Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
فضایل امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←فضایل قرآنی
جز (←فضایل قرآنی) |
|||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
فضایل قرآنی، آیاتی از [[قرآن]] هستند که درباره امام علی(ع) [[نزول قرآن|نازل]] شده‌اند یا امام علی(ع) مصداق آنها معرفی شده است. از [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]] نقل شده است آن مقدار از قرآن كه درباره على(ع) نازل شده، درباره هيچ‌كس نازل نشده است.<ref> ابن‌منظور، مختصر تاریخ دمشق، ۱۴۰۲ق، ج۱۸، ص۱۱.</ref> همچنین ابن‌عباس از رسول خدا(ص) نقل کرده [[خدا]] آیه‌ای را نازل نکرد که در آن «یا أیها الذین آمنوا» باشد، مگر آنکه علی در رأس مؤمنان و امیر آنان است.<ref> حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۶۳-۷۱؛ شبلنجی، نورالابصار، الشریف الرضی، ج۱، ص۱۵۹.</ref> او نزول بیش از ۳۰۰ آیه را در مدح علی(ع) دانسته است.<ref> گنجی شافعی، کفایة الطالب، ۱۴۰۴ق، ص۲۳۱؛ قندوزی، ینابیع المودة، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۳۳۷.</ref> برخی از فضایل قرآنی امام علی عبارت‌اند از: | فضایل قرآنی، آیاتی از [[قرآن]] هستند که درباره امام علی(ع) [[نزول قرآن|نازل]] شده‌اند یا امام علی(ع) مصداق آنها معرفی شده است. از [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]] نقل شده است آن مقدار از قرآن كه درباره على(ع) نازل شده، درباره هيچ‌كس نازل نشده است.<ref> ابن‌منظور، مختصر تاریخ دمشق، ۱۴۰۲ق، ج۱۸، ص۱۱.</ref> همچنین ابن‌عباس از رسول خدا(ص) نقل کرده [[خدا]] آیه‌ای را نازل نکرد که در آن «یا أیها الذین آمنوا» باشد، مگر آنکه علی در رأس مؤمنان و امیر آنان است.<ref> حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۶۳-۷۱؛ شبلنجی، نورالابصار، الشریف الرضی، ج۱، ص۱۵۹.</ref> او نزول بیش از ۳۰۰ آیه را در مدح علی(ع) دانسته است.<ref> گنجی شافعی، کفایة الطالب، ۱۴۰۴ق، ص۲۳۱؛ قندوزی، ینابیع المودة، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۳۳۷.</ref> برخی از فضایل قرآنی امام علی عبارت‌اند از: | ||
* [[آیه ولایت]]: آیه ۵۵ [[سوره مائده]] که می‌گوید [[خدا]]، پیامبر(ص) و کسانی که [[نماز]] را برپا می‌دارند و در حال [[رکوع]] [[زکات]] می‌دهند، بر مردم ولایت دارند.<ref>سوره مائده، آيه۵۵.</ref> مفسران شیعه و سنی، [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آيه را [[خاتم‌بخشی|ماجرای خاتم‌بخشی]] حضرت علی(ع) دانسته‌اند که در حال [[رکوع]]، انگشتر خود را به [[فقیر]] بخشید.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۶، ص۲۵؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۹۳؛ حسکانی، شواهدالتنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۰۹-۲۳۹.</ref> | * [[آیه ولایت]]: آیه ۵۵ [[سوره مائده]] که می‌گوید [[خدا]]، پیامبر(ص) و کسانی که [[نماز]] را برپا می‌دارند و در حال [[رکوع]] [[زکات]] می‌دهند، بر مردم ولایت دارند.<ref>سوره مائده، آيه۵۵.</ref> مفسران شیعه و سنی، [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آيه را [[خاتم‌بخشی|ماجرای خاتم‌بخشی]] حضرت علی(ع) دانسته‌اند که در حال [[رکوع]]، [[انگشتر]] خود را به [[فقیر]] بخشید.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۶، ص۲۵؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۹۳؛ حسکانی، شواهدالتنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۰۹-۲۳۹.</ref> | ||
