مدرسه دارالشفاء (قم): تفاوت میان نسخه‌ها

پس از مرگ کامران‌میرزا، حجرات دارالشفاء به خانه تبدیل شد و بعدها به تصرف کسبه اطراف حرم درآمد، تا اینکه [[آیت الله فیض]] در سال ۱۳۳۶ق از تصرف آنان خارج ساخت و به مرمت آن همت گماشت. در زمان [[شیخ عبدالکریم حائری]]، به تدریج [[طلاب]] در آن ساکن شده و حجراتی در طبقه دوم در سمت رودخانه به آن افزوده شد. این مدرسه در زمان [[آیت‌الله بروجردی]] هم با خرید و الحاق خانه‌های شرقیِ مدرسه توسعه یافت.<ref>زهره کاشانی، تاریخ ۱۲۰۰ ساله حوزه علمیه قم، ۱۳۹۴ش، ص۸۳ و ۸۴.</ref> <ref>عقیقی بخشایشی، مدارس حوزه علمیه قم، ۱۳۶۰ش.</ref> <ref>ناصرالشریعه، تاریخ قم، ۱۳۸۳ش، ص۲۴۳ و ۲۴۵.</ref>

مدرسه دارالشفاء، پس از پیروزی انقلاب اسلامی به طور کامل تخریب شد و در سه طبقه به‌طور کامل تجدید بنا شد. [[آیت‌الله منتظری]] از جمله افرادی بود که در بازسازی و گسترش مدرسه دارالشفای قم نقش داشت و هزینه ساختمانی و تجدید بنای آن زیرنظر و با اشراف وی تأمین شد.<ref>[https://amontazeri.com/biography «زندگی‌نامه»، پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله منتظری.]</ref>