پرش به محتوا

عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Baqer h
(اصلاح جعبه اطلاعات)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:


==نسب==
==نسب==
عبداللّه‌ بن جعفر بن ابی‌طالب ‌بن عبدالمطلب قرشی هاشمی، کنیه‌اش ابوجعفر، از [[صحابه|اصحاب]] [[رسول اکرم]] و [[امام علی]] و [[امام حسن]] علیهم‌السلام پدرش جعفر برادر علی علیه‌السلام و مادرش [[اسماء بنت عمیس]] بود.
عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب ‌بن عبدالمطلب قرشی هاشمی، کنیه‌اش ابوجعفر، از [[صحابه|اصحاب]] [[رسول اکرم]] و [[امام علی]] و [[امام حسن]] علیهم‌السلام پدرش جعفر برادر علی علیه‌السلام و مادرش [[اسماء بنت عمیس]] بود.
{{شجره‌نامه پیامبر اسلام}}
{{شجره‌نامه پیامبر اسلام}}
{{شجره نامه بنی هاشم}}
{{شجره نامه بنی هاشم}}
خط ۶۹: خط ۶۹:
با به خلافت رسیدن معاویه، عبدالله با دربار معاویه در [[دمشق]] ارتباط یافت<ref>نک: ابن‌سعد، الطبقات‌الکبیر، ج‌۶، ص‌۴۶۷</ref> و با جمعی از قریش نزد معاویه رفت. معاویه نیز ۱.۰۰۰.۰۰۰ درهم مقرری سالیانه برای وی تعیین کرد<ref>بلاذری، ج‌۴، ص‌۱۰۱، ۳۲۰</ref> یزید این مقرری را به ۲.۰۰۰.۰۰۰ درهم افزایش داد؛ اما بذل و بخشش وی چنان بود که قبل از پایان سال نه تنها همه را بخشیده بود بلکه بدهکار نیز می‌شد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، تحقیق: محمدباقر المحمودی، بیروت: مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۴ق/۱۹۷۴م، ص۴۵</ref>
با به خلافت رسیدن معاویه، عبدالله با دربار معاویه در [[دمشق]] ارتباط یافت<ref>نک: ابن‌سعد، الطبقات‌الکبیر، ج‌۶، ص‌۴۶۷</ref> و با جمعی از قریش نزد معاویه رفت. معاویه نیز ۱.۰۰۰.۰۰۰ درهم مقرری سالیانه برای وی تعیین کرد<ref>بلاذری، ج‌۴، ص‌۱۰۱، ۳۲۰</ref> یزید این مقرری را به ۲.۰۰۰.۰۰۰ درهم افزایش داد؛ اما بذل و بخشش وی چنان بود که قبل از پایان سال نه تنها همه را بخشیده بود بلکه بدهکار نیز می‌شد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، تحقیق: محمدباقر المحمودی، بیروت: مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۴ق/۱۹۷۴م، ص۴۵</ref>


معاویه وی را سید [[بنی‌هاشم]] لقب داد، اما عبداللّه چنین لقبی را مختص به [[حسنین]] می‌دانست.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، ج‌۶، ص‌۲۹۷</ref> برخی احترام معاویه به عبداللّه‌ بن جعفر را برخاسته از تلاش وی برای جذب بزرگان و سران قبایل، و شاید برای کاستن از مقام فرزندان امام علی دانسته‌اند.<ref>مهدویان، ص‌۳۶</ref>
معاویه وی را سید [[بنی‌هاشم]] لقب داد، اما عبداللّه چنین لقبی را مختص به [[حسنین]] می‌دانست.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، ج‌۶، ص‌۲۹۷</ref> برخی احترام معاویه به عبدالله بن جعفر را برخاسته از تلاش وی برای جذب بزرگان و سران قبایل، و شاید برای کاستن از مقام فرزندان امام علی دانسته‌اند.<ref>مهدویان، ص‌۳۶</ref>


