کاربر ناشناس
حارث بن عبدالله همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mahboobi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
| پانویس = | | پانویس = | ||
}} | }} | ||
'''حارث‌بن عبداللّه همْدانی'''، یا حارث اعور، [[تابعی]] [[کوفه|کوفی]] | '''حارث‌بن عبداللّه همْدانی'''، یا حارث اعور، [[تابعی]] [[کوفه|کوفی]]، از اصحاب [[امام علی (ع)]] و از نخستین بیعت‌کنندگان با ایشان در [[مدینه]] بوده بود. حارث اعور احادیث و خطبه‌های [[امام علی|امیرمؤمنان (ع)]] را مکتوب می‌کرده و به نوشته [[محمد تقی شوشتری|شوشتری]]، او نخستین گردآورنده خطبه‌های امام علی (ع) است. | ||
روایات بسیاری به نقل از حارث در کتاب‌های [[شیعه]] و [[اهل سنّت]] آمده است. وی از امام علی(ع)، [[عبدالله بن مسعود]] و [[زید بن ثابت]] حدیث نقل کرده و بسیاری از او حدیث نقل کرده‌اند. [[ذهبی]] از حارث با عناوینی چون علامه، [[فقه|فقیه]]، امام و کثیرالعلم یاد کرده است. | |||
روایات بسیاری به نقل از | |||
ذهبی از حارث با عناوینی چون علامه، [[فقه|فقیه]]، امام و کثیرالعلم یاد کرده | |||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
=== نسب=== | === نسب=== | ||
نسب کامل وی حارث‌بن عبداللّه‌بن کعب‌بن اسدبن خالد (یخلُد) بن حوث است.<ref>ابن‌سعد، ج۶، ص۱۶۸؛ طبری، ص۶۶۲</ref> نام او را حرث نیز نقل کرده‌اند.<ref>ابن‌حنبل، مسند الامام احمدبن حنبل، ج۱، صص۹۱، ۱۰۷، ۱۳۳، ۴۶۴؛ محمدبن ادریس شافعی، الامّ ج۷، ص۱۴، که از حرث اعور نام برده اما او را مجهول خوانده است؛ مسلم‌بن حجاج، کتاب الکنی، ص ۱۱۶؛ شوشتری، قاموس‌الرجال، ج ۳، صص ۱۱-۱۳.</ref> | نسب کامل وی حارث‌بن عبداللّه‌بن کعب‌بن اسدبن خالد (یخلُد) بن حوث است.<ref>ابن‌سعد، ج۶، ص۱۶۸؛ طبری، ص۶۶۲</ref> نام او را حرث نیز نقل کرده‌اند.<ref>ابن‌حنبل، مسند الامام احمدبن حنبل، ج۱، صص۹۱، ۱۰۷، ۱۳۳، ۴۶۴؛ محمدبن ادریس شافعی، الامّ ج۷، ص۱۴، که از حرث اعور نام برده اما او را مجهول خوانده است؛ مسلم‌بن حجاج، کتاب الکنی، ص ۱۱۶؛ شوشتری، قاموس‌الرجال، ج ۳، صص ۱۱-۱۳.</ref> در برخی منابع نام پدر وی عبید آمده است.<ref>بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، ج ۱، قسم ۲، ص ۲۷۳؛ بخاری، التاریخ الصغیر، ج ۱، ص ۱۸۴؛ ابن‌ابی‌حاتم، کتاب الجرح و التعدیل ج ۳، ص ۷۸</ref> | ||
در برخی منابع نام پدر وی عبید آمده است.<ref>بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، ج ۱، قسم ۲، ص ۲۷۳؛ بخاری، التاریخ الصغیر، ج ۱، ص ۱۸۴؛ ابن‌ابی‌حاتم، کتاب الجرح و التعدیل ج ۳، ص ۷۸</ref> | |||
حارث به شاخه | حارث به شاخه حوث از [[قبیله همدان|قبیله هَمدان]] منسوب است.<ref>ابن کلبی، نسب مَعَدّ و الیمن الکبیر ج ۲، ص ۲۵۱؛ ابن سعد، ج ۶، ص ۱۶۸؛ طبری، ص ۶۶۲؛ شوشتری، قاموس‌الرجال، ج ۳، ص ۱۴؛ بخاری، التاریخ الصغیر، ج ۱، ص ۱۸۴: خونی؛ و یوسف بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج ۵، ص ۲۴۵؛ حوتی، که هر دو خطا به نظر می‌رسد.