کاربر ناشناس
تلقین میت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Pourrezaei (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} {{عالم پس از مرگ}} <ref group="یادداشت">علاّمه مجلسی رحمه اللّه فرموده:ا...» ایجاد کرد) |
imported>Pourrezaei جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{عالم پس از مرگ}} | {{عالم پس از مرگ}} | ||
<ref | '''تلقین میت''' یکی از [[مستحبات]] [[دفن]] [[میت]] است که بهتر است هم قبل از پوشاندن [[قبر]] و هم بعد از پوشاندن قبر و برگشتن [[تشییع جنازه|تشییع‌کنندگان]] انجام گیرد.<ref> العروة الوثقی، ج ۱، ص ۴۴۲ ۴۴۳</ref> هنگام [[احتضار]] هم تلقین اعتقادات مستحب است. الفاظی که در کتاب [[مفاتیح الجنان]] برای تلقین میت آورده شده از مجموع آنچه در [[روایات]] به آنها توصیه شده گرفته شده است. این عبارات برای خانمها و آقایان اندکی تفاوت دارد. | ||
==تاریخچه== | |||
این کار از زمان [[پیامبر اکرم(ص)]] رایج بود <ref group="یادداشت">از ابن عباس نقل شده که ایشان هنگام دفن فاطمه بنت اسد، مادر حضرت علی علیه‌السلام، بالای سر ایشان قرار گرفت و فرمود: «ای فاطمه! وقتی منکر و نکیر نزد تو آمدند و درباره پروردگارت از تو سؤال کردند، در جوابشان بگو: الله خدای من و محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله پیامبرم و اسلام دینم و قرآن کتابم است و فرزندم، امام و ولی من است». وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۱۷۶</ref> و پس از ایشان، ائمه(ع) شیوه و مفاد تلقین را به مردم آموزش دادند که در روایات متعدد آمده است.<ref group="یادداشت"> تلقینی که در آستانه [[مرگ]] در [[روایات]] بیان شده، بدین صورت است: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِیمُ الْکرِیمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِی الْعَظِیمُ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْأَرَضِینَ السَّبْعِ وَ مَا فِیهِنَّ وَ مَا بَینَهُنَّ وَ مَا تَحْتَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِین: یعنی هیچ معبودی نیست که در خور پرستش باشد جز ذات واجب الوجودی که مستجمع جمیع صفات کمالیه و حلیم و بردبار و کریم است، نیست معبودی جز خدای یگانه بلند مرتبه و عظیم الشأن منزّه و پاک میدانم پروردگار آسمانهای هفتگانه را و آنچه در آنهاست و آنچه در میان آنها و زیر آنها است و او پروردگار عرش عظیم است و درود بر فرستادگان الهی و حمد و ثنا مخصوص خداوند پروردگار عالمیان است». من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص: ۱۳۲</ref> | |||
رسول خدا(ص) فرمود: مردگانتان را پیش از مرگ با «لا إله إلّااللَّه» تلقین کنید، هر کس آخرین سخن زندگیش کلمه «لا إله الّا اللَّه» باشد داخل [[بهشت]] خواهد شد.<ref> من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص: ۱۳۲</ref> پس از شهادت به [[توحید]] و [[نبوت]] [[رسول کرم(ص)]]، شهادت به حقانیت تک تک [[ائمه(ع)]] نیز در تلقین بیان می‌شود.<ref> من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص: ۱۳۴، حدیث ۳۵۶</ref> | |||
