان كرديم كه سوره برائت دنباله سوره انفال است، و خود آن حضرت نيز تا روزى كه از دنيا رفت در اين باره چيزى نفرمود،از اين رو ما اين سوره را در ضمن سبع طوال قرار داديم، و ميان آن دو «بسم اللَّه» ننوشتيم.<ref>طبرسی، مجمع البيان، ۱۳۹۰ش، ج۱۱، ص۵و۶.</ref> | *وجه دیگر احتمالا [[حدیث|روایتی]] است که از [[ابن عباس]] نقل شده، که وی می‌گوید: به [[عثمان]] گفتم چرا سوره برائت را كه از [[سوره‌های مئين|مئين]] است با سوره انفال كه از [[سوره های مثانى|مثانى]] است هر دو را در [[سبع طوال]] قرار داديد، و ميان آنها «بسم اللَّه» ننوشتيد؟ عثمان گفت: شيوه پیامبر چنان بود كه چون آيات قرآن بر او نازل می‌شد به يكى از نويسندگان [[وحى]] می‌فرمود: اين آيات را در فلان سوره بگذار، و سوره انفال از نخستين سوره‌هايى بود كه در [[مدينه]] نازل شد، و سوره برائت از آخرين سوره‌هايى بود كه در آن شهر نازل گشت، و چون داستان اين دو سوره شبيه به هم بود ما گمان كرديم كه سوره برائت دنباله سوره انفال است، و خود آن حضرت نيز تا روزى كه از دنيا رفت در اين باره چيزى نفرمود،از اين رو ما اين سوره را در ضمن سبع طوال قرار داديم، و ميان آن دو «بسم اللَّه» ننوشتيم.<ref>طبرسی، مجمع البيان، ۱۳۹۰ش، ج۱۱، ص۵و۶.</ref> | ||
==آیات الاحکام== | ==آیات الاحکام== | ||
{| class="wikitable sortable" | {| class="wikitable sortable" | ||
| خط ۹۱: | خط ۹۲: | ||
این آیه به آیه «نفر» مشهور است؛ این آیه از دلائل قرآنی بر وجوب تحصیل علم، حجیت خبر واحد<ref>آخوند خراسانی، کفایه الاصول، ۱۳۷۳ش، ص۲۹۸و۲۹۹.</ref> و فتوای [[مجتهد]] است.<ref>خوئی، التنقیح، ۱۳۷۰ش، ص۶۶.</ref> | این آیه به آیه «نفر» مشهور است؛ این آیه از دلائل قرآنی بر وجوب تحصیل علم، حجیت خبر واحد<ref>آخوند خراسانی، کفایه الاصول، ۱۳۷۳ش، ص۲۹۸و۲۹۹.</ref> و فتوای [[مجتهد]] است.<ref>خوئی، التنقیح، ۱۳۷۰ش، ص۶۶.</ref> | ||
==فضیلت و خواص== | ==فضیلت و خواص== | ||
در فضیلت سوره مؤمنون از [[پیامبر]] (ص) روایت شده هر کس سوره [[سوره انفال|انفال]] و توبه را قرائت نمايد، من [[شفاعت]] کننده و گواهی دهنده به سود او در روز [[قیامت]] هستم که او از نفاق مبرّاست و به تعداد همه مردان و زنان منافق در دنيا، ده حسنه به او عطا می‌شود و ده [[گناه]] از او پاک شده و ده درجه بر درجات او افزوده می‌شود و عرش و حاملان آن در ايام حضورش در دنيا، بر او درود می‌فرستند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۹۰ش، ج۵، ص۶.</ref> از [[امام صادق]] (ع) نیز آمده کسی که سوره انفال و توبه را در هر ماه قرائت کند، هرگز نفاق وارد قلب او نمی‌شود و از [[شیعه|شيعيان]] [[امام علی]](ع) خواهد بود.<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۱۰۶.</ref> در [[تفسیر قرآن|تفسير]] [[تفسیر عیاشی|عياشی]] پس از نقل اين روايت اضافه کرده: قيامت بر سفره‌های [[بهشت|بهشتی]] همراه شيعيان روزی می‌خورد تا اينکه مردم از حساب فارغ شوند.<ref>عیاشی، تفسير عياشی، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۴۶.</ref> | در فضیلت سوره مؤمنون از [[پیامبر]] (ص) روایت شده هر کس سوره [[سوره انفال|انفال]] و توبه را قرائت نمايد، من [[شفاعت]] کننده و گواهی دهنده به سود او در روز [[قیامت]] هستم که او از نفاق مبرّاست و به تعداد همه مردان و زنان منافق در دنيا، ده حسنه به او عطا می‌شود و ده [[گناه]] از او پاک شده و ده درجه بر درجات او افزوده می‌شود و عرش و حاملان آن در ايام حضورش در دنيا، بر او درود می‌فرستند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۹۰ش، ج۵، ص۶.</ref> از [[امام صادق]] (ع) نیز آمده کسی که سوره انفال و توبه را در هر ماه قرائت کند، هرگز نفاق وارد قلب او نمی‌شود و از [[شیعه|شيعيان]] [[امام علی]](ع) خواهد بود.<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۱۰۶.</ref> در [[تفسیر قرآن|تفسير]] [[تفسیر عیاشی|عياشی]] پس از نقل اين روايت اضافه کرده: قيامت بر سفره‌های [[بهشت|بهشتی]] همراه شيعيان روزی می‌خورد تا اينکه مردم از حساب فارغ شوند.<ref>عیاشی، تفسير عياشی، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۴۶.</ref> بر مستحب‌بودن قرائت سوره توبه در هر ماه تأکید شده است.<ref>کاشف الغطاء، کشف الغطاء، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۴۷۱.</ref> | ||
در منابع [[روایت|روایی]] برای تلاوت این سوره خواصی چون در امان ماندن از آتش سوزی<ref>بحرانی، تفسيرالبرهان، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۷۲۷.</ref> و در امان ماندن از شر حيوان درنده (اگر آيات ۱۲۸و۱۲۹ را بخواند) ذکر شده است.<ref>کلینی، كافی، ج۲، ص۶۲۵.</ref> | در منابع [[روایت|روایی]] برای تلاوت این سوره خواصی چون در امان ماندن از آتش سوزی<ref>بحرانی، تفسيرالبرهان، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۷۲۷.</ref> و در امان ماندن از شر حيوان درنده (اگر آيات ۱۲۸و۱۲۹ را بخواند) ذکر شده است.<ref>کلینی، كافی، ج۲، ص۶۲۵.</ref> | ||