</ref> برخی نیز او را خارَفی/ خارِفی دانسته‌اند،<ref>بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، ج ۱، قسم ۲، ص ۲۷۳؛ ابن ابی حاتم، کتاب الجرح و التعدیل ج ۳، ص ۷۳؛ سمعانی، ج ۲، ص ۳۰۵؛ یوسف بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج ۵، ص ۲۴۴</ref> که ظاهراً تصحیف حوثی است؛<ref>شوشتری، قاموس‌الرجال، ج ۳، ص ۱۱؛ مدرسی طباطبائی، ج ۱، ص ۴۵</ref> چه، خارف تیره دیگری از قبیله همدان است. <ref>ابن‌کلبی، نسب مَعَدّ و الیمن الکبیر ج ۲، ص ۲۵۱</ref> نسبت خارفی در برخی منابع رجالی شیعی به حالقی یا حالفی تصحیف شده است. مزی<ref>محمد بن حسن طوسی، رجال الطوسی، ۱۴۱۵، ص ۶۰؛ خوئی، ج ۴، ص ۲۱۰. یوسف بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج ۵، ص ۲۴۵</ref> به خطا، از [[یحیی‌بن معین]] نقل کرده است که برخی اصل حارث را نه از همْدان بلکه از [[ایران]] می‌دانستند، زیرا در [[تاریخ یحیی‌بن معین]]<ref>یحیی بن معین، تاریخ یحیی‌بن معین، روایة عباس‌بن محمدبن حاتم دوری ج ۱، ص ۳۵۹</ref> این مطلب درباره [[مُرّه همدانی]] گفته شده است. [[مدرسی طباطبائی]]<ref>روایت دوری، ج ۱، ص ۳۵۹</ref> نیز، بر مبنای همین خطا، چنین نتیجه گرفته که ذکر حارث در کتاب [[تاریخ جرجان]] [[حمزةبن یوسف سهمی]] <ref>حمزةبن یوسف سهمی تاریخ جرجان، ص ۲۰۰؛ روایت دوری، ج ۱، ص ۲۰۰</ref> با نسبت جرجانی، تحریف نسب او (حوثی) بوده است. | ||
قبیله همدان از [[قبایل یمنی]] بودند که پس از تأسیس شهر [[کوفه]] در سال ۱۷ ه.ق. به این شهر کوچانده شدند و در آنجا سکنا گزیدند؛ <ref>سمعانی، ج ۵، ص ۶۴۷؛ علی سامی نشار، نشأة الفکر الفلسفی فی الاسلام، ج ۳، ص ۲۱۷</ref> ازاین‌رو، تا پیش از این زمان، اطلاعی از زندگی حارث در دست نیست. | قبیله همدان از [[قبایل یمنی]] بودند که پس از تأسیس شهر [[کوفه]] در سال ۱۷ ه.ق. به این شهر کوچانده شدند و در آنجا سکنا گزیدند؛ <ref>سمعانی، ج ۵، ص ۶۴۷؛ علی سامی نشار، نشأة الفکر الفلسفی فی الاسلام، ج ۳، ص ۲۱۷</ref> ازاین‌رو، تا پیش از این زمان، اطلاعی از زندگی حارث در دست نیست. | ||
===کنیه=== | ===کنیه=== | ||
کنیه حارث، ابوزهیر بود <ref>یحیی‌بن معین، تاریخ یحیی‌بن معین، روایة عباس‌بن محمدبن حاتم دوری ج ۱، ص ۲۱۸؛ بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، ج ۲، ص ۲۷۳؛ مسلم‌بن حجاج، کتاب الکنی، ص ۱۱۶.</ref> و چون فقط یک چشم داشت به اَعوَر شهرت یافت.<ref>سمعانی، ج ۱، ص ۱۹۲.</ref> | کنیه حارث، ابوزهیر بود <ref>یحیی‌بن معین، تاریخ یحیی‌بن معین، روایة عباس‌بن محمدبن حاتم دوری ج ۱، ص ۲۱۸؛ بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، ج ۲، ص ۲۷۳؛ مسلم‌بن حجاج، کتاب الکنی، ص ۱۱۶.</ref> و چون فقط یک چشم داشت به اَعوَر شهرت یافت.<ref>سمعانی، ج ۱، ص ۱۹۲.</ref> در منابع گاه از حارث اعور، بدون ذکر نام پدرش، یاد شده که موجب گردیده است برخی رجالیان او را [[حارث‌بن قیس]]، برخی [[حارث‌بن عبداللّه]] و برخی [[حارث‌بن غیث]] بدانند، هر چند که به احتمال زیاد، حارث اعور همان حارث بن عبداللّه اعور است.<ref>مامقانی، تنقیح‌المقال فی علم‌الرجال، ج ۱۷، صص ۵۰ ـ ۶۰؛ شوشتری، قاموس‌الرجال، ج ۳، صص ۱۳، ۴۷۴۸؛ حلّی، خلاصه القوال فی معرفه الرجال، ص ۱۲۲-۱۲۳؛ تفرشی، نقد الرجال، ج ۱، صص ۳۸۱، ۳۸۸ ـ ۳۸۹؛ عنایةالله قهپائی، مجمع الرجال ج ۲، ص ۶۸؛ امین، ج ۴، ص ۳۰۱.</ref> | ||