البته توانایی بیان تلقینات برای همگان میسر نخواهد بود و کارهای گذشته انسان بر این مسأله اثرگذار است،<ref group="یادداشت">امام صادق علیه‌السلام فرمود: در زمان رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله مردی از اهل مدینه در حالت بیماری که با همان بیماری از دنیا رفت زبانش گرفته و بسته شد رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله بر او وارد شد و باو فرمود: بگو: «لا إله إلا اللَّه» بیمار نتوانست بگوید، پیامبر(ص) دوباره این سخن را باو تکرار کرد و باز آن شخص نتوانست، در این هنگام زنی بالای سر بیمار ایستاده بود رسول خدا(ص) باو فرمود: آیا این مرد مادرش زنده است؟ آن زن عرض کرد: آری یا رسول اللَّه من مادر اویم، رسول خدا(ص) باو فرمود: آیا تو از او راضی هستی یا خیر؟ عرضکرد: نه تنها راضی نیستم بلکه از او خشمگین هم هستم، رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله بآن زن فرمود: من مایلم که تو از او بگذری و راضی و خشنود شوی عرضکرد: یا رسول اللَّه من برای خشنودی خاطر شما از او راضی شدم، پس پیامبر(ص) به بیمار فرمود: بگو «لا إله إلا اللَّه» و او گفت: «لا إله إلّا اللَّه». من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص: ۱۳۲.</ref> به عبارتی شخص باید قابلیتی داشته باشد که تلقین برای او مؤثر واقع شود. | |||
==شیوه تلقین کردن== | |||
[[علامه مجلسی]] از مجموع روایاتی که در کتاب [[بحار الانوار]] نقل کرده است شیوه‌ای از تلقین که دربردارنده مجموع مضامین این [[روایات]] است انشاء کرده و [[شیخ عباس قمی]] همین مضمون را در ملحقات [[مفاتیح الجنان]] آورده است.<ref>[http://www.erfan.ir/farsi/mafatih593/%DA%A9%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA%20%D9%85%D9%81%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D8%AD%20%D8%A7%D9%84%D8%AC%D9%86%D8%A7%D9%86%20%D8%A8%D8%A7%20%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D9%87%20%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF%20%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86%20%D8%A7%D9%86%D8%B5%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D9%86%20-%20%D8%AA%D9%84%D9%82%DB%8C%D9%86%20%D9%85%DB%8C%D8%AA مفاتیح الجنان]</ref> شیوه این تلقین اینگونه است: | |||
بعد از آن که میت را در قبر گذاشتند، گره‌های [[کفن]] را باز کرده و صورت میت را روی خاک بگذارند و بالشی از خاک زیر سر او بسازند و پشت میت، خشت خام یا کلوخی بگذارند که میت به پشت برنگردد و پیش از آن که لحد را بپوشانند، دست بر شانه میت بگذارند و دهان را نزدیک گوش او برده و در حالی که او را تکان می‌دهند سه مرتبه بگویند: | |||
در | |||
===تلقین آقایان=== | |||
خدا | «اِسْمَعْ اِفْهَمْ یا فُلانَ بْنَ فُلان» و به جای فلان، اسم میت و پدرش را بگویند مثلًا اگر اسم او محمد و اسم پدرش علی است سه مرتبه بگویند: «اسْمَعْ افْهَمْ یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلی» | ||
