الذریعة الی اصول الشریعة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←اهمیت کتاب
جز (←آثار مرتبط) |
جز (←اهمیت کتاب) |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
این کتاب از دو جهت اهمیت دارد: | این کتاب از دو جهت اهمیت دارد: | ||
۱. این کتاب اولین کتاب کامل در اصول فقه شیعه امامیه است. با پایان یافتن دوران [[غیبت صغرا]] و عدم دسترسی به امام معصوم، شیعیان احساس کردند باید بر اساس یک سلسله اصول از منابع حدیثی موجود بهره بگیرند. با توجه به این نیاز، فقهای شیعه رو به [[اجتهاد]] آوردند و به دنبال آن آثار اصولی تدوین شد. هیچ یک از این آثار همه ابواب را در بر نمی‌گرفت. سید مرتضی اولین کتاب جامع در زمینه اصول فقه شیعه را تدوین کرد.<ref>بحرالعلوم، ج ۳ ،ص ۱۴۴؛ آصفى، ص ۸۰ـ۸۲</ref> | ۱. این کتاب اولین کتاب کامل در اصول فقه شیعه امامیه است. با پایان یافتن دوران [[غیبت صغرا]] و عدم دسترسی به امام معصوم، شیعیان احساس کردند باید بر اساس یک سلسله اصول از منابع حدیثی موجود بهره بگیرند. با توجه به این نیاز، فقهای شیعه رو به [[اجتهاد]] آوردند و به دنبال آن آثار اصولی تدوین شد. هیچ یک از این آثار همه ابواب را در بر نمی‌گرفت. سید مرتضی اولین کتاب جامع در زمینه اصول فقه شیعه را تدوین کرد.<ref>بحرالعلوم، ج ۳ ،ص ۱۴۴؛ آصفى، ص ۸۰ـ۸۲</ref> | ||
۲. «سید مرتضی» در این کتاب مسائل اصول فقه را از مسائل اصول دین جدا کرد در حالیکه در کتبی که قبل از این کتاب تألیف می‌شد، مسائل اصول فقه و اصول دین با یکدیگر خلط می‌شد. | ۲. «سید مرتضی» در این کتاب مسائل اصول فقه را از مسائل اصول دین جدا کرد در حالیکه در کتبی که قبل از این کتاب تألیف می‌شد، مسائل اصول فقه و اصول دین با یکدیگر خلط می‌شد. <ref>سید مرتضی، الذریعة، ۱۴۴۱ق، ج۱،ص۱۱.</ref> | ||
==شیوه تالیف== | ==شیوه تالیف== | ||
سید مرتضی در نگارش این کتاب، مسائل [[علم اصول]] را چنانکه در کتب [[اهل سنت]] مطرح است و شاید به همان نسق و ترتیب طرح کرده است و در هر مساله‌ای به آرای اهل سنت هم توجه دارد. وی نظرات آنان را نقل و ادله ایشان را به تفصیل ذکر کرده و در مقام نقد برآمده و در نهایت نظر خود را بیان کرده است. وی در برخی از موارد نظر بعضی از ایشان را صحیح دانسته و ادله آنان را تأیید کرده، و یا ادله جدیدی برای نظر خود آورده است. | سید مرتضی در نگارش این کتاب، مسائل [[علم اصول]] را چنانکه در کتب [[اهل سنت]] مطرح است و شاید به همان نسق و ترتیب طرح کرده است و در هر مساله‌ای به آرای اهل سنت هم توجه دارد. وی نظرات آنان را نقل و ادله ایشان را به تفصیل ذکر کرده و در مقام نقد برآمده و در نهایت نظر خود را بیان کرده است. وی در برخی از موارد نظر بعضی از ایشان را صحیح دانسته و ادله آنان را تأیید کرده، و یا ادله جدیدی برای نظر خود آورده است. | ||