در منابع گاه از حارث اعور، بدون ذکر نام پدرش، یاد شده که موجب گردیده است برخی رجالیان او را [[حارث‌بن قیس]]، برخی [[حارث‌بن عبداللّه]] و برخی [[حارث‌بن غیث]] بدانند، هر چند که به احتمال زیاد، حارث اعور همان حارث بن عبداللّه اعور است.<ref>مامقانی، تنقیح‌المقال فی علم‌الرجال، ج ۱۷، صص ۵۰ ـ ۶۰؛ شوشتری، قاموس‌الرجال، ج ۳، صص ۱۳، ۴۷۴۸؛ حلّی، خلاصه القوال فی معرفه الرجال، ص ۱۲۲-۱۲۳؛ تفرشی، نقد الرجال، ج ۱، صص ۳۸۱، ۳۸۸ ـ ۳۸۹؛ عنایةالله قهپائی، مجمع الرجال ج ۲، ص ۶۸؛ امین، ج ۴، ص ۳۰۱.</ref> | |||
=== خاندان و فرزندان حارث === | === خاندان و فرزندان حارث === | ||
از خاندان و فرزندان حارث اطلاع دقیقی در دست نیست. [[ابن‌عساکر]]،<ref>ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۳۴، ص۲۶۵</ref> به نقل از واقدی، از فردی به نام [[عبدالرحمان‌بن حارث‌بن عبداللّه همدانی کوفی]] یاد کرده که در سال ۴۳ هجری، به همراه [[عبدالرحمان بن خالد بن ولید]]، در فتوحات شرکت داشته و چون از خبره‌ترین افراد در حساب بوده است، او را بر کار غنایم گمارده بودند. او سهمی را که از غنایم برایش در نظر گرفته بودند نپذیرفت. ظاهرآ این فرد پسر حارث بوده و اوصافی که از او ذکر شده، از جمله اینکه بر علم حساب تسلط داشته، شاهدی بر این مدعاست. | |||
همچنین [[سعید بن عمرو]] (برادرزاده حارث) یکی از راویان وی بوده است.<ref>علی‌بن عمر دارقطنی، العلل الواردة فی الاحادیث النبوی ج۳، ص۱۳۷؛ یوسف بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۵، ص۲۴۵.</ref> یکی از نوادگان او، به نام [[حارث‌بن محمدبن حارث]]، نیز از راویان [[شیعه]] بوده است.<ref>ابن بسطام (حسین‌بن بسطام) و ابن بسطام (عبدالله بن بسطام)، طب الائمة علیهم‌السلام ص۵۸؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۵۹، ص۱۲۲</ref> | |||
یکی از نوادگان او، به نام [[حارث‌بن محمدبن حارث]]، نیز از راویان [[شیعه]] بوده است.<ref>ابن بسطام (حسین‌بن بسطام) و ابن بسطام (عبدالله بن بسطام)، طب الائمة علیهم‌السلام ص۵۸؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۵۹، ص۱۲۲</ref> | |||
[[شیخ بهائی]] و پدر وی، که از نسل حارث بوده‌اند، به حارثی و همْدانی ملقب شده‌اند. | [[شیخ بهائی]] و پدر وی، که از نسل حارث بوده‌اند، به حارثی و همْدانی ملقب شده‌اند. | ||
===وفات=== | ===وفات=== | ||
حارث اعور در سال ۶۵، در دوران [[عبدالله بن زبیر]]، در [[کوفه]] درگذشت.<ref>ابن‌سعد، ج ۶، ص ۱۶۹؛ طبری، ص ۶۶۳؛ قس مسعودی، ج ۳، ص ۲۹۷، که درگذشت او را سال ۶۶ و هم‌زمان با قیام توّابین ذکر کرده است.</ref> بنا به وصیت حارث، [[عبداللّه بن یزید خطمی]] (عامل [[ابن‌زبیر]] در [[کوفه]]) بر پیکر وی [[نماز میت|نماز]] گزارد.<ref>ابن‌سعد، ج ۶، ص ۱۶۹؛ بخاری، التاریخ الصغیر، ج ۱، ص ۱۸۳؛ طبری، ص ۶۶۳.</ref> این امر می‌تواند حاکی از همراهی حارث با [[زبیریان]] و اعتراض او به [[امویان]] باشد. | حارث اعور در سال ۶۵، در دوران [[عبدالله بن زبیر]]، در [[کوفه]] درگذشت.<ref>ابن‌سعد، ج ۶، ص ۱۶۹؛ طبری، ص ۶۶۳؛ قس مسعودی، ج ۳، ص ۲۹۷، که درگذشت او را سال ۶۶ و هم‌زمان با قیام توّابین ذکر کرده است.</ref> بنا به وصیت حارث، [[عبداللّه بن یزید خطمی]] (عامل [[ابن‌زبیر]] در [[کوفه]]) بر پیکر وی [[نماز میت|نماز]] گزارد.<ref>ابن‌سعد، ج ۶، ص ۱۶۹؛ بخاری، التاریخ الصغیر، ج ۱، ص ۱۸۳؛ طبری، ص ۶۶۳.</ref> این امر می‌تواند حاکی از همراهی حارث با [[زبیریان]] و اعتراض او به [[امویان]] باشد. | ||