پس از آن بگویند: | |||
«هَلْ انْتَ عَلَی الْعَهْدِ الَّذِی فَارَقْتَنا عَلَیهِ مِنْ شَهَادَةِ انْ لٰا إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَا شَریکَ لَهُ وَ انَّ مُحَمَّداً صَلّی اللّٰهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ سَیدُ النَّبِیینَ وَ خاتَمُ الْمُرْسَلِینَ و انَّ عَلِیاً أَمیرُ الْمُؤمِنینَ وَ سَیدُ الْوصِیینَ وَ امامٌ افْتَرَضَ اللّٰهُ طاعَتَهُ عَلَی الْعٰالَمِینَ وَ انَّ الْحَسَنَ وَ الْحُسَینَ وَ عَلِی بْنَ الْحُسَینِ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِی وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَی بْنَ جَعْفَرٍ وَ عَلِی بن مُوسیٰ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِی وَ عَلی بْنَ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنَ بْنَ عَلی وَ الْقٰائِمَ الْحُجَّةَ الْمَهْدِی صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَیهِمْ ائِمَّةُ الْمُؤمِنینَ وَ حُجَجُ اللّٰهِ عَلَی الْخَلْقِ أَجْمَعِینَ وَ ائِمَّتُکَ ائِمَّةُ هُدی بِکَ ابْرارٌ یا فُلانَ بْنَ فُلانٍ» و به جای فلان بن فلان اسم میت و پدرش را بگوید. | |||
و بعد بگوید: «اذا اتٰاکَ الْمَلَکٰانِ الْمُقَرَّبٰانِ رَسُولَینِ مِنْ عِندِ اللّٰهِ تَبٰارَکَ وَ تَعٰالَی وَ سَأَلاکَ عَنْ رَبِّکَ وَ عَنْ نَبِیکَ وَ عَنْ دِینکَ وَ عَنْ کِتابِکَ وَ عَنْ قِبْلَتِکَ وَ عَنْ ائِمَّتِکَ فَلا تَخَفْ وَ لا تَحْزَنْ وَ قُلْ فِی جَوابِهِما اللّٰهُ رَبّی وَ مُحَمَّدٌ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ نَبِیی وَ الإِسْلامُ دِینِی وَ الْقُرْآنُ کِتٰابِی وَ الْکَعْبَةُ قِبْلَتِی وَ امیرُ الْمُؤمِنینَ عَلِی بْنُ أبی طٰالِبٍ امٰامی وَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِی الُمجْتَبیٰ امٰامی وَ الْحُسَینُ بْنُ عَلِی الشَّهیدُ بِکَرْبَلاءَ امٰامِی وَ عَلِی زَینُ الْعٰابِدِینَ امَامِی وَ مُحَمَّدٌ البِاقِرُ امَامِی وَ جَعْفَرٌ الصّادِقُ امَامِی وَ مُوسَی الکاظِمُ إِمامی وَ عَلِی الرِّضٰا إِمامی و مُحَمَّدٌ الجَوادُ إِمامی و عَلی الْهَادِی امَامِی وَ الْحَسَنُ الْعَسْکَری امَامِی وَ الْحُجَّةُ الْمُنْتَظَرُ امٰامی هٰؤُلٰاءِ صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَیهِمْ أَجْمَعِینَ ائِمَّتِی وَ سَادَتِی وَ قَادَتِی وَ شُفَعَائِی بِهِمْ أَتَولَّی وَ مِنْ اعدائِهِمْ أَتَبَرَّأُ فِی الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ ثُمَّ اعْلَمْ یا فُلانَ بْنَ فُلان» و به جای فلان بن فلان اسم میت و پدرش را بگوید. | |||
