سوره قصص: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی از [[اهل سنت]] نزول آیه ۵۶ سوره قصص «إِنَّک لَا تَهْدِی مَنْ أَحْبَبْتَ وَلَٰکنَّ اللَّهَ یهْدِی مَن یشَاءُ...؛در حقیقت، تو هر که را دوست داری نمی‌توانی راهنمایی کنی، لیکن خداست که هر که را بخواهد راهنمایی می‌کند...» را در هنگام مرگ [[ابوطالب]] دانسته‌اند؛ هنگامی که [[پیامبر اسلام(ص)]] از او خواست [[لا اله الا الله]] بگوید تا او را [[شفاعت]] کند ولی ابوطالب به خاطر اصرار [[ابوجهل]] و عبدالله بن ابی‌امیه بر ماندن بر آیین [[عبدالمطلب]]، گفت بر آیین عبدالمطلب می‌مانم.<ref>واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱، ص۳۴۷.</ref> در مقابل [[تفسیر مجمع البیان]] این [[روایت]] اهل سنت را صحیح نمی‌داند؛ چراکه اگر بنا بر نظر اهل سنت [[خداوند]] کفر ابوطالب را خواسته و پیامبر ایمان او را، میان اراده خدا با اراده رسول خدا مخالفت وجود خواهد داشت و این برای پیامبر اسلام شایسته نیست؛ افزون بر این به اجماع [[اهل بیت(ع)]] ابوطالب [[مؤمن]] از دنیا رفت و عدم اظهار علنی ایمانش را به این دلیل دانسته‌اند که بتواند از نیرنگ‌ها و دشمنی‌ها علیه پیامبر جلوگیری کند و واسطه برای اصلاح [[مشرکان]] شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ح۷، ص۴۰۶.</ref>

در دیگر کتاب‌های تفسیری نیز نزول این [[آیه]] را ناظر بر اصرار پیامبر(ص) بر ایمان آوردن قومش و به ویژه خویشان نزدیک دانسته‌اند و نزول آن را درباره ابوطالب به دلیل وجود روایاتی مبنی بر ایمان او مردود می‌دانند.<ref>طوسی، التبیان،‌دار احیا التراث العربی، ج۸، ص۱۶۴؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۶، ص۵۷؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۶، ص۱۲۰-۱۲۵</ref>