* [[آیه لیلة المبیت|آیه شراء]]: آیه ۲۰۷ [[سوره بقره]]، کسانی را ستوده است که حاضرند جان خود را در ازای به‌دست‌آوردن رضایت خداوند فدا کنند.<ref>سوره بقره، آیه ۲۰۷.</ref> به‌گفته [[ابن ابی‌الحدید|ابن‌ابی‌الحدید]] عالم معتزلی، همه [[تفسیر قرآن|مفسران]] بر این باورند که این آیه در فضیلت امام علی(ع) نازل شده است.<ref> ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۳، ص۲۶۲.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] نوشته است: که طبق روایات این آیه درباره [[لیلة المبیت|ماجرای لیلة المَبیت]] نازل شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۱۰۰.</ref> در لیلة المبیت [[شرک|مشرکان]] قصد داشتند به خانه پیامبر اسلام(ص) در [[مکه]] حمله کنند و او را به قتل برسانند. در این شب، امام علی(ع) برای حفظ جان پیامبر در بستر او خوابید.<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۴۶۶-۴۶۷.</ref> | * [[آیه لیلة المبیت|آیه شراء]]: آیه ۲۰۷ [[سوره بقره]]، کسانی را ستوده است که حاضرند جان خود را در ازای به‌دست‌آوردن رضایت خداوند فدا کنند.<ref>سوره بقره، آیه ۲۰۷.</ref> به‌گفته [[ابن ابی‌الحدید|ابن‌ابی‌الحدید]] عالم معتزلی، همه [[تفسیر قرآن|مفسران]] بر این باورند که این آیه در فضیلت امام علی(ع) نازل شده است.<ref> ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۳، ص۲۶۲.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] نوشته است: که طبق روایات این آیه درباره [[لیلة المبیت|ماجرای لیلة المَبیت]] نازل شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۱۰۰.</ref> در لیلة المبیت [[شرک|مشرکان]] قصد داشتند به خانه پیامبر اسلام(ص) در [[مکه]] حمله کنند و او را به قتل برسانند. در این شب، امام علی(ع) برای حفظ جان پیامبر در بستر او خوابید.<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۴۶۶-۴۶۷.</ref> | ||
* [[آیه تبلیغ]]: آیه ۶۷ [[سوره مائده]] است که براساس آن، پیامبر اسلام(ص) موظف شد پیامی را به مردم ابلاغ کند که اگر در رساندن آن کوتاهی کند، رسالت پیامبریِ خود را به‌انجام نرسانده است.<ref> سوره مائده، آیه۶۷.</ref> به‌گفته مفسران شیعه و سنی، آیه تبلیغ پس از بازگشت پیامبر از [[حجة الوداع|حَجّة‌ُالوداع]] در [[غدیر خم]] نازل شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۳۲؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۹۸؛ آلوسی، روح‌المعانی، ۱۴۰۵ق، ج۶، ص۱۹۴.</ref> در روایات، شأن نزول آیه تبلیغ [[واقعه غدیر]] و اعلام جانشینی حضرت علی دانسته شده است.<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۹۰؛ طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۵۷.</ref> | * [[آیه تبلیغ]]: آیه ۶۷ [[سوره مائده]] است که براساس آن، پیامبر اسلام(ص) موظف شد پیامی را به مردم ابلاغ کند که اگر در رساندن آن کوتاهی کند، رسالت پیامبریِ خود را به‌انجام نرسانده است.<ref> سوره مائده، آیه۶۷.</ref> به‌گفته مفسران شیعه و سنی، آیه تبلیغ پس از بازگشت پیامبر از [[حجة الوداع|حَجّة‌ُالوداع]] در [[غدیر خم]] نازل شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۳۲؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۹۸؛ آلوسی، روح‌المعانی، ۱۴۰۵ق، ج۶، ص۱۹۴.</ref> در روایات، شأن نزول آیه تبلیغ [[واقعه غدیر]] و اعلام جانشینی حضرت علی دانسته شده است.<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۹۰؛ طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۵۷.</ref> | ||