بعد از آن بگوید: «انَّ اللّٰهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی نِعْمَ الرَّبُّ وَ انَّ مُحَمَّداً صَلَّی اللّٰهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ نِعْمَ الرَّسُولُ وَ انَّ عَلِی بْنَ أَبِی طالِبٍ وَ اوْلادَهُ الْمَعْصُومینَ الْأَئِمَّةَ الْاثْنَی عَشَرَ نِعْمَ الْأئِمَّةُ وَ انَّ مٰا جَاءَ بِهِ مُحَمَّدٌ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ حَقٌ وَ انَّ الْمَوْتَ حَقٌ وَ سُؤٰالَ مُنْکَرٍ وَ نَکیرٍ فِی القَبْرِ حَقٌّ وَ الْبَعْثَ حَقٌّ النُّشُورَ حَقٌّ وَ الصِّرٰاطَ حَقٌّ وَ الْمِیزٰانَ حَقٌّ وَ تَطٰایرَ الْکُتُبِ حَقٌّ وَ انَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ وَ النّٰارَ حَقُّ وَ انَّ السَّاعَةَ آتِیةٌ لا رَیبَ فِیهَا وَ انَّ اللّٰهَ یبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ» | |||
پس بگوید: «أَ فَهِمْتَ یا فُلانُ» و به جای فلان، اسم میت را بگوید پس از آن بگوید: | |||
«ثَبَّتَکَ اللّٰهُ بِالْقَولِ الثَّابِتِ وَ هَداک اللّٰهُ إِلَی صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ عَرَّفَ اللّٰهُ بَینَکَ وَ بَینَ اوْلیٰائِکَ فی مُسْتَقَرٍّ مِنْ رَحْمَتِهِ» پس بگوید: «اللّٰهُمَّ جَافِ الْأَرْضَ عَنْ جَنْبَیهِ وَ اصْعَدْ بِرُوحِهِ الَیکَ وَ لَقِّهِ مِنکَ بُرهَاناً اللّٰهُمَّ عَفوَکَ عَفْوَک» | |||
===تلقین بانوان=== | |||
در صورتی که میت زن باشد سه بار گفته می‌شود: | |||
«اِسْمَعِی، اِفْهَمِی یٰا فُلٰانَةَ ابْنَةَ فُلٰانٍ» و به جای «فُلٰانَةَ» نام میت و به جای فلان نام پدرش را بگوید. | |||
پس از آن بگویند: | |||
«هَلْ أنْتِ عَلَی الْعَهْدِ الَّذِی فَارَقْتِنا عَلَیهِ مِنْ شَهَادَةِ انْ لٰا إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَا شَریکَ لَهُ وَ انَّ مُحَمَّداً صَلّی اللّٰهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ سَیدُ النَّبِیینَ وَ خاتَمُ الْمُرْسَلِینَ و انَّ عَلِیاً أَمیرُ الْمُؤمِنینَ وَ سَیدُ الْوصِیینَ وَ امامٌ افْتَرَضَ اللّٰهُ طاعَتَهُ عَلَی الْعٰالَمِینَ وَ انَّ الْحَسَنَ وَ الْحُسَینَ وَ عَلِی بْنَ الْحُسَینِ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِی وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَی بْنَ جَعْفَرٍ وَ عَلِی بن مُوسیٰ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِی وَ عَلی بْنَ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنَ بْنَ عَلی وَ الْقٰائِمَ الْحُجَّةَ الْمَهْدِی صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَیهِمْ ائِمَّةُ الْمُؤمِنینَ وَ حُجَجُ اللّٰهِ عَلَی الْخَلْقِ أَجْمَعِینَ وَ ائِمَّتُکِ ائِمَّةُ هُدی بِکَ ابْرارٌ یا فُلانَةَ بِنتَ فُلانٍ» و به جای فلانه بنت فلان، نام میت و پدرش را بگوید. | |||
و بعد بگوید: «اذا اتٰاکِ الْمَلَکٰانِ الْمُقَرَّبٰانِ رَسُولَینِ مِنْ عِندِ اللّٰهِ تَبٰارَکَ وَ تَعٰالَی وَ سَأَلاکِ عَنْ رَبِّکِ وَ عَنْ نَبِیکِ وَ عَنْ دِینِکِ وَ عَنْ کِتابِکِ وَ عَنْ قِبْلَتِکِ وَ عَنْ ائِمَّتِکِ فَلا تَخَافی وَ لا تَحْزَنی وَ قُولی فِی جَوابِهِما اللّٰهُ رَبّی وَ مُحَمَّدٌ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ نَبِیی وَ الإِسْلامُ دِینِی وَ الْقُرْآنُ کِتٰابِی وَ الْکَعْبَةُ قِبْلَتِی وَ امیرُ الْمُؤمِنینَ عَلِی بْنُ أبی