کاربر ناشناس
نیشابور: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
اباصلت
imported>Mahdiemadi جز (علما و اشخاص مدفون خواجه اباصلت) |
imported>Mahdiemadi جز (اباصلت) |
||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
==علما و اشخاص معروف شیعی== | ==علما و اشخاص معروف شیعی== | ||
[[پرونده:فضل بن شاذان نیشابوری.jpg|بندانگشتی|250px|آرامگاه [[فضل بن شاذان نیشابوری]] در نیشابور]] | [[پرونده:فضل بن شاذان نیشابوری.jpg|بندانگشتی|250px|آرامگاه [[فضل بن شاذان نیشابوری]] در نیشابور]] | ||
===فضل بن شاذان نیشابوری=== | |||
{{اصلی|فضل بن شاذان نیشابوری}} | {{اصلی|فضل بن شاذان نیشابوری}} | ||
ابومحمد فضل بن شاذان بن خلیل اَزْدی نیشابوری (درگذشت [[سال ۲۶۰ هجری قمری|۲۶۰ق]])، [[کلام|متکلم]] و [[فقیه]] [[امامیه|امامی]] و از اصحاب [[امام هادی]](ع) و [[امام حسن عسکری (ع)]] است.<ref>طوسی، الرجال، ۱۳۸۰ق، ص۴۲۰؛ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ۱۳۴۸ش، ص۵۴۲ -۵۴۳؛ طوسی، الرجال، ۱۳۸۰ق، ص۴۳۴.</ref> پدر او نیز از محدّثان امامیه به شمار می‌آمد.<ref>نک: نجاشی،الرجال، ۱۴۰۷ق، ص۳۰۶؛ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ۱۳۴۸ش، جاهای مختلف</ref> | ابومحمد فضل بن شاذان بن خلیل اَزْدی نیشابوری (درگذشت [[سال ۲۶۰ هجری قمری|۲۶۰ق]])، [[کلام|متکلم]] و [[فقیه]] [[امامیه|امامی]] و از اصحاب [[امام هادی]](ع) و [[امام حسن عسکری (ع)]] است.<ref>طوسی، الرجال، ۱۳۸۰ق، ص۴۲۰؛ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ۱۳۴۸ش، ص۵۴۲ -۵۴۳؛ طوسی، الرجال، ۱۳۸۰ق، ص۴۳۴.</ref> پدر او نیز از محدّثان امامیه به شمار می‌آمد.<ref>نک: نجاشی،الرجال، ۱۴۰۷ق، ص۳۰۶؛ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ۱۳۴۸ش، جاهای مختلف</ref> | ||
ابن شاذان در [[بغداد]] از مشایخی چون [[محمد بن ابی عمیر]] (وفات [[سال ۲۱۷ هجری قمری|۲۱۷ق]]) بهره برد و با [[حسن بن علی بن فضّال]] آشنا گردید.<ref>نک: نجاشی،الرجال، ۱۴۰۷ق، ص۳۴؛ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ۱۳۴۸ش، ص۵۱۵، ۵۹۱ -۵۹۲</ref> ابن شاذان سپس به [[کوفه]] رفت و در آنجا از مشایخی چون [[حسن بن محبوب]]، احمد بن محمد بن ابی نصر، [[صفوان بن یحیی]] و [[نصر بن مزاحم منقری]] بهره جست.<ref>نک: نجاشی،الرجال، ۱۴۰۷ق، ص۳۴؛ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ۱۳۴۸ش، ص۵۱۵، ۵۹۱ -۵۹۲؛ ابن شاذان، مختصر اثبات الرجعة، ص۲۰۸، ۲۰۹، ۲۱۳؛ طوسی، الغیبه، ۱۳۹۸ق، ص۲۷۱</ref> وی سپس به نیشابور بازگشت؛ اما در زمان حکومت [[عبدالله بن طاهر]] بر [[خراسان]]، از نیشابور تبعید شد.<ref>طوسی، اختیار معرفه الرجال، ۱۳۴۸ش، ص۵۳۹ -۵۴۰</ref> وی سرانجام در اواخر ۲۵۹ق در بستر بیماری افتاد و در اوایل ۲۶۰ق درگذشت<ref>نک: طوسی، اختیار معرفه الرجال، ۱۳۴۸ش، ص۵۳۸، ۵۴۳</ref> و مقبره وی هم اکنون در نیشابور باقی است. | ابن شاذان در [[بغداد]] از مشایخی چون [[محمد بن ابی عمیر]] (وفات [[سال ۲۱۷ هجری قمری|۲۱۷ق]]) بهره برد و با [[حسن بن علی بن فضّال]] آشنا گردید.<ref>نک: نجاشی،الرجال، ۱۴۰۷ق، ص۳۴؛ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ۱۳۴۸ش، ص۵۱۵، ۵۹۱ -۵۹۲</ref> ابن شاذان سپس به [[کوفه]] رفت و در آنجا از مشایخی چون [[حسن بن محبوب]]، احمد بن محمد بن ابی نصر، [[صفوان بن یحیی]] و [[نصر بن مزاحم منقری]] بهره جست.<ref>نک: نجاشی،الرجال، ۱۴۰۷ق، ص۳۴؛ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ۱۳۴۸ش، ص۵۱۵، ۵۹۱ -۵۹۲؛ ابن شاذان، مختصر اثبات الرجعة، ص۲۰۸، ۲۰۹، ۲۱۳؛ طوسی، الغیبه، ۱۳۹۸ق، ص۲۷۱</ref> وی سپس به نیشابور بازگشت؛ اما در زمان حکومت [[عبدالله بن طاهر]] بر [[خراسان]]، از نیشابور تبعید شد.<ref>طوسی، اختیار معرفه الرجال، ۱۳۴۸ش، ص۵۳۹ -۵۴۰</ref> وی سرانجام در اواخر ۲۵۹ق در بستر بیماری افتاد و در اوایل ۲۶۰ق درگذشت<ref>نک: طوسی، اختیار معرفه الرجال، ۱۳۴۸ش، ص۵۳۸، ۵۴۳</ref> و مقبره وی هم اکنون در نیشابور باقی است. | ||
===اباصلت هروی=== | |||
عبدالسلام بن صالح مشهور به خواجه اباصلت هِرَوی از یاران امام رضا | عبدالسلام بن صالح مشهور به [[اباصلت هروی|خواجه اباصلت هِرَوی]] از [[الگو:یاران امام رضا علیه السلام| یاران امام رضا]]، از محدثان و متکلمان شیعه است.<ref>شانه‌چی، «اباصلت هروی»، نامه آستان قدس، ۱۳۴۰ش، ص۵۶.</ref> او در جریان ورود امام رضا به خراسان به این منطقه آمد و از ملازمان امام شد. اباصلت از راویان [[حدیث سلسلةالذهب]]<ref>شانه‌چی، «اباصلت هروی»، نامه آستان قدس، ۱۳۴۰ش، ص۵۹.</ref> است. او کتابی درباره چگونگی [[شهادت امام رضا]] به دست [[مأمون]] تألیف کرده است.<ref>نجاشی، رجال، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۶۱.</ref> | ||
===حاکم نیشابوری=== | |||
==اماکن مهم== | ==اماکن مهم== | ||