در مجالس معاویه بین [[عمرو بن عاص]] و [[یزید]] با عبداللّه‌ بن جعفر مفاخراتی صورت می‌گرفت<ref>ابن‌عساکر، ج‌۲۷، ص‌۲۶۵ـ۲۶۶، ۲۶۸؛ ابن‌ابی‌الحدید، ج‌۶، ص‌۲۹۵ـ۲۹۷، ج‌۱۵، ص‌۲۲۹</ref> در یکی از این مجالس، که حسنین نیز حضور داشتند، بین معاویه و عبداللّه مشاجره‌ای رخ داد و عبداللّه به بیان فضیلت علی (ع) و خاندانش پرداخت.<ref>نعمانی، ص‌۹۶ـ۹۷؛ طوسی، ص‌۱۳۷ـ۱۳۸</ref>
در مجالس معاویه بین [[عمرو بن عاص]] و [[یزید]] با عبدالله بن جعفر مفاخراتی صورت می‌گرفت<ref>ابن‌عساکر، ج‌۲۷، ص‌۲۶۵ـ۲۶۶، ۲۶۸؛ ابن‌ابی‌الحدید، ج‌۶، ص‌۲۹۵ـ۲۹۷، ج‌۱۵، ص‌۲۲۹</ref> در یکی از این مجالس، که حسنین نیز حضور داشتند، بین معاویه و عبداللّه مشاجره‌ای رخ داد و عبداللّه به بیان فضیلت علی (ع) و خاندانش پرداخت.<ref>نعمانی، ص‌۹۶ـ۹۷؛ طوسی، ص‌۱۳۷ـ۱۳۸</ref>


به گفته ابن ابی‌الحدید، چون امام حسن (ع) به [[شهادت]] رسید، [[مروان بن حکم|مروان]] از دفن وی در کنار مرقد [[پیامبر (ص)]] جلوگیری کرد. عبداللّه، [[امام حسین (ع)]] را [[سوگند]] داد تا از مشاجره با مروان بپرهیزد.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، ج‌۱۶، ص۵۰</ref>
به گفته ابن ابی‌الحدید، چون امام حسن (ع) به [[شهادت]] رسید، [[مروان بن حکم|مروان]] از دفن وی در کنار مرقد [[پیامبر (ص)]] جلوگیری کرد. عبداللّه، [[امام حسین (ع)]] را [[سوگند]] داد تا از مشاجره با مروان بپرهیزد.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، ج‌۱۶، ص۵۰</ref>
خط ۸۶: خط ۸۶:
===بیعت با عبدالله بن زبیر===
===بیعت با عبدالله بن زبیر===
[[پرونده:نقشه بقیع.jpg|بندانگشتی|250px|جایگاه قبر عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب در قبرستان بقیع]]
[[پرونده:نقشه بقیع.jpg|بندانگشتی|250px|جایگاه قبر عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب در قبرستان بقیع]]
به گزارش بلاذری بعد از مرگ [[یزید]]، عبداللّه‌ بن جعفر با [[عبداللّه‌ بن زبیر]] [[بیعت]] کرد.<ref>بلاذری ج‌۴، ص‌۳۹۱</ref> وی به دربار [[عبدالملک‌ بن مروان]] در [[دمشق]] نیز آمد و شد داشت<ref>ابن‌عساکر، ج‌۲۷، ص‌۲۴۸</ref>، اما مورد بی‌مهری او قرار گرفت و در اواخر عمر به تنگدستی گرفتار شد.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، ج‌۱۱، ص‌۲۵۵</ref>
به گزارش بلاذری بعد از مرگ [[یزید]]، عبدالله بن جعفر با [[عبدالله بن زبیر]] [[بیعت]] کرد.<ref>بلاذری ج‌۴، ص‌۳۹۱</ref> وی به دربار [[عبدالملک‌ بن مروان]] در [[دمشق]] نیز آمد و شد داشت<ref>ابن‌عساکر، ج‌۲۷، ص‌۲۴۸</ref>، اما مورد بی‌مهری او قرار گرفت و در اواخر عمر به تنگدستی گرفتار شد.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، ج‌۱۱، ص‌۲۵۵</ref>


عبداللّه‌بن جعفر چند سال از عمر خود را در [[بصره]] و [[کوفه]] و [[شام]] به‌ سر برد و سرانجام در [[مدینه]] اقامت گزید.<ref>خلیفةبن خیاط، ص‌۲۹، ۳۱</ref>
عبدالله بن جعفر چند سال از عمر خود را در [[بصره]] و [[کوفه]] و [[شام]] به‌ سر برد و سرانجام در [[مدینه]] اقامت گزید.<ref>خلیفةبن خیاط، ص‌۲۹، ۳۱</ref>


