فضایل امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←فضایل قرآنی
جز (←فضایل قرآنی) |
جز (←فضایل قرآنی) |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
* [[آیه اکمال|آیه اِکمال]]: آیه ۳ [[سوره مائده]] است که از کامل‌شدن [[اسلام|دین اسلام]] سخن می‌گوید.<ref>سوره مائده، آیه۳.</ref> به‌گفته [[ناصر مکارم شیرازی]]، مفسر شیعه، در تفاسیر [[شیعه]] منظور از کامل‌شدن دین، اعلام ولایت و [[خلافت امام علی(ع)]] بر [[مسلمان|مسلمانان]] دانسته شده و روایات هم آن را تأیید می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۲۶۴و۲۶۵.</ref> عالمان شیعه بر این باورند که آیه اکمال درباره واقعه غدیر نازل شده است.<ref> امینی، الغدیر، ۱۳۶۸ش، ج۲، ص۱۱۵. </ref> | * [[آیه اکمال|آیه اِکمال]]: آیه ۳ [[سوره مائده]] است که از کامل‌شدن [[اسلام|دین اسلام]] سخن می‌گوید.<ref>سوره مائده، آیه۳.</ref> به‌گفته [[ناصر مکارم شیرازی]]، مفسر شیعه، در تفاسیر [[شیعه]] منظور از کامل‌شدن دین، اعلام ولایت و [[خلافت امام علی(ع)]] بر [[مسلمان|مسلمانان]] دانسته شده و روایات هم آن را تأیید می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۲۶۴و۲۶۵.</ref> عالمان شیعه بر این باورند که آیه اکمال درباره واقعه غدیر نازل شده است.<ref> امینی، الغدیر، ۱۳۶۸ش، ج۲، ص۱۱۵. </ref> | ||
* [[آیه صادقین]]: آیه ۱۱۹ [[سوره توبه]] است که به [[ایمان|مؤمنان]] دستور می‌دهد همراه صادقین باشند و از آنان پیروی کنند.<ref>سوره توبه، آیه۱۱۹.</ref> در روایات [[شیعه]]، صادقین به [[اهل‌البیت علیهم‌السلام|اهل‌بیت(ع)]] تفسیر شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۲۰۸؛ آمدی، غایة المرام، ۱۳۹۱ق، ج۳، ص۵۲.</ref> [[خواجه نصیرالدین طوسی|محقق طوسی]] این آیه را از دلایل امامت علی(ع) دانسته است.<ref>حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، ص۳۷۱.</ref> | * [[آیه صادقین]]: آیه ۱۱۹ [[سوره توبه]] است که به [[ایمان|مؤمنان]] دستور می‌دهد همراه صادقین باشند و از آنان پیروی کنند.<ref>سوره توبه، آیه۱۱۹.</ref> در روایات [[شیعه]]، صادقین به [[اهل‌البیت علیهم‌السلام|اهل‌بیت(ع)]] تفسیر شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۲۰۸؛ آمدی، غایة المرام، ۱۳۹۱ق، ج۳، ص۵۲.</ref> [[خواجه نصیرالدین طوسی|محقق طوسی]] این آیه را از دلایل امامت علی(ع) دانسته است.<ref>حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، ص۳۷۱.</ref> | ||
* [[آیه خیر البریه]]: آیه هفتم [[سوره بینه]] است که کسانی را که ایمان آورده و [[عمل صالح]] انجام داده‌اند، برترین آفريدگان معرفی می‌کند.<ref>سوره بینه، آیه۷.</ref> براساس روایاتِ شیعه و [[اهل سنت جماعت|سنی]]، این گروه امام علی(ع) و [[شیعه|شیعیان]] او هستند.<ref>حَسکانی، شواهدالتنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۵۹؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۷۹.</ref> | * [[آیه خیر البریه]]: آیه هفتم [[سوره بینه]] است که کسانی را که ایمان آورده و [[عمل صالح]] انجام داده‌اند، برترین آفريدگان معرفی می‌کند.<ref>سوره بینه، آیه۷.</ref> براساس روایاتِ شیعه و [[اهل سنت و جماعت|سنی]]، این گروه امام علی(ع) و [[شیعه|شیعیان]] او هستند.<ref>حَسکانی، شواهدالتنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۵۹؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۷۹.</ref> | ||
* [[صالح المؤمنین|آیه صالح‌المؤمنین]]: آیه ۴ [[سوره تحریم]] است که در آن خداوند علی(ع)، [[جبرئیل]] و دیگر [[فرشته|فرشتگان]] را، پشتیبان پیامبر اسلام(ص) قرار داده است. در تفاسیر با استناد به [[حدیث|روایاتی]] از طریق [[فریقین]]،<ref>برای نمونه نگاه کنید به: حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۲، ۳۴۱-۳۵۲؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۲۴۴؛ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۳۱؛ حویزی، تفسیر نورالثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۳۷۰.</ref> تنها مصداق صالح‌المومنین امام علی(ع) معرفی شده است.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۳۳۲.</ref> | * [[صالح المؤمنین|آیه صالح‌المؤمنین]]: آیه ۴ [[سوره تحریم]] است که در آن خداوند علی(ع)، [[جبرئیل]] و دیگر [[فرشته|فرشتگان]] را، پشتیبان پیامبر اسلام(ص) قرار داده است. در تفاسیر با استناد به [[حدیث|روایاتی]] از طریق [[فریقین]]،<ref>برای نمونه نگاه کنید به: حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۲، ۳۴۱-۳۵۲؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۲۴۴؛ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۳۱؛ حویزی، تفسیر نورالثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۳۷۰.</ref> تنها مصداق صالح‌المومنین امام علی(ع) معرفی شده است.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۳۳۲.</ref> | ||
* [[آیه انفاق]]: آيه ۲۷۴ [[سوره بقره]] است. این آیه پاداش کسانی را که در شب و روز، و نهان و آشکارا، انفاق می‌کنند، نزد پروردگارشان دانسته است.<ref>سوره بقره، ص۲۷۴.</ref> به‌گفته مفسران، این آیه درباره على(ع) نازل شده که چهار درهم داشت و يكى را در شب انفاق كرد، يكى را در روز، يكى را در نهان و يكى را آشكارا.<ref>ابن‌عساكر، تاريخ مدينة دمشق، الناشر: دار الفكر للطباعة والنشر والتوزيع، ج۴۲، ص۳۵۸.</ref> | * [[آیه انفاق]]: آيه ۲۷۴ [[سوره بقره]] است. این آیه پاداش کسانی را که در شب و روز، و نهان و آشکارا، انفاق می‌کنند، نزد پروردگارشان دانسته است.<ref>سوره بقره، ص۲۷۴.</ref> به‌گفته مفسران، این آیه درباره على(ع) نازل شده که چهار درهم داشت و يكى را در شب انفاق كرد، يكى را در روز، يكى را در نهان و يكى را آشكارا.<ref>ابن‌عساكر، تاريخ مدينة دمشق، الناشر: دار الفكر للطباعة والنشر والتوزيع، ج۴۲، ص۳۵۸.</ref> | ||