آیه نجوا: تفاوت میان نسخه‌ها

عده‌ای از مفسران نیز معتقدند [[نزول قرآن|نزول]] این آیه از ابتدا موقتی بود زیرا آزمایشی برای مسلمانان بود و با پایان یافتن این آزمایش آیه نیز نسخ شد؛ ضمن اینکه ادامه وجوب پرداخت صدقه قبل از نجوا با پیامبر(ص) باعث ایجاد مشکلاتی برای جامعه می‌شد چون گاه مسائل ضروری پیش می‌آمد و لازم بود به طور خصوصی با پیغمبر(ص) در میان گذارده شود و چنانچه حکم صدقه باقی می‌ماند ممکن بود این ضرورت‌ها از دست برود و افراد یا [[جامعه اسلامی]] زیان ببینند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۳، ص۴۵۲.</ref>

== علی(ع) تنها عمل‌کننده به آیه==

طبق نظر اندیشمندان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نظیر: ابن کثیر،<ref>ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۸، ص۵۰.</ref> طبری،<ref>جامع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۲۳، ص۲۴۸.</ref> فخر رازی، <ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۹، ص۴۹۶.</ref> و ابن تیمیه<ref>ابن تیمیه، منهاج السنه النبویه، ۱۴۰۶ق، ج۵، ص۱۶.</ref> تنها کسی که قبل از نسخ حکم، به آیه نجوی عمل کرد [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] بود.

در روایتی از حضرت علی(ع) نیز آمده است، آیه‌ای در [[قرآن]] است که کسی قبل از من و بعد از من به آن عمل نکرده و نخواهد کرد، من یک دینار داشتم آن را به ده درهم تبدیل کردم و هر زمان می‌خواستم با رسول خدا(ص) نجوا کنم درهمی را صدقه می‌دادم.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۹، ص۴۹۵.</ref>