==خصوصیات فردی==
==خصوصیات فردی==
خط ۱۰۴: خط ۱۰۴:
==همسران و فرزندان==
==همسران و فرزندان==
[[پرونده:قبر منسوب به بلال حبشی در قبرستان باب الصغیر دمشق.jpg|بندانگشتی|قبر منسوب به [[بلال حبشی]] و مقام عبدالله بن جعفر در [[قبرستان باب الصغیر]] [[دمشق]]]]
[[پرونده:قبر منسوب به بلال حبشی در قبرستان باب الصغیر دمشق.jpg|بندانگشتی|قبر منسوب به [[بلال حبشی]] و مقام عبدالله بن جعفر در [[قبرستان باب الصغیر]] [[دمشق]]]]
عبداللّه‌ بن جعفر با [[زینب دختر علی‌ بن ابی‌طالب]] ازدواج کرد.<ref>ابن‌سعد،الطبقات‌الکبیر، ج۶، ص۴۶۱؛ برای فرزندان عبداللّه از زینب و دیگر اولاد عبداللّه نک:ابن‌سعد، الطبقات‌الکبیر، ج۶، ص۴۶۱ـ۴۶۲</ref> ثمره این ازدواج چهار فرزند پسر (علی، عباس، [[عون بن عبدالله بن جعفر|عون]]، [[محمد بن عبدالله بن جعفر|محمد]]) و یک دختر به نام ام کلثوم بود.<ref>ابن عساکر،اعلام النسا،ص۱۹۰;ریاحین الشریعه، ج۳، ص۴۱و ترجمه زینب کبری، ص۸۹</ref>
عبدالله بن جعفر با [[زینب دختر علی‌ بن ابی‌طالب]] ازدواج کرد.<ref>ابن‌سعد،الطبقات‌الکبیر، ج۶، ص۴۶۱؛ برای فرزندان عبداللّه از زینب و دیگر اولاد عبداللّه نک:ابن‌سعد، الطبقات‌الکبیر، ج۶، ص۴۶۱ـ۴۶۲</ref> ثمره این ازدواج چهار فرزند پسر (علی، عباس، [[عون بن عبدالله بن جعفر|عون]]، [[محمد بن عبدالله بن جعفر|محمد]]) و یک دختر به نام ام کلثوم بود.<ref>ابن عساکر،اعلام النسا،ص۱۹۰;ریاحین الشریعه، ج۳، ص۴۱و ترجمه زینب کبری، ص۸۹</ref>


عبدالله در زمان حیات زینب، با لیلا دختر مسعود نیز ازدواج کرد<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، بیروت: دار صادر، بی‌تا، ص۴۶۵.</ref>، و پس از درگذشت زینب، خواهر وی، ام کلثوم را به همسری گرفت.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، بیروت: دار صادر، بی‌تا، ص۴۶۳.</ref>
عبدالله در زمان حیات زینب، با لیلا دختر مسعود نیز ازدواج کرد<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، بیروت: دار صادر، بی‌تا، ص۴۶۵.</ref>، و پس از درگذشت زینب، خواهر وی، ام کلثوم را به همسری گرفت.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، بیروت: دار صادر، بی‌تا، ص۴۶۳.</ref>
خط ۱۴۱: خط ۱۴۱:
* مسعودی، مروج الذهب (بیروت).
* مسعودی، مروج الذهب (بیروت).
*مسعودی،مروج الذهب و معادن الجوهر، منشورات دارالهجره، قم،۱۴۰۴ق.
*مسعودی،مروج الذهب و معادن الجوهر، منشورات دارالهجره، قم،۱۴۰۴ق.
* محبوب مهدویان، «عبداللّه‌بن جعفربن ابی‌طالب» ، تاریخ اسلام، سال ۲، ش ۲، قم، تابستان ۱۳۸۰ق.
* محبوب مهدویان، «عبدالله بن جعفربن ابی‌طالب» ، تاریخ اسلام، سال ۲، ش ۲، قم، تابستان ۱۳۸۰ق.
*نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره ۱۳۸۲ق.
*نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره ۱۳۸۲ق.
* محمدبن ابراهیم نعمانی، کتاب الغیبة، چاپ فارس حسون کریم، قم ۱۴۲۲ق.
* محمدبن ابراهیم نعمانی، کتاب الغیبة، چاپ فارس حسون کریم، قم ۱۴۲۲ق.
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۸۰

ویرایش