طٰالِبٍ امٰامی وَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِی الُمجْتَبیٰ امٰامی وَ الْحُسَینُ بْنُ عَلِی الشَّهیدُ بِکَرْبَلاءَ امٰامِی وَ عَلِی زَینُ الْعٰابِدِینَ امَامِی وَ مُحَمَّدٌ البِاقِرُ امَامِی وَ جَعْفَرٌ الصّادِقُ امَامِی وَ مُوسَی الکاظِمُ إِمامی وَ عَلِی الرِّضٰا إِمامی و مُحَمَّدٌ الجَوادُ إِمامی و عَلی الْهَادِی امَامِی وَ الْحَسَنُ الْعَسْکَری امَامِی وَ الْحُجَّةُ الْمُنْتَظَرُ امٰامی هٰؤُلٰاءِ صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَیهِمْ أَجْمَعِینَ ائِمَّتِی وَ سَادَتِی وَ قَادَتِی وَ شُفَعَائِی بِهِمْ أَتَولَّی وَ مِنْ اعدائِهِمْ أَتَبَرَّأُ فِی الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ ثُمَّ اعْلَمی یا فُلانَةَ بْنَ فُلان» و به جای فلانة بن فلان اسم میت و پدرش را بگوید. | |||
بعد از آن بگوید: «انَّ اللّٰهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی نِعْمَ الرَّبُّ وَ انَّ مُحَمَّداً صَلَّی اللّٰهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ نِعْمَ الرَّسُولُ وَ انَّ عَلِی بْنَ أَبِی طالِبٍ وَ اوْلادَهُ الْمَعْصُومینَ الْأَئِمَّةَ الْاثْنَی عَشَرَ نِعْمَ الْأئِمَّةُ وَ انَّ مٰا جَاءَ بِهِ مُحَمَّدٌ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ حَقٌ وَ انَّ الْمَوْتَ حَقٌ وَ سُؤٰالَ مُنْکَرٍ وَ نَکیرٍ فِی القَبْرِ حَقٌّ وَ الْبَعْثَ حَقٌّ النُّشُورَ حَقٌّ وَ الصِّرٰاطَ حَقٌّ وَ الْمِیزٰانَ حَقٌّ وَ تَطٰایرَ الْکُتُبِ حَقٌّ وَ انَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ وَ النّٰارَ حَقُّ وَ انَّ السَّاعَةَ آتِیةٌ لا رَیبَ فِیهَا وَ انَّ اللّٰهَ یبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ» | |||
پس بگوید: «أَ فَهِمْتِ یا فُلانَةُ» و به جای فلانه، اسم میت را بگوید پس از آن بگوید: | |||
«ثَبَّتَکِ اللّٰهُ بِالْقَولِ الثَّابِتِ وَ هَداکِ اللّٰهُ إِلَی صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ عَرَّفَ اللّٰهُ بَینَکِ وَ بَینَ اوْلیٰائِکِ فی مُسْتَقَرٍّ مِنْ رَحْمَتِهِ» پس بگوید: «اللّٰهُمَّ جَافِ الْأَرْضَ عَنْ جَنْبَیها وَ اصْعَدْ بِرُوحِها الَیکَ وَ لَقِّها مِنکَ بُرهَاناً اللّٰهُمَّ عَفوَکَ عَفْوَک».<ref> توضیح المسائل (محشّٰی - امام خمینی)، ج۱، ص ۳۴۴</ref> | |||
== یادداشت‌ها == | |||
{{پانویس|گروه="یادداشت"|اندازه=کوچک}} | |||
==پانویس== | |||
{{پانویس|۲}} | |||
==منابع== | |||
* شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، مؤسسه آل البیت(ع)، قم، چاپ اول، ۱۴۹۰ ق. | |||
* طباطبایی یزدی، سیدمحمدکاظم، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ ق. | |||
* امام خمینی، سید روح اللّٰه، توضیح المسائل (محشّٰی - امام خمینی)، ج۱، ص ۳۴۴، دفتر انتشارات اسلامی، قم، ایران، هشتم، ۱۴۲۴ ه ق. | |||
* شیخ صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، نشر صدوق، ۱۳۶۷ش | |||
[[رده:برزخ]] | |||
[[رده:مستحبات